Náttúrufræðingurinn - 1977, Blaðsíða 27

eru meðtaldar. Stærð þessa íjörusvæð-
is er mikil. Agnar Ingólfsson (1975)
hefur áætlað stærð þess alls um 214
km-, er það meira en helmingur af
fjörum landsins, ef lífvana sandfjörur
eru undanskildar.
Strönd Breiðafjarðar er afar vog-
skorin og auk þess er þar mergð eyja
og skerja. Fjörur í Breiðafirði eru
yíirleitt breiðar og aflíðandi. Munur
flóðs og fjöru á meðalstórstreymi er
yfirleitt mikill, t. d. rúmlega 4 m í
Flatey. Þó valda jiröng sund milli
eyja og skerja eflaust breytilegum
sj ávarföl 1 um innfj arða.
Mikill fjöldi eyja og skerja í firð-
inum verja innri hluta hans fyrir haf-
öldunni og draga úr áhrifum undir-
öldu og brirns. Fjörur eru því all-
flestar skjólsælar eða mjög skjólsælar
(við mat á brimasemi studdist ég við
Lewis 1972). Allbrimasamar íjörur
eru helst á ströndum úteyja sem vita
móti fjarðarmynninu og á annesjum,
þar sem sterkra sjávarfallastrauma eða
úthafsöldu gætir. í skjólsælum aflíð-
andi fjörum Breiðafjarðar dafnar kló-
þang (Ascopliyllum nodosum (L.) Le
Jol.) með ágætum á steinum og klöpp-
um. Leir og sandur safnast fyrir í
botni fjarða og í skjólsælar fjörur. Al-
gengustu fjörugerðir Breiðafjarðar
eru sambland kletta- og leirfjöru, þ. e.
a. s. klóþang á klöppum og hnullung-
unt sem standa upp úr leirum.
Fjörum Breiðafjarðar má skipta í
eftirtaldar gerðir:
1. Skeljasandsfjörur með hraun-
flákum vöxnum þangi, oft bóluþangi
og skúfaþangi. Þessar fjörur eru ein-
89