Fálkinn - 30.05.1931, Blaðsíða 10

10
F A L K I N N
URO-GLER
Komlð eða
skrlfið tU
okkar. — -
sem útUoka hina
skaðlegu ijósgeysla.
Ókeypis gler-
--------------- augnamátun.
IEina verslunin sem
hefir sjerstaka ran-
sóknarstofu með öll-
um nýtísku áhöldum.
Laugavegs Apotek.
Þjer standið yður altaf við að
biðja um „Sirius“ súkkulaði
og kakóduft,
2 Gætið vörumerkisins.
s -1 - l - v - o
silfurfægilögur til
að fægja silfur,
plet, nickel o.s.frv.
S I L V O
gerir alt ákaflega
blæfallegt og fljót-
legur að fægja með.
Fæst í öllum verslunum.
Miklar birgðir ávalt
fyrirliggjandi af nýtísku
hönskum i
Hanskabúðinni
Austnrstræti 6
Foreldrar. Klæðnaður barnanna á að
vera einfaldur og hlýr. Sniðinn eft-
ir loftslaginu. Kaupið Mæðrabókina
eftir prófessor Monrad. Kostar 3.75.

Fyrir kvenfólkið.
Nýja konan.
— Það segir sig sjálft að hugtakið
„nýja konan“ er breytilegt fyrir sjer-
hvert land og þjóð, — að hvert það
þjóðfjelagsþrep, sem konan stendur
á setur sinn svip á hana, að hin sál-
ræna framkoma hennar, það sem hún
sækist eftir, er gettakmark hennar,
ur verið mjög breytilegt. En hversu
sundurleitar sem þessar hetjur lcunna
að vera, finnum við j)ó eitthvað
sameiginlegt hjá þeim öllum eitt-
hvað „karlmannlegt“, sem gerir okk-
ur auðvelt að greina þær frá kon-
um hins liðna tíma. Sjerhver þeirra
hefir skilið heiminn á sinn hátt,
sjerhver j>eirra hefir brugðist öðru-
vísi við lífinu og lifað því á annan
hátt en vant er. Það þarf enga sjer-
staka söguþekkingu eða bókmenta
til þess að þekkja andlit hinnar nýju
konu úr hóp fortiðarkvennanna. 1
hverju þetta nýja er fólgið, hver mis-
munurinn er, það getum við ekki
altaf gert okkur grein fyrir. Eitt er
víst; einhversstaðar í ríki undirmeð-
vitundarinnar hefir myndast hjá
okkur vist mat, sem við greinum
með liinar ýmsu tegundir kvenna.
Og hver er svo þessi nýja kona?
Það er ekki hreina, yndislega unga
slúlkan, sem likur sögu sinni með
góðu lijónabandi, það eru ekki eig-
inkonurnar, sem líða undir ótrygð
manna sinna, eða þær, sem sjálfar
hafa gert sig seka í brotlegum lifn-
aði, það eru heldur ekki ógiftu kon-
urnar, þær sem gráta hina óham-
ingjusömu æskuást, það eru ekki
heldur „hofmeyjar ástarinar“, þær
sem orðið hafa fórnir illra lífskjara
eða spillingar sins eigin eðlis. Nei,
það er alveg ný „fimta“ tegund
kvenna, konur með sjálfstæðar
kröfur til lífsins, konur sem gera
þær kröfur að tekið sje tillit til þeirra
sem „persóna", konur, sem rísa gegn
hinni almennu kúguii konunnar í rík-
inu, fjölskyldunni og fjelagsjífinu,
sem berjast fyrir rjetti sínum, sem
forgöngukonur kyns síns. Óbundn-
ar konur eru j>ær flestar, sem skipa
þessa tegund. „Hin óbundna kona“.
Frumtegund konunnar i hinni síð-
ustu fortíð var „eiginkonan“, kon-
an, sem var skuggi manns sins, auka-
útgáfa, áhangandi. „Óbundna kon-
an“ hefir hætt að leika þetta hlut-
verk, j)að var ekkert annað en berg-
máL karlmannsins. Hún á sína eigin
innri veröld, lifir fyrir almenn
mannleg áhugamál, hún er óháð hið
innra og sjálfstæð hið ytra. Fyrir
lirjátíu árum liefði slik skilgreining
ekki skilist. Unga stúlkan, móðirin,
ástmeyjan eða salkonan, það voru
alt skiljanlegar og skíranlegar teg-
undir, en óbundna konan, — handa
henni er engin staður hvorki í bók-
mentum, eða i lífinu. Ef að fram
komu konur með þá drætti í andliti
sínu, sem minna á konur nútímans,
var litið á þær, sem sjerstök óeðlileg
fyrirbrigði.
En lífið stöðvast ekki, hjól sög-
unnar, sem altaf snýst með auknum
hraða, neyðir menn hins sama ættliðs.
að gjöra sjer nýjar hugmyndir, að
bæta við nýjum hugtökum i hugtaka-
safn sitt. Óbundna konan, sem
amma okkar og jafnvel ekki einu-
sinni mamma hafði hina minstu hug-
mynd um, — hún er til, hún er
virkileg, lifandi vera.
Óbundna konurnar það eru mil-
jónir gráklæddra kvenna, sem i ó-
endanlegum röðum streyma út úr
verkamannahverfunum, streyma inn
á verkstæðin og í verksmiðjurnar,
inn á stöðvar hringbrautanna og
rafmagnsbrautanna á hverri stund„
fyrir sólaruprás, á meðan morgun-
roðinn ennþá ekki er farinn að heyja|fe
baráttu við dimmu næturnar. Ö-1*^
bundu konurnar það eru þær tugir~
þúsunda ungra og aldraðra stúlkna,
sem í stórborgunum hreiðra sig ein-
ar í herbergiskytrur og auka á tölu
„sjáLfstæðra‘“ heimila. Það eru stúlk-
urnar og konurnar, sem stöðugt
heyja hina þöglu seigu baráttu fyrir
lífinu, sem sitja æfidaga sina á skrif-
stofustólum, sem leika með síma-
þræðina, sem standa bak við búðar-
borðin. Óbundu konurnar, það eru
stúlkurnar ineð heilbrigða sál og
hugarflug og framtiðaráform, sem
bola sjer inn í musteri vísinda og
lista, sem fylla gangstjettirnar, hrað-
fara og fastar í gangi i leit eftir ódýr-
um námstímum og aukavinnu við
skriftir. Óbundnu konuna sjáum við
við vinnuborðin, við störf á rann-
sóknarstofum, blaðandi i handritum,
á stofnunum, á hraðri ferð í sjúkra-
heimsóknum eða vera að undirbúa
stjórnmálaræður. ÓendanLegar eru
myndirnar......
( Lauslega þýtt úr bók eftir A.
Kollontaj).
----x-----
Victoria gamla Englandsdrotning
var svo sparsöm, að nærri stappaði
nísku. Samt sem áður leituðu barna-
börn liennar stundum til hennar til
þess að biðja um peninga. Einn son-
arsonur liennar skrifaði henni einu
sinni og bað liana um að lána sjer
300 pund, — liann liefði tapað upp-
hæðinni í spilum og þetta væri skuld,
sem heiður hans lægi við að yrði
borguð, o. s. frv. — Drotningin ljet
hann ekki hafa rauðan eyri en skrif-
aði honum hinsvegar langt áminning-
arbrjef og brýndi fyrir honum að á-
stunda allar dygðir. En sonarsonur-
inn var ekki af baki dottinn og svar-
aði: Amma mín góð! Hjartans þakkir
fyrir þitt langa og innihaldsrika brjef.
Þar stóð margt gott orðið í, og auk
þess hefi jeg haft gróða af því, því
að Ameríkumaður sem er rithanda-
safnari keypti það af mjer fyrir 600
pund. Þinn þakkláti sonarsonur ....“
Sagt er, að drotningin, sem var mesta
ráðdeildarmanneskja, hafi verið hrif-
in af þessu tiltæki niðja síns.
GAMLA FIÐLAN, frh. af bls. 7.
„Jeg — hvað ertu að segja?“
„Jeg segi ekki annað en það, að
hún er á hillunni i klæðaskápnum
þínum. Og varaðu þig á svona tiltekt-
um í annað skifti“.
Júlíus fór að hágráta.
„Mig — mig vantaði peninga“, sagði
hann og kjökraði eins og barn.
„Það verða einhver ráð með það“,
sagði Donald. „Hættu að gráta!“
„Hvernig fórstu nú að þessu, Don-
ald?“ spurði jeg hann eftir á.
„ Mig grunaði þetta undir eins.
Kaffihúsaþjófur stelur ekki fiðlu úr
kassanum. Hann tekur kassann með
öllu saman. Jeg beið bara eftir fram-
haldinu og þegar liann fór að tala
um þjófnaðartrygginguna og gorta af
fjárhag sínum þá var málið orðið af-
ar Ijóst, skilurðu“.
----x-----
Ferrosan
er brafíðgott og styrkjandi
járnmcðal
og áfíætt meðal við blóðleysi
ofí taugaveiklun.
Fæst í öllum lyfjabúðum
í glösum á 500 gr.
Verð 2.50 glasið.
VAN HOUTENS
konfekt og átsúkkulaði
er annálað um allan heim
Tígulás-
jurtafeiti.
Vandlátar húsl
kaupa
Pósthússt. 2
Reykjavík
Siraar 542, 254
og
309 (frainkv.stj.)
Alíslenskt fyrirtæki.
Allsk. bruna- og sjó-vátryggingar.j
Hvergi betri nje áreiöanlegri viöskifti.
Leitiö upplýsinga hjá nœsta umboösmanni. ■
Nýlega brutust þjófar inn í sápu-
verksmiðju eina i Malmö og stálu þar
meðal annars tveimur brúsum af hár-
vatns-essens. Á leiðinni burt mistu
þeir annan brúsann á götuna; hann
brotnaði og rann innihaldið ofan í
sorpræsið. Lagði sterkan ilm upp úr
þessu ræsi Iengi á eftir, ólikan því,
sem venjulega leggur af slíkum stöð-
um. Hinn brúsann höfðu þjófarnir
heim með sjer og notuðu liann til að
flæma burt veggjalýs.
-----x-----