Samvinnan - 01.03.1953, Síða 31

Saga eftir Robert Louis Stevenson.
Myndir teiknaðar af Peter Jackson.
GULLEYJAN
Þegar þeir koma um borð, ber há- Jæja, Smollett
seti nokkur þau boð, að skipstjóri skipstjóri! Erum
vilji tala við fararstjóra. Sjálfsagt, við þá ferðbúnir?
svarar Trelawney. segir Trelawney,
þegar skipstjóri
Lemur.
Það er bezt ég segi eins og mér Nú hefur þú
býr í brjósti, svarar skipstjóri. Mér hleypt kettinum
er ekki um þessa ferð. Það virðast úr sekknum, segir
allir nema ég vita, að við ætlum Livesay læknir
að leita að fjársjóði! við Trelawney.
z>.—.. ....—
Jim er fullur eftirvæntingar, þegar
þeir Trelawney og Liveslay læknir
róa út í „Hispanolu", sem liggur
við akkeri.
Úr því að áhöfnin veit um fjár-
sjóðinn, er ógerningur að segja,
hvað fyrir getur komið, segii
Smollett. Óttast þú uppreisn? spyr
læknirinn.
Púðurbirgðirnar eru geymdar í
framlestinni, segir skipstjórinn.
Það verður að færa þær hingað
aftur á.
Þegar Jón silfri kom um borð síð-
ar, voru hásetarnir í óða önn að
færa púðrið. Hvað er um að vera?
spyr hann með þjósti.
Þetta er mín skipun, svarar skip-
stjóri. Þú getur farið á þinn stað
og byrjað að matreiða. Silfri hlýð-
ir — með fýlusvip
Um kvöldið er gengið frá öllu og um dögun var akkerum létt. Taktu
lagið, Silfri, hrópa hásetarnir til Jóns, og einn bætir við: gamla lagið!
Jón Silfri tekur að syngja lag, sem Jim kannast vel við: „A farmanns
kistu fimmtán manns við flösku af rommi sitja.
Þetta minnir Jim á skipstjórann í
kránni forðum, en f eftirvæntingu
brottfararinnar gleymir hann sam-
henginu brátt.
Vindurinn þenur seglin, land
hverfur sjónum og „Hispanola" er
lögð af stað í ferðina til Gulleyj-
arinnar.
31