Náttúrufræðingurinn - 1977, Blaðsíða 20

styðjast. Trausti Einarsson (1970) get-
ur þó um brekkubobbann i Heimaey
og veltir vöngum yfir tilvist hans þar.
Eftir því sem best er vitað lifir
brekkubobbinn í Heimakletti og í
Klifinu á Heimaey, og hafa margir
safnað honum á þessum stöðum (Gest-
ur Guðfinnsson, Páll Einarsson, Páll
Steingrímsson, Trausti Einarsson,
munnlegar upplýsingar).
Fjölmörg litarafbrigði eru til af
brekkubobbanum á íslandi. Þeim
hafa verið gerð ítarleg skil af Owen
og Bengtson (1972), Bengtson o. fl.
(1976) og Einari Árnasyni og Grant
(1976).
Grein inga rlykill
Eftir greiningarlykli þeim, sem hér
fer á eftir, á að vera unnt að ákvarða
alla íslenska landkuðunga til tegund-
ar. Ákvörðun flestra algengra tegunda
er fremur einföld, en oftast þarf þó
að beita sterku stækkunargleri (10—
20x)- í lyklinum er jafnan miðað við
fullvaxin eintök. Greining ungviðis
er oft erfið og byggist að miklu leyti
á samanburði við fullvaxin eintök.
Ungir sniglar þekkjast lielst á því, að
innsti (efsti) vindingurinn (fóstur-
vindingurinn) er tiltölulega stór í
samanburði við breidd kuðungsins.
Talning vindinga og nokkur fræðiorð
eru skýrð á 24. mynd.
Tveir algengir vatnasniglar, Lym-
naea peregra, vatnabobbi, og L. trun-
catula, tjarnabobbi, svo og vatna-
sniglaættin Planorbidae eru látin
fljóta með í greiningarlyklinum, því
að þessum sniglunr er oft ruglað sam-
an við landsnigla.
24. mynd. Talning vindinga og nokkur fræðiorð.
1
út rönd
breidd
82