Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Side 61

Margar geisur eru bæði ung-
ar og fallegar og til þess að við-
skiptavinir verði ekki fyrir von-
brigðum, geta þeir fengið hefti
til yfirlestrar með myndum og
upplýsingum um stúlkurnar. —
Geta menn svo hringt og pant-
að sem þeim lízt á. Ef viðskipta-
vinurinn lætur engar óskir í
ljós, verður hann að sætta sig
við það sem honum er boðið. En
yfirleitt er það nú ekki svo
hættulegt, því að eldri geisurn-
ar kunna meira fyrir sér en
þær yngri og hafa oft betri á-
hrif í þá áttina að róa menn,
þær eru líka vel færar um að
ræða helztu málefni og heims-
pólitíkina.
Geisustarfinu fylgir og það að
þær eru þagmælskuskyldar —
eiga ekkert að vita eða heyra.
Það er reglulega skemmtilegt
að eiga kvöld með geisum, en
það kostar mikla peninga.
Hannya-en með 12 matborðs-
geisur, eins og fyrr var lýst,. er
einhver dýrasti geisustaðurinn í
Tokyo.
Ekki er hægt að velja matseð-
ilinn, en það gerir ekkert, því
að maturinn er alltaf í topp-
standi. Greiðsan er því ákveðin
fyrir hverja klukkustund og
kostar á þessum stað rúmar 600
krónur fyrir manninn. Fjögurra
stunda samkvæmi fyrir 6 menn
með 12 borðgeisum og 3
skemmtigeisum kostar þá frá
16500 kr. upp í 25000 íslenzkar
krónur
Fyrrverandi forsætisráðherra
Japans, Ikeda,. sækir ódýrari
skemmtistað, Rynkotei að nafni,
þar kostar tveggja tíma dvöl
fyrir tvo og tvær geisur 1062
kr. Geisan ein kostar fyrstu tvær
klukkustundirnar 230 kr. ogeft-
ir það 102 kr. pr. stund.
Geisurnar eru virtar sem sam-
kvæmissérfræðingar og tekjur
þeirra eru langt yfir meðal tekj-
ur almennings. Þær hafa 8500
kr. á mánuði og séu þær ungar
og fagrar hafa þær hærri laun.
Hámarkið er þó ekki yfir 13000
kr.
Af þessum launum greiðaþær
VÍKINGUR
mánaðarlega til geisuhúsanna
1700 kr., í þeirri upphæð er hár-
greiðsla innifalin, 850 kr. notast
í fegrunarlyf og 170 kr. renna
í klúbbinn. Tehúsin greiða einn-
ig ákveðið mánaðargjald beint í
klúbbana, með því tryggja þau
sér góða starfskrafta.
Vinnutími geisanna er venju-
lega á tímabilinu frá kl. 17.oo
til 23.oo. Þær eiga frí á sunnu-
dögum og auk þess einn dag í
mánuði.
Yndislegt líf finnst manni og
þó er geisan ekkert öfunduð af
yngri kynslóð Japana.
Meðan geisan er ung og fög-
ur, lifir hún eins og drottning
og er öfunduð af eldri geisum.
Hún hefur háar tekjur, og oft á
hún vin, sem lætur henni pen-
inga í té, en þær giftast fáar,
og þegar fegurðin þokar fyrir
árunum, verður hún einmana og
lætur sér nægja að dreyma um
forna frægð.
Enn eiga geisur allsterk ítök
hjá japönsku þjóðinni, en þau í-
tök fara dvínandi og stöðugt
fækkar tehúsunum. Þau stand-
ast ekki samkeppni við yngri
veitingahús, sem rekin eru eftir
vestrænni fyrirmynd. Japönsku
eiginkonurnar vilja líka vera
meira með eiginmönnum sínum
út á við en áður, og dregur það
allmikið úr starfsemi geisanna.
Siður þessi stendur þó enn
mjög föstum rótum og verður á-
reiðanlega enn langur tími þar
til hann líður undir lok.
Þýtt efni.
Olíuleit í l\lor5ursjó
Framhald iaf bls. 270
skal til mikils vinna, það vita
félögin bezt.
Ýmislegt bendir til að þarna
sé nokkur vinningsvon. Vísinda-
menn, sem að þessum málum
vinna, munu fyrst og fremst
byggja á þeim staðreyndum, sem
almenningi eru kunnar, og hafa
auk þess eitt og annað í poka-
horninu. Það sem almenningi er
kunnugt er þetta: Að beggja
megin við Norðursjó eru stór-
auðugar kolanámur. Að borað
hefir verið eftir olíu á nokkrum
stöðum bæði í Englandi og Skot-
landi og olía fundist, þó í litl-
um mæli sé. Að víða hefir fund-
ist olía í Niðurlöndum, og eru
þar starfræktir smá olíubrunnar
á nokkrum stöðum. Að nýverið
fannst í Groningen í Hollandi
geisiauðug gasnáma, sem mun
nú vera komin í gagnið. Að síð-
asta áratuginn hefir verið bor-
að eftir olíu á dönsku eyjunum
á mörgum stöðum. Þar hefir
fundist salt í jörðu og önnur
verðmæt efni. Ekki hefir verið
gefið neitt upp um olíufund þar.
Kvisast hefir þó, að olíumettuð
kalklög séu þar langt niðri Gas-
æð hefir lengi verið kunnugt um
nálægt Friðrikshöfn á Jótlandi,
og ef til vill víðar. Að þessu at-
huguðu mætti telja ekki ólíklegt,
að í lægðinni milli þessara landa
gætu falist olíupollar á milli
jarðlaga, og að ný mælitæki hafi
leitt menn á sporið.
Hallgr. Jónsson.
Ráp milli vinnustaða
Það hefur löngum þótt festuleysi, ef
menn skiptu of oft um vinnustaði.
Vestur-Þjóðverjar hafa rannsakað á
hvaða aldursskeiði menn rópa mest
milli vinnustaða. Myndin sýnir, að menn
verða því staðbundnari því meir sem
þeir eldast.
275