Samvinnan - 01.06.1948, Síða 5

Austan
frá
GANGESFLJÓTI
i

RJÓÐUÐUM HEIMI blóðs og
báls vann Mahatma Gandi sitt
æviverk, án þess að bletta sinn hvíta
kirtil.
Hann valdi sér það mikla hlutverk
að verða stjórnmálaleiðtogi sinnar 400
milljóna þjóðar. Leiðtogi hennar frá
undirokuðu nýlenduríki til sjálfstæðs
þjóðveldis. En jafnframt því að vera
stjórnmálaleiðtogi einnar stærstu þjóð-
ar heimsins á banvænni róstuöld, var
liann og friðarhöfðingi síns tíma og
mun í sögunni verða ein glæstasta
sigurhetja mannkynsins. Styrkur hans
fólst ekki í herkænsku eða vígbúnum
liðsafla, heldur í friðsömum en mátt-
ugum báráttukjarki, óhagganlegu sið-
ferðisþreki og skarpri og sannfærandi
réttarvitund.
Þessa liins sama krafðist hann og af
sinni þjóð, og það hið sama framkall-
aði hann hjá þeim, er hann átti lengst
við að stríða.
Hinn friðsami og bróðurlegi skiln-
aður Indlands og Englands, þegar Ind-
land varð sjálfstætt, að vilja brezkra
stjórnarvalda og þá ekki síður brezks
almennings, var fagurlegur vitnisburð-
ur um liina sönnu stjórnvizku Ma-
hatma Gandi. Og mikilvægi þeirrar
stjórnvizku, hinnar vakandi réttarvit-
undar og hins friðsama en óbifanlega
baráttukjarks og siðferðisþreks, vakti
ekki minni athygli fyrir það, að henn-
ar hvíti sigurfáni var dreginn að hún,
samtímis því, sem milljónir engdust í
val hins vígólma vopnavalds.
Mahatma Gandi var leiðtogi 400
milljóna-þjóðar, þar sem stéttaskipting
er mikil og eignamisræmi er mikið.
Maliatma Gandi er nú genginn fyr-
ir örlagastapann mikla og aska líkama
hans sameinuð hinum heilögu fljótum
landsins. En meðal milljónanna, sem
lifa í landi þeirra helgu fljóta, er unn-
ið þögult starf í anda liins liðna for-
ingja. Þar er unnið af einbeitni, með
sjálfshjálp og í samhjálp, að uppbygg-
ingu framtíðar- og friðarríkis.samvinn-,
unnar.
Hér ler á eftir stutt frásögn af því
starfi milljónanna, senr þurfa að eign-
ast og þrá að fá réttlátari og betri heim
— og eru að byggja hann upp. Ungur,
indverskur hagfræðingur og háskóla-
kennari, og jafnframt samvinnumað-
ur, sem nú dvelur víð nám í Englandi,
S. Muzuffa Husain að nafni, hefur
skrifað hana fyrir samvinnutímaritið
okkar Islendinga.
H ún gefur okkur ofurlitla hugmynd
um lífið og baráttuna austur þár, og
jafnframt sýnir hún okkur ljóslega,
hve óskir mannanna og vonir eru alls
staðar þær sörnu, og eins möguleikar
þeirra lil þess að sigrast d erfiðleik-
unum, lrvort sem þeir lifa í skugga
blaktandi pálma eða skjóli blikandi
jökla.
AMVINNAN í Indlandi er ekki
lengur hugsjónin ein, heldur
veruleiki fjölþættra, vaxandi fram-
kvæmda.
Ef \ ið tökum til athugunar stærð-
ina á Iandinu, hina geysilegu víðáttu
sveitahéraðanna og þann feikilega
mannfjölda, sem þar býr, sjáum við
þó, að samvinnuhreyfingin er ekki
komin enn á hátt stig í sveitunum.
Indland er mjög mikið landbún-
aðarland. Iðnaðurinn er staðbundinn
og takmarkaður, og í miklum minni-
hluta sem atvinnuvegur. Ræktunar-
aðferðir bændanna eru ennþá fremur
frumstæðar, og vélanotkun ekki langt
á veg kornin.
Stærð hverrar jarðar nær ekki
þrernur ekrum lands, og vfirleitt eru
jarðirnar óafgirtar. Sáðlandið er vökv-
að, bæði frá opnum vatnsskurðum og
sérstökum vatnsgeymum.
Hitinn er mikill í landinu, svo upp-
skeran og afkoma jarðyrkjunnar er
nijög undir því komin, að mikið rigni,
eða akrarnir fái vökva. Rekstur og
afkoma landbúnaðarins er eitthvert
allra þýðingarmesta atriði indversks
þjóðarbúskapar. >,
Yfirleitt eru tekjur bændanna litlar,
og reynist það oft svo, að útgjöldin
verða meiri, og verða þeir þá að taka
péningalán, sent hjá ófeilnum lánar-
drottnum eru oft með hneykslanlega
hörðum kjörum og fjötrar bændurna
í óleysanlegar skuldaviðjar.
Samvinnuhreyfingin í Indlandi
keppir m. a. að því, að ráða bót á
þessu erfiða viðfangsefni. Lánafélög og
bankar hafa verið stofnuð af sam-
vinnumönnum, sem þegar hafa unnið
mikið á, til þess að aflétta þessurn
ókjörum.
Samhliða lánsstofnunum liafa kaup-
félög verið sett á stofn, er leitast við
að sjá bændunum fyrir fræjum og út-
sæði, búpeningi og öðrum landbún-
aðarnauðsynjum. Sala jarðargróða og
annarra búsafurða gengur nú æ meir
gegnum kaupfélögin beint til neytend-
anna, í stað millum manna, er juku
framleiðsluverðið sér einum til gróða.
Samvinnusamtök neytenda erufrem-
ur \eik ennþá. I ýmsum héruðum
landsins hafa þó verið settar upp sölu-
búðir, en þær eru þó ekki síður til-
orðnar að frumkvæði bændanna til
sölu á kryddvörum og annarri jarð-
yrkjuframleiðslu.
1945 voru 11 samvinnubankar í hin-
um ýmsu héruðum, er allir voru í sam-
bandi við einn aðalbanka. En lána-
lelögin voru 590 að tölu. Útlán hér-
aðabankanna 1945 voru yfir 5 millj.
(Framliald d bls. 23)
5