Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1980, Qupperneq 14

aðhald að þessi vinna yrði greidd.
Það þýddi það að svolítið meira
kæmi í hlut þeirra manna sem
mest leggja á sig. Um leið og slíkar
greiðslur yrðu teknar upp fengist
skjalfest viðurkenning á þeirri
þrælavinnu sem oft er unnin um
borð í togurunum.
Útgerðin borgi
tíunda manninn
Pétur: Hér hafa verið taldir upp
þrír stórir liðir í kjarakröfum okk-
ar. Fjórði stóri liðurinn, sem
ákaflega lítið hefur verið fjallað
um í umræðum um þessi mál. er
krafan um það að á stærstu land-
róðrabátunum verði tíu manna
áhöfn, 5 á sjó og 5 í landi, og að
skipl verði í níu staði. Útgerðin
borgi sem sé tíunda manninn al-
gjörlega af sínum hlut. Nú eru tíu
eða ellefu menn á bátunum eftir
stærð og skipt í jafnmarga staði og
menn eru á skipi. Þessi krafa er
þannig til komin að menn vilja fá
inn í samning það sem hefur við-
gengist í sumum verstöðvum. Við
viljum fá þetta inn í samning svo
að þetta gangi jafnt yfir alla.
Útvegsmenn neituðu
að ræða kröfurnar
Vík.: Þið komuð kröfum ykkar
til útvegsmanna 29. des. Hvenær
fenguð þið fyrstu viðbrögð frá
þeim?
Sigurður: Það var talað um á
þessum áramótafundi okkar, að
það yrði haldinn samningafundur
ekki síðar en 15. janúar. En það
frestaðist vegna þess að flestir þeir
sem kosnir höfðu verið til samn-
inga af hálfu sjómannafélagsins
hér. voru ekki í landi.
Vík.: Hvenær var fyrsti sman-
ingafundur?
Sigurður: Hann var 6. febrúar.
Pétur: Ég vildi undirstrika það,
svo að það valdi ekki neinum
misskilningi, að sameiginlegu
kröfurnar frá Alþýðusambandi
Vestfjarða voru sendar útvegs-
mönnum 25. janúar, og óskað eftir
samningafundi sem fyrst og eigi
síðar en 3. febrúar. Litlu síðar fara
fram tveir samningafundir með
rúmlega hálfs mánaðar millibili.
Á fyrri fundinum var kröfunum
lýst nánar, skilgreindar frekar.
Eftir seinni fundinn þá vonuð-
umst við til þess að útvegsmenn
væru búnir að átta sig á þeim út-
skýringum sem við höfðum gert,
en þá komu þessi hörðu viðbrögð
sem hafa svo leitt af sér þá vinnu-
stöðvun sem nú er að hefjast. Þeir
neituðu öllum kröfum alfarið.
Vík.: Hverri einustu?
Pétur: Já hverri og einni ein-
ustu. Reyndar létu þeir á öðrum
fundinum merkja við ákveðna
töluliði í kröfunum, og þá voru
þeir spurðir hvort þeir væru til-
búnir að ræða hina liðina, og þá
kváðu þeir nei við því. Það mundi
ekki bera árangur sögðu þeir. Á
þessum sama fund óskuðu þeir
eftir því að deilunni yrði vísað til
sáttasemjara. Síðan er vinnu-
stöðvun boðuð og þeir vísa málinu
til sáttasemjara einhliða. Þriðji
fundurinn er sem sagt undir
handleiðslu Guðmundar Vignis
Jósefssonar, varasáttasemjara.
Góður afli og
áróðursstríð
Vík.: Má ekki segja að áróðurs-
stríðið sem staðið hefur síðustu
daga hafi hafist með yfirlýsingum
formanns LÍÚ eftir þennan fund?
Rúnar: Það má segja að það
hafi hafist þegar hann kom hingað
vestur. Þá stóð hann hér upp á
fundi og sagði að hvorki yrði
samið við Sjómannafélag ísfirð-
inga né aðra sjómenn á Vestfjörð-
um.
Grímur: Við áttum nú reyndar
von á því að þessir fundir myndu
leiða til samninga en ekki
áróðursstríðs. Þar skjátlaðist okk-
ur að vísu. Við áttum ekki von á
þessum viðbrögðum, bjuggumst
ekki við því að mál sem að okkar
mati hefði átt að leysa hér á
samningafundum með útvegs-
mönnum, yrðu gerð að sytrjaldar-
efni í fjölmiðlum.
Vík.: Formaður LÍÚ lagði á það
áherslu í fyrstu yfirlýsingum sín-
um í fjölmiðlum að hér væru
tekjuhæstu einstaklingar landsins
að gera kaupkröfur og nefndi í því
VÍKINGUR
Varaformaður Sjómannafélags ísfirðinga við beitningu í beitningaskúr Orra. Orri var
aflahæstur línubáta á Vestfjörðum í febrúar. Hásetahlutur 628 þúsund krónur.
14