Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1959, Blaðsíða 12

Samvinnan - 01.12.1959, Blaðsíða 12
Drengurinn og fíllinn Fyrir meira en 1800 árum var keisari í Kína- veldi. Forsætisráðherrann í ríkisstjórn keisarans hét Saó. Nú bar svo við eitthvert sinn, að Saó barst gjöf frá voldugum höfðingja í fjarlægu landi. Það var höfðingleg gjöf, fullvaxinn fíll. Saó langaði til að vita hversu þungur fíllinn væri. I þá daga höfðu Kínverjar aðeins einfaldar vogastengur, einskonar reizlur, en með þeim var ekki hægt að vega mikinn þunga í einu. Forsætisráðherrann kallaði nú á hina ráðherr- ana, deildarstjórana, og fulltrúana í stjórnar- ráðinu. Nú var fundur settur og forsætisráð- herrann, deildarstjórarnir og fulltrúarnir í stjórnarráðinu reyndu að finna ráð til þess að komast að því, hversu þungur fíllinn væri. En samanlögð vizka allra þessara vitru manna dugði ekki til. Sá allra vitrasti þeirra klóraði sér bak við eyrað og sagði: „Úr því að ekki er til svo stór vog í öllu Kínaveldi, að hægt sé að vega fílinn, þá getum við ekki komizt að því, hversu þungur hann er“. Forsætisráðherrann sleit þá fundinum. Saó forsætisráðherra átti sex ára gamlan son, sem hét Sao Sung. Drengnum þótti fíllinn að vonum hin mesta furðuskepna og hafði mik- inn áhga á því, sem gerðist í sambandi við þetta stórvaxna dýr. Þegar nú Saó kom heim, hljóp Sung litli móti honum og hrópaði: „Hvað er fíllinn þung- ur?“ „Veit það ekki“, svaraði faðir hans. „Við gátum ekki fundið neitt ráð til að komast að því.“ „Ég veit, hvernig á að vega fílinn“ sagði Sung litli. Faðir hans leit undrandi á son sinn. Svo hló hann og mælti: „Jæja, látum þig bara reyna 12 SAMVINNAN að ráða þá gátu, sem ég og ráðherrar mínir og fleiri vitringar úr stjórnarráðinu hafa gefizt upp við.“ Síðan kallaði hann aftur saman fund. „Gerið nú það, sem Sung litli segir ykkur,“ skipaði hann. Þeim þótti þetta skrýtið, en þeir urðu að hlýða forsætisráðherranum. Sung litli sagði: „Náið í svo stóran bát, að hann beri fílinn.“ Það var gert. „Dragið bátinn að fljótsbakkanum, rétt hjá húsinu okkar og teymið svo fílinn út í bát- inn.“ Þetta var líka gert. Sung litli sagði: „Fáið ykk- ur nú krít og gerið strik utan um bátinn, ná- kvæmlega á þeim stað, sem vatnið nær hæst, allt í kring.“ Þegar þetta var búið, sagði drengurinn: „Teymið nú fílinn á land, en fyllið bátinn af steinum, þangað til vatnið nær upp að strik- inu.“ Að því verki loknu mælti Sao Sung að lokum: „Komið nú með reizlurnar og vegið alla stein- ana upp úr bátnum. Leggið svo saman þyngd allra steinanna og þá sjáið þið hvað fíllinn er þngur.“

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.