Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Blaðsíða 60

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Blaðsíða 60
Yngri geisa hlýtur tilsögn í dansi hjá edri geisu, sem nýtur ekki lengur hylli í samkvæmum. urinn meiri, en samkvæmið í Hannya-en er virðulegra. Geisustéttin er meira en 100 ára gömul og á hvergi annars- staðar í heiminum sér líka. Fyrstu geisurnar komu fram í byrjun 19. aldar fyrir japönsku yfirstéttina Sumurais í fallegri höll í Kyotos. Gei-cha þýðir líka leikkona. Kyoto var og er aðal- stöð geisanna og þar lifðu þær sérstæðu lífi. Mikið af upphaf- legum venjum þeirra haldast enn og með því að ganga um geisustöðvarnar má kynnast því hvernig gamla Japan var. I Ky- oto er elzta geisuhreyfingin, en þegar Tokyo stækkaði, fjölgaði geisunum þar. — Helztu geisu- hverfin í Tokyo eru Janagibashi, Akasaka og Shimbashi. En hvað er þá á bak við geisuhús og tehús? Geisuhús er hús þar sem 4—6 geisur búa saman og tehús er ekta japansk- ur veitingastaður, þar sem geis- urnar starfa. Það sem kallast japanskur „restaurant“ er aftur á móti matsölustaður, þar sem japansk- ur matur er framleiddur. Og japanskt „inn“ er hótel með japönskum mat og innlend- um húsbúnaði, sofið á gólfinu og heit böð á boðstólum. Þessir síð- astnefndu staðir eru einnig mik- ið notaðir fyrir leynileg stefnu- mót. Heimkynni geisanna eru með allt öðrum blæ en aðrir íveru- staðir. Þar ríkir alveg sérstakt andrúmsloft. Fyrir hádegi eru göturnar tómar í hverfinu og al- gjör kyrrð ríkir. Hvílast þá geis- urnar eftir vinnu sína kvöldið áður. En tehúsin loka kl. 23.30 á kvöldin. Um hádegisbilið byrjar að lifna yfir hverfinu, og þá gellur síminn, er þá verið að panta geisurnar í „party" fyrir kvöldið. — Einnig koma aðrar geisur, sem ekki búa í hverfinu, en tilheyra þó geisuhúsinu, í heimsókn. Reglan er nefnilega sú, að geisurnar geta ekki verið í tengslum við tehús nema til- heyra ákveðnu geisuhúsi. Sérhvert geisuhús hefur á- kveðinn fegurðarsérfræðing, sem sér um klæða- og hárbúnað stúlknanna. Nútíma geisur nota hárkollur í starfi sínu til þess að þurfa ekki sjálfar að láta hár sitt vaxa upp í meters lengd. En svo mikið hár þarf til að setja upp hina frægu shimada greiðslu. Innan geisuhúsanna er enginn luxus og yfirleitt er hann ekki að finna í Japan nema hjá há- stéttunum. Innréttingin er mjög einföld, spegill og borð fyrir snyrtingu, nokkur málverk, sjón- varp í einu horninu og útvarp í öðru, engin rúm eru í geisu- húsunum, en púðar og madress- ur lagt til hliðar að degi til. Geisurnar sofa og endurnær- ast í geisuhúsunum, annars dvelja þær lítið heima. Aðal- íverustaðir þeirra eru félagssal- irnir. Stéttarfélag er orð, sem virðist ríma illa við stöðu geis- unnar og það umhverfi, sem þær að jafnaði hrærast í. — En geisurnar eru félagsbundnar og félagsskapurinn sér um að hafa ofan af fyrir þeim. Þetta mætti kannske eins vel kalla klúbb- starfsemi eða skóla. Stúlkurnar koma daglega sam- an. Þær matast þarna, ræða um starfið og skipuleggja dans og músiksýningar. Menntun geisunnar er löng og mikil. Hún á að vera fullkomin samkvæmissérfræðingur og sóma sér með aðalsmönnum og öðru stórmenni. Margar geisur koma úr sömu ættinni og er mamma fyrsti kennarinn. í Tokyo er hægt að finna 3 ættliði starfandi sem geisur, sú elzta er 73 ára, en yngsta 18 ára. Yngri geisurnar eru daglega þjálfaðar í músik, dansi og söng. Þær sem ekki eru fullnuma, eru kallaðar maiko og þjóna meðal annarra eldri geisunum. Æfing- arnar eru líka margar stundir í almennri framkomu og stúlk- urnar vita, að geisa verður að hegða sér vel. Yngstu maikos eru ellefu ára og þær verða að nema í 7 ár áður en þær útskrif- ast sem geisur. 1 Tokyo eru 5600 geisur, sem eru í 10 félagaklúbbum og stunda vinnu við ca 1400 tehús. í Janagibahsi-hverfinu, þaðan sem efnið í þessa grein er feng- ið, vinna 300 geisur í 25 tehús- um, eru þá 10—12 geisur við hvert hús að jafnaði. Stúlkurn- ar vinna þarna á þeim tíma, sem matur er seldur í húsunum. En einnig er hægt að fá geisurnar til að starfa heima í einkaíbúð- um, en þá verður að semja um það með milligöngu tehúsanna. VlKINGUR 274
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.