Náttúrufræðingurinn - 1985, Blaðsíða 30

Hindisvík
4. maí 1980
80 -
6 8 10 12 14 16 V8 20 22
Tími dags
6. mynd. Breytingar á selafjölda á landi eftir dagstíma í Hindisvík á Vatnsnesi 4. maí
1980. B: birting, Fj: fjara, Fl: flóð, H: hádegi og Sl: sólarlag. Við útreikninga á háfjöru er
miðað við næsta stað er Sjómælingar íslands (1980, 1981) gefa upplýsingar um sjávarföll
fyrir. Tími birtingar og sólarlags athugunardagana er lesinn úr Almanaki Þjóðvinafélags-
ins (1980, 1981) og er þá einnig miðað við næsta stað við athugunarstaði könnunarinnar,
sem slíkar upplýsingar eru gefnar fyrir. — Changes in numbers of seals hauled-out, during
the day at Hindisvík on Vatnsnes (north-western Iceland) on 4th of May 1980, B: dawn, H:
midday, Fj: low tide, Fl: high tide, Sl: sunset.
ingarmenn van- eða ofmeta selafjölda
í látrum og í sjónum við þau, eins og
gert hefur verið hvað varðar seli í sjó
og við talningu útselskópa (Erlingur
Hauksson 1985b).
Veðurfar hefur bæði áhrif á það,
hversu vel dýrin sjást á landi og einnig
hversu stór hluti þeirra leggst upp á
land. Hefur verið sýnt fram á það hjá
landselum á Sable-eyju við Kanada,
að fylgni er á milli hitastigs á landi,
leiðréttu með tilliti til vindkælingar og
fjölda sela á þurru (Boulva og McLar-
en 1979). Veður þarf því að vera sam-
bærilegt talningardagana. Helst
heiðskírt, hlýtt og logn.
Reynslan af könnun þessari, svo
langt sem hún nær, og samanburður
við athuganir erlendis, benda til þess
að selirnir séu mjög staðbundnir,
þ. e.a. s. komi aftur og aftur á sama
stað og liggi þá jafnan á sama steinin-
um, eða svo gott sem (Pitcher og
McAllister 1981; Slater og Markowitz
1983). Þessi tryggð við ákveðinn stað
eykur líkurnar á því að talning úr lofti
beri tilætlaðan árangur og gefi mark-
tækar niðurstöður hvað selafjöldann
snertir. Það er þó hætta á því að þrátt
fyrir að selatalning sé framkvæmd á
þann hátt, sem best getur talist og
leiðrétt m. t.t. fyrrnefndra þátta, þá
vanmeti hún samt sem áður stofn-
stærðina. Nýlegar hegðunarathuganir
á landselum með áföst senditæki, á
Kodiak-eyjum við Alaska sem gerðar
voru á tímabilinu maí til september,
benda til þess að dýrin komi ekki á
land daglega, heldur í mesta lagi ann-
an hvern dag og séu í sjónum þess á
128