Stúdentablaðið - 01.02.1988, Qupperneq 10

BÓKMENNTIR ^
Maður og kona
yfir tómum kaffbolla
sat hún að sönnu ein en við þarnæsta borð sátu kona og
maður sem vísvitandi rjálaði við hankann á kaffibollanum
sínum og án þess að vita til sín veitti hún athygli vísifingri
hans sem hnitaði hringa á innanverðum hankanum
án hiks
án hvíldar
meðan hún horfði á hringferð fingursins setti að henni óró
sem smám saman át um sig og fyrr en varði forhertust
brjóstvörtur hennar líktog í kulda og í grandaleysi ímynd-
aði hún sér að í hnakkanum væru sköp sín fólgin og fjarska
þótti henni gott að horfa á fingur mannsins og því meir sem
hann fitlaði við hankann
því betur leið henni
því æstari varð hún
þótt hann brátt gerðist leiður á hringnum innan hankans og
flytti fingur sinn uppá brún bollans gerði það síst nokkuð til
því
einnig þar skynjaði hún skaut sitt
einnig eftir brúninni strauk maðurinn vísifingrinum
hring eftir hring sólarsinnis eða andsælis eftir því hvort hann
talaði eða hlustaði
hún kenndi rekju í klyftunum og ókyrrðist á stólnum þegar
hann skyndilega greip þéttingsfast um hankann bar bollann
að vörum sér og dreypti á kaffinu enda fannst henni sem
risavaxið síli rifi sig uppá gátt og synti inní sig alla leið upp
til höfuðsins og var svo dillað að hún gerði sér enga hug-
mynd um hversu sælt og vígahnattarlegt meyjarfölt andlit
hennar var orðið né fann hún í algleyminu svitanum slá út
um sig
fyrir vitin lagði kynlega og tryllandi þefjan sem snardýpkaði
nautn hennar enda þótt hún ekki þekkti þessa lykt en áleit
að hlyti að vera samslungin þessum manni og tangarhaldi
hans á hankanum sem hún fann æ greinilegar innan nær-
haldsins uns hann lagði frá sér bollann stundarkorn
hún varp öndinni léttar þar til hann í síðasta sinni setti vísi-
fingurinn á brún bollans og renndi honum rólega hring eftir
hring eftir hring eftir hring rólega rangsælis og hlustaði á
konuna en strauk svo réttsælis í gríð og ergi lauk máli
sínu og...
hún fann fyrir ... krækti vísi þá skellihló
Ijúfsárum hnykk er fingrinum í konan svo tárin
risafiðrildi fló hankann og þrýstust fram
upp undir kvið bar bollann í augnkrókana
svalg uns sprakk að munni sér og millum
vængir þess komu lygndi augum hjartanlegra
uppí hugann slókaði kaffið hláturkviðanna
huldu snöggsinnis í sig af stundi hún
hugsanir hennar áfergju en af krafti
kipraði í sér augun gretti sig sannfæringar
og fól svip struntur í því! án þess að
riðandi vellíðunar lukt augnlokin skammast sín
í þvölum greipum herptust saman hið minnsta Þetta var gott!
í sama mund og sömu orð hrutu henni af skraufþurrum
munni þar sem hún sat nokkuð andstutt og hálfgert í keng
yfir tómum bollanum og velti því fyrir sér hvort konan sem
hló andspænis fingrinum hefði fundið fyrir einhverju ámóta
en skildi ekki léttúð hennar vegna unaðssemdarinnar sem
hún sjálf hélt svo heilaga að hún áttaði sig ekki á hversu
spillt kafrjótt andlit hennar gæti virst og hún gálulega á sig
komin fyrr en kjámakaralegur þjónninn stóð yfir henni og
bauð meira kaffi sem hún afþakkaði í flýti og er hún sá að
velgjörðarmaður hennar þáði ábótina hjá þjóninum tygj-
aði hún sig til farar staðföst í trúnni einu sinni
er nóg í
fyrsta sinni
á útleiðinni virti hún ekki viðlits ljúflinginn sem enn fitlaði
við bolla sinn heldur fór í sveig fram hjá borði hans og kon-
unnar sem hló enn og stundi enn þetta var gott! rétt einsog
hún sjálf í hálfum hljóðum og þó hana munaði mest í að
knúsa hinn dásamlega mann og þakka honum hélt hún aftur
af sér og fór leiðar sinnar er hún hafði fellt hurð kaffihússins
kirfilega að stöfum
Höfundur: Uggi
10 STÚDENTABLAÐIÐ