Stéttabaráttan - 01.03.1972, Qupperneq 12

. . til þess að reyna að'koaast upp á við'.Þessi hópur er gróðursælasti
jápðve; ur fyrir end.urbótaskoðanir og hentiste^nu."
(ötalíns hnn einu sinni um sósíaldemókratísku úrkynjunina
í flokki vorum,hls.12,sænsk útgáfa)
Það er mikilvægast að greina franiangreinda þrjá hófuð hópa,en þae er .-
• einni-g.mikilvægt að greina hina ýmsu hópa,sem hafa mismunandi afstöðu
til að skipuleggja sig í pjóðfélaginu.Ug rnjög mikilvægt ej að athuga
hina mismunandi aðstóð.u hópanna fyrir áróður okkar kom.uúnista.
Hinir ýmsu hópar öreigg,nna
ayijó-landi
Mjög mikilvægt ej að pekkja.sérstoðu verkamannana,sem vinna a sjónum.
Mikilvægustu atriðin í því sambandi eru:
1) að þej.1 afla hráefnisins fyrix höfuð útflutningsiðnaðinn-fiski-• . . i j
framleiðsluna.
2) e.ð vinnustaðurinn ex breytilegur frá tíma txl txma.Það þyðir að þeir
eiga erfitt um vik að skipuleggja sig.
3) að þeir skiptast £ þrjá höofuð hópa: togare.s jómenn ,s jomenn a faxskipum
og batasjomenn.
b) stórir vinnustaðir-litlir vinnustáðir
Stórir vinnustaðir þar sem fjöldi verkamanna safnast saman eru miklu
aðgengilegri fyrir áróður okkar kommúnista, en smáir vinnustaðir. Á
stéru vinnustöðunum eiga Verkamennirnir auðveldara með að skipuleggja
sig í stéttabaráttunni og sameiginleg hagsmunamál þeirrei þjappa þeim
til sa.mstöðu gegn auðva.ldinu rg gerir þeim mun léttar um vik að skilja
byltingarhlutverk öreigastéttarinnar, en þeim verkamönnum, sem vinna
fáir saman á minni vinnustöðum.
c) ste.ðbundinn iðnaður - óstaðbundinn iðnaður
Verkamenn, sem vinna um lengri tíma á sama stað, hafa skipula.gslega
betri aðstööu en þeir, sem sífellt þurfa að flytja frá einum stað.til
annars. óstaðbundnir verkamenn skiptast í tvo höfuðhípa: Þá, sem hafa
samning um langtíma t. d. smiðir, sem flytja milli staða og eru allan
•tíma ráðnir hjá sama byggingameistara.
Hinn hópurinn er sá hópur verkamanna, sem flyzt úr stað til sta.ðar í
leit að vinnu og eru þannig nekkurs konar va.raher, sem kapítalistarnir
taka í vinnu, þegar þeir geta grætt á nýjum fjárfestingum »g auknum
vinnukrafti. Þessir verkamenn eru einnig þeir, sem kapítalistarnir
umsvifalaust segja upp, þegar þeir þurfe að flytja auðmagnið eða draga
saman fjárfestinguna t. d. á tímum kreppanna.
Kapítalíska framleiðsluskipulagið krefst þess, að það só ævinlega fyrir
hendi vinnukraftur, sem auðvaldið getur gripið til, hvenær sem það getur
hagnazt á aukinni fjárfestingu. Þessi varaher verkamanna þjónar einnig
kapítalistunum á þanr, hátt, að hann eykur samkeppnina milli verkamann-
anna um vinnuna og leiðir því til, að kapítalistinn á auðveldar með að
halda laununum niðri..
Varaherinn er afleiðing kapítalismans og lífsnauðsynlegur fyrir kapítal-
ismann.
Varaherinn skiptist í þrjá höfuðhópe.: Varaherinn á farandsfæti, kyrr-
setti varaherinn (þeir, sem nær ævinlega búa við atvinnuleysi) og duldi
varaherinn ( t. d. þeir, sem vinna £ landbúnaði og ekki er bein þörf fyrir
við landbúnaðinn og geta þv£ fyrirhafnalaust flutzt til iðnaðarins).
d) vaxandi atvinnugreinar - minnkandi atvinnugreinar
Beð £ ljósi sögunnar er það augljést, að vcrkalýðsstóttinni sem stétt getur
ekki verið hotað af þróun kap£talismans, heldur hið gagnstæða. Sé hins
vegar þróun kapitalismans athuguð tímabilsbundiö, er það augljóst, að
10