Fálkinn - 09.04.1932, Blaðsíða 3

t %
F Á L K 1 N N
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Sravar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavik. Simi 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgad'j 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skraddaraþankar.
i dag er siðasti dagur hinnar
fyrstu islensku viku. Og í dag er
einmitt vert, að gera sjálfum sjer
grein fyrir, hvort þeir menn, sem
upp á von og óvon rjeðust i það,
að taka að sjer framkvæmdir þess-
arar tilstofnunar, eigi þakkir skilið
eða ekki fyrir það sem þeir gerðu.
Sumir munu segja: þeir geta ver-
ið ánægðir. íslenska vikan var ágæt
auglýsing fyrir íslenskum iðnaði og
framleiðslu og þeim hefir tekist að
ná þeim tilgangi, sem þeir ætluðu
að ná. Aðrir segja: það fór eftir
vonum. íslensk framleiðsla og iðn-
aður er nú ekjci fjölbreyttari en
þetta, og það verður að hafa það.
Þriðju segja: íslenska vikan sýndi
það, sem allir vissu áður, að fram-
leiðsla okkar er svo einhæf og lítil-
fjörleg, að það er mont að vera að
halda „íslenska viku“. Og þeir fjórðu
srgja: Þökk sje þeim sem hófust
handa um islensku vikuna. Hún er
eina ljósið, sem við höfum sjeð í
kreppunni. 1
Alt þetta hefir verið sagt og ótal
margt fleira. Hvort menn hafa látið
sjer nægja að skoða i búðarglugg-
ana, eða hvort þeir hafa komist til
skilnings á því, að menn styrkja
hvorki íslenska framleiðslu nje ís-
lensk skip, með því einu að skoða,
en ekki að reyna það sem íslenskt
er, skal enn ósagt látið. Væntanlega
verða skýrslur gerðar um það bráð-
lega — hvað þessa einu viku snert-
ir, því að slíkt er sjálfsagt — og
væntanlega skera hagskýrslurnar úr
því síðar meir, fyrir ókomin ár og
yfirstandandi. Allir hugsandi menn
vona, að þær skýrslur verði allar
íslandi í hag.
Því að þetta er ekkert hjegóma-
mál. Hjer er ekki verið að auglýsa
vörutegundir frá innlenduin fram-
leiðendum og iðnrekendum heldur
er verið að augíýsa það, að hjer i
landi sje íramleitt ýmislegt það, sem
menn hugsunarlaust og andvaralaust
kaupa frá útlöndum, af því að enn
rikir sá huggsunarháttur að „bara
ef lúsin útlend er, er þjer bitið
sómi“.
1 þessum dálki liefir áður verið
bent á ýmislegt af því, sem best lýs-
ir þessum hugsunarhætti. Það skal
ekki endurtekið. En annað skal end-
urtekið og ætti að endurtakast í
hverju einasta íslensku blaði þangað
til fullur sigur er unninn. Og það
er þetta: að mujia islensku vikuna.
Muna, að hún er ekki útrunnin i
kvöld. Muna, að ef íslendingar eiga
að vera frjáls þjóð i frjálsu landi,
þá verður íslenska vikan að vara
um aldur og æfi. Og vaxa með hverri
vlku — en ekki rjena.
Nýr norskur konsiíll.
Sem aðstoðarkonsúll við norsku
aðalræðismannsskrifstofuna í Reykja
vík er hingað kominn ungur norsk-
ur maður, Per Wendelbo að nafni.
Hann kemur liingað svo að segja
beina leið frá Madrid ó Spáni, þar
sem hann hefir verið ritari við
norsku sendisveitina. En áður hefir
hann verið starfsmaður við sendi-
sveitina og aðalræðismannsskrif-
stofuna norsku í París, samtals í 3
ár. Ennfremur hefir hann starfað
við sendisveitina í Lissabon í Portú-
ggal og um alllangt skeið var hann
norskur ræðismaður í Chicago.
Kyntist hann þar allmörgum lönd-
um vorum vestra, var mikið í þeirra
hópi og í íjelagsskap þeirra og að-
stoðaði þá á ýmsa. lund.
Per Wendelbo er gagnkunnugur
fornsögunum og veit meira um okk-
ar land, en flestir aðrir útlendingar,
sem hingað koma. Hefir hann mik-
inn hug ó þvi að kynnast nú öllu
hjer sem best — og dvelja hjer
lengi.
Hr. Wendelbo, sem er fæddur
1891, er sonur hins þekta norska
blaðainanns, Per Wendelbo’s, i'or-
stjóra frjettastofunnar norslui, Norsk
Telegrambyrð í Osló.
Myndin hjer að ofan er af Jóni
Gnðmundssyni stud. med. sem hlaut
skákmeistaratignina á ui/ajstöðnu
Skákþingi íslands. Er hann nýr af
nátinni sem skákmeistari og sigraði
hina eldri mjög frækilega. Hann
fjekk öV‘2 vinning af sex moguleg-
um, en síðasti skákmeistari, /ís-
mundur Ásgeirsson fjekk ðVi vinn-
ing, Eggert Gilfer 3 % vinning og
Einar Þorvaldsson 2V? vinning.
Síra Árni Björnsson, prófastur í
Hafnarfirði andaðist 26. f. m. eftir
þunga legu. Hann var fæddur 1.
ágúst 1863 en útskrifaðist i'ir presta-
skólanum 1887 og varð þá prestur
í Reynistaðaklaustursprestakalli og
þjónaði því til 1913, er hann varð
presiur i Garðaprestakalli, en því
þjónaði hann til dauðadags. Prófast-
ur var hann 1908—1913 og svo 1916
og til æfiloka. — Með síra Árna hef-
ir kirkjan mist einn af alira mæt-
ustu kennimönnum sínum og söfn-
nðir hans harma fráfall góðs sálu-
sorgara, sem í engu viidi vamm sitt
vita.
Ungfrú Rigmor Hanson
ætlar á morgun að halda danssýn-
ingu í Gamla Bió. Siðan dansskóii
þeirra systra höfst fyrir fimm árum
hefir það að jafnaði verið venja
þeirra að halda nemendasýningu í
lok skólaársins til þess að aðstand-
endur nemenda fengi færi á, að sjá
framfarir þeirra i náminu, og hvað
kent hefir verið, bæði af samkvæm-
isdönsum og ballett. Verður sýning-
in á morgun bæði nemendasýning
og jafnframt dansar ungfrú Hanson
sjálf. Hefir hún stjórnað skólanum
ein.siðustu þrjú árin, síðan systir
hennar fluttist úr landi, en notið
aðsloðar móður sinnar og yngri
systur. Sýningin á morgun verður
þvi æði fjölbreytt og hefir að bjóða
samkvæmisdansa, bajlett og dansa
ungfrúarinnar sjálfrar, enda er þetta
fimm ára afmæli skólans.
Danssýningin og nemendasýning-
in verður kl. 4 á morgun og skal
hjer drepið á það helsta úr skemti-
skránni. Fyrst sýna unglingar úr
dansskólanum nútíma samkvæmis-
dansa og börn sýna eldri dansa. —
Þá sýnir ungfrú Hanson nokkra
spánska sólódansa og ennfremur
spánskan sigaunardans ásamt nokkr-
um stúlkum, úr nemendalwpi henn-
3
Sigurður Einarsson, verslunar-
mctður, Stokkseyri, varð sjöt-
Ligur 3. þ. m.
Jón Ölafsson, fyrverandi Menta-
skólavörður, Vitastíg 11, verður
sjötugur á morgun.
Njáll Guðmundsson, trjesmið-
ui, Njálsstöðum, Strandasýslu,
verður sextugur 1Á. þ. m.
ar; einnig sýnir flokkur og ungfrú
Ása Hanson (ein) ungverska dansa.
Þá verða sýndir ballettdansar (tá-
dans), bæði af flokki, pardans og
sólódans, en sjö telpur (þær yngstu
aðeins þriggja ára) sýna brúðu-
dansa. Einnig sýnir ungfrú Hanson
nýtísku revydans, fjörugan og smell-
inn, ásamt nokkrum piltum af skól-
anum. Hún sýnir ennfremur þrjá
skapgerðardansa (listdans), en þá
grein danslistarinnar hefir hún eink-
um lagt stund á. Er það gagmall
dans, „Sorgmædd og Ijettlynd“ und-
ir lagi eftir Beethoven, þá austur-
lenskur dans, „Salome“ og loks
„Dgnse Macabre“ (Dauðadansinn).
Hjer er ekki alt upp talið, en þetta
ætli að nægja til þess að gefa hug-
mynd um, hve fjölbreytt þessi sýn-
ing verður.