Stúdentablaðið - 19.10.1929, Side 4

58
STÚDENTABLAÐ
1929
raynda. Án þessara sameiginlegu áhugamála
rayndi nútímahreyfingin hafa átt sömu örlög
yfir höfði sjer eins og skandinavisminn forð-
um. En hitt er víst að aldrei verður persónu-
legur kunningsskapur meðal norrænna menta-
manna rnetinn til fulls. Möguleiki þess að
við getum áorkað einhverju verulegu í þágu
norrænu hreyfingarinnar getur ekki verið
mikill, en við bætum jarðveginn fyrir þessa
hugsjón, er við yfirvinnum hvað okkur snert-
ir þá mótstöðu, sem lýsir sér í þjóðernismetn-
aði og gagnkvæmri tortryggni.
Skilningurinn á norrænu hreyfingunni eykst
að sama skapi og við lærum að skilja hvern
annan betur. Við skulum ekki setja markið
hærra, þetta er nóg. Við vonum, þótt við
byggjum engar skýjahallir, að sá ljómi, sem
stafar frá norrænum samhug fölni ekki eins
fljótt eftir Reykjavikur mótið og mótið í
Stockhólmi forðum.
Arnold Sölvén.
Til stúdenta fslands.
íslensku stúdentar! Þið hafið boðið okkur>
stúdentum Norðurlanda, að gista land yðar
komandi sumar, þegar Alþingi, elsta þing ver-
aidar, heldur þúsund ára hátíð sína. Við kom-
um og við komum með ánægju og eftirvænt-
ingu eftir að sjá það land, sem á svo margt
sameiginlegt í sögu og háttum að bræðra-
lagshugmyndin er lifandi og sterk og sú til-
finning að við sjeum ein og sama þjóð lætur
á sér bæra. Við komum með ánægju sökum
þess, að við vitum, að þar sem stúdentar
mætast er altaf líf og fjör; þannig var það
í Stockhólmi í fyrra, einnar viku gaman, en
ekkert annað.
Ekkert annað? Var það ekki nægilegt?
Vorum við ekki ánægðir með Stockhólms-
mótið? Jú við vorurn allir ánægðir þá daga,
sem það varaði, er alvaran druknaði í glaum
og gleði og hávær húrraóp yfirgnæfðu alt
annað. Þá vorum við ánægðir og margir voru
það áfram, en þó fundust þeir, sem fóru að
hugsa um, eftir að hafa sofið úr sjer hátíðar-
vímuna, hvað það væri nú eiginlega, sem
þeir mintust, annað en skemtilegrar hátíðar.
Raunar hafa glaðir dagar, í góðra vina hóp,
einnig gildi sitt. En ætli Stockhólmsmótið
hafi verið nokkuð annað? Var það annað en
skemtileg hátíð glaðra og reifra fjelaga,
kvenna, víns og söngva? öðru hafði ekki
verið lofað og annað höfðu menn ekki viljað.
Með mikilli umhyggju höfðu menn forðast
hina svokölluðu „politikk11. Þrátt fyrir end-
urteknar áskoranir höfðu menn neitað að
taka sem umræðuefni „Skandinavismann nú
á dögum, mark hans og framkvæmd“. Meðal
annara hafði Herman Stolpe, ritstjóri „Gaude-
amusu, blaðs Stockhólmsstúdenta, mælt ákaft
með því umræðuefni, en alt kom fyrir ekki,
þar eð sú skoðun varð ofan á, að „politisk-
ar“ umræður myndu frekar sundra, en sam-
eina. Það kann vel að vera, að í þessu liggj
hætta á sundrungu, en hversu lengi getur
þessi gagnkvæmi guðmóður, hrifning, sam-
eining og skjall norrænna stúdenta þrifist,
ef að það felst aðeins í orðum tómum, skála-
ræðum og gumi. Eigum við líka að fara frá
Reykjavík með minningu um glaða daga,
skálaræður fyrir „sameiningu Norðurlanda“
og með orðin „norrænu bræður“ hljómandi
í eyrum, eða á Reykjavíkurmótið að hafa
meira andlegt og hagkvæmt gildi, sem við
byggjum veruleikann á og myndum grund-
völlinn fyrir öruggri samvinnu Norðurlanda.
íslensku stúdentar! Gefið oss tækifæri til
að ræða um mál þetta, til þess að við get-
um gengið úr skugga um hvað við höfum
sameiginlegt í eðli og lunderni, orði og hugs-
un, sögnum og venjum, og til þess að við get-
um komist að raun um á hvaða sviðum við
getum unnið saman og einbeitt að kröftum
okkar.
Sá áhugi, sem nú ríkir meðal norrænna
stúdenta, getur ekki varað lengi, ef að hann
á aðeins að lýsa sér í innibaldslausum orð-
um og gumi, hann mun dofna og hverfa eins
og fór með hreyfinguna á síðastliðinni öld.
Við viljum ekki gefa hverjum öðrum Orla
Lehmanns loforð, heldur skulum við reyna
að mynda grundvöll hugsjóna og veruleika