Fálkinn


Fálkinn - 11.09.1937, Blaðsíða 5

Fálkinn - 11.09.1937, Blaðsíða 5
F Á L K 1 N N 5 an endurbygð frá grunni og starfar enn í dag. Haustið 1911 var síldarolía flutt lijéðan í fyrsta sinni, um 500 smáleátir og andvirði hennar lalið 1(54.000 kr. Þetta er vísir- inn, sém núverandi miljónaút- flutningur af sömu vöru er nú sprottinn upp af. Árið eftir þre- l'aldaðisl útflutningurinn og andvirðið var um hálfa miljón krónur, en mörg næstu ár er hann minni, þó að hann gæfi meira í aðra hönd eitt árið vegna hærra verðs. Það er ekki fyr en 1923 að framleiðslan fer að stíga að mun. Arið 1923 flytjast út 3000 smálestir fyrir um 1.800.000 kr. og 1924 2500 smálestir fyrir tæpar tvær mil- jónir. Það sama ár var flutt út 1(50 smál. af síldarmjöli og síld- arkökum. Hvað þurfti nú mikið af sild í þessa framleiðslu og hvað var það mikið í samanburði við þá síld, sem unnin hefir verið i ár? Þetta sama ár, 1924, er talið að 122.348 hektolílrar af síld hafi farið i bræðslurnar. Það er átjándi hluti þess, sem bræðslurnar höfðu tekið á móti, rjett fyrir síðustu mánaðarmót, en þá var aflinn 2.004.144 hl. 1 fyrra varð aflinn í verksmiðj- urnar alls 1.068.000 hl. og 1934 (586.72(5 hl. Má því heita, að bræðslusildin sje orðin tvöföld á við það, sem hún varð i fyrrasumar. — Það ræður að líkum, að þau Tölúr þessar eru, eins og áð- ur er drepið á lægri en raun- verulegveruleg afköst verk- smiðjanna eru „i hrotunum“ en þær liafa verið margar í sum- ar. Það er talið, að með þeirn verksmiðjum, sem nú eru til í landinu sje hægt að bræða 12.000 hektólítra, eða 3780 smá- leslii' á sólarhring alls. Síldar- aflinn, sem kominn var á land lil bræðslu í lok síðasta mán- aðar, svarar því til nálægt 50 sólarhrmga vinnu hjá verk- smiðjunum, en vilanlega er starfstíminn miklu lengri, því að ekki er altaf unnið með full- um krafti, einkum fyrri hlutu vertíðarinnar, þegar síldm bersl dræmt að. Og fyrri hluti vertiðarinnar er nú orðið beinlínis skapaður af síldarbræðslunum. Síðan þær sjeu ekki nein smásmíði, fyrir- lækin sem anna því, að breyta síldinni úr sjónum að kalla má í einu vetl’angi i olíu og mjöl. Tvær miljón hektólítrar af síld eru 270 miljón kíló eða 270.000 smálestir. Það eru margir skips- farmar, en alt þetta bryðja síldarbræðslurnar og skila oli- unni á lankana og mjelinu þurru i pokana nálægt klukku- líma eftir að síldin kemur inn í fyrstu vjelarnar. Það eru 14 verksmiðjur, sem starfað liafa að sildarbræðslu í sumar, en auk þeirra má nefna tvær, á Húsavik og Akranesi, sem tóku svo seint til starfa, að ekki er hægt að miða, neitt við rekstur þeirra í ár. Þá er einn af togurum búinn tækjum til að bræða sína síld um borð og er fljótandi verksiniðja. Það er Heykjaborg. Og ein verksmiðja er ótalin enn, sem starfað get- ur sem síldarbræðsla, en i sum- ar befir eingöngu brætt olíu úr karfa: Verksmiðja Ó. Jóhannes- son & Co á Patreksfirði. En eftirtaldar 14 verksmiðjur hafa starfað að kalla má alla ver- tíðina (Eyri i Ingólfsfirði þó ekki nema seinni hluta hennar). Byggingarár verksmiðjunnar er fyrir framan nafnið, en eftir nafninu afköst liennar, talið i málum á sólarhring. Þess má þó geta að þetta er talan, sem verksmiðjan er gefin upp fyrir. en ýmsar þeirra hafa farið langt fram úr því, þegar mikið verkefni hefir legið fvrir: komu til sögunnar fara skipin þau fyrsiu, á veiðar úr því að rúm vika er liðin af júní. En enga síld má salta fyr en eftir 25. júlí, því að fyr þykir hún ekki vera orðin nógn feit lil þess að vera söltunarhæf. í byrjun vertiðarinnar er fitan oft ekki nema sem svarar 10% en er komin yfir 20%, þegar fer að liða á vertíðina. Öll magra síldin lendir því hjá verksmiðjunum og gefur litln olíu en mikið síldarmjel. En þar sem mjelið er miklu óverð- maúara en olían þá er sild sú, sem verksmiðjurnar kaupa fyrri hluta árs ekki nærri eins mikils virði og sú sem kemur seinni partinn. Samt sem áður niunu flestir ef ekki allir kaup- samningar um síld í bræðslu gerðir þannig, að sama verð er greitt alla vertíðina, en skipin skuldbinda sig til að selja á sama stað, og er verðmunurinn látinn jafna sig þannig upp. Verðið hefir í sumar verið 8 krónur fyrir málið. Aflahæstu togararnir á síldveiðum liöfðu í mánaðarlokin siðustu fengið yfir 20.000 mál og hefir and- virði aflans þannig orðið yfir 160.000 krónur á hæstu skipin. En andvirði allrar þeirrar síld- ar, sem farið hefir i bræðslu i sumar má áætla um 12 miljón krónur og s'em fer sumpart til útgerðarkostnaðar skipanna og sumpart í kaup til sjómanna. Sildarbræðslurnar gefa því ekki smávegis atvinnu, þó að hins- vegar sje margfalt minni Vinna í landi við þá síld, sem fer í bræðslu en liina, sem söltuð er. Og þessar stóru upphæðir mundu livergi sjásl og þjóðin fara á mis við þær, ef ekki væru síldarverksmiðjurnar. Þessi nýja islenska stóriðja skapar því ný verðmæti, sem þjóðin má illa vera án, og sem leggja þungt lóð á metaskálar verslunarjafnaðarins á þeim timum, sem „vor bjargvættur hesti‘“, þorskurinn, sumpart bregst á vetrarmiðunum og sumpart er illa seljanlegur eða óseljanlegur i þeihi löndum, sem undafafarið liafa verið bestu markaðslönd íslands. Það er vandgert að segja, hve mikla uppliæð sildin færir í þjóðarbúið á yfirstandandi ver- tíð. Fyrst og fremst er aldrei vitað, hve niikið bræðslusíldin gefur af hvoru um sig, olíunni verðmætu og mjelinu, sem er miklu óverðmætara. Það er aldrei fullreynl fyr en eftir á og fer algerlega eftir fitumagni síldarinnar. En venja mun að áætla, að bræslusíldin gefi um 15% af hvoru um sig, þ. e. að úr liverri smálest af síld fáist 150 kg. af olíu og 150 af mjeli. Það eru afurðirnir, tiilt er vatn og úrgangur. Fyrir síðastliðna vertíð mun það sem áætlað var að mundi verða framleitt á ver- tíðinni að mestu lejdi selt, en enginn bjóst þá við svo nfaklum afla, sem raunverulega er orð- inn. Það sem umfram áætlun var hefir ýmist verið selt síðan eða er óselt ennþá, en góðar horfur á að það seljisl sæmi- lega. Veiðarnar hafa í sumar ver- ið stundaðar af nær 200 skip- um. Þar af eru 32 botnvörp- ungar og 30 línuskip, en hitt eru mótorskip og svo smærri mótórbátar, sem ýmist eru tveir eða þrír um nótina. Aldrei munu jafn mörg skip íslensk hafa slundað veiðarnar enda hefir eftirtekjan aldrei orðið eins mikil, hvorki fvr nje síðar. En það sem gerði það kleifl að hagnýta sjer hin miklu síld- aruppgrip í sumar var þetta, að íslendingar Iiafa komið sjer upp síldarbræðslunum. Þetta eru dýrar verksmiðjur, sem þurfa mikils með til þess að bera sig, og það er ekki hægt að gera framtiðaráætlauir um þær á reynslunni frá þessu sumri. En hinsvegar er það revnt, að án þeirra hefði síld- veiðarnar verið áfram i sama ólestrinum og áður í öllum þeim árum, sem síld aflaðist vel. Fvrir utan landhelgislín- una er stór floti erlendra skipa, sem veiða síld og salta hana um borð og selja hana sem „is- landsveidda sild“ og fvlla J)á markaði, sem annars mundu standa fslandi opnir. íslending- um hefir verið spvrnt iit af marköðunum stóru og sténdur nú aðeins opinn sá hluti Jíeirra, sem miðast við verulega góða og vel Iiirta vöru betri vöru en hægt er að verka um borð i skipunum. En J)að var ekki efni Jíessarar greinar, að tala um saltsíldina, heldur síldar- verksmiðjurnar. Og i næsta blaði vill Fálkinn bregða sjer með lesandanum norður á Hjalteyri og ganga með honum gegnum nýjustu síldarverksmiðju landsins og að flestn leyti þá fullkomnustu. Stittrstu oerksmiðjuna, sem bygð hefir verið í einu lagi í Evrópu. Mál: 1930: Síldarverksmiðja rikisins I, Siglufirði ......... 2.300 1935: Síldarverksmiðja rikisins II, Siglufirði ........ 2.300 1926: Síldarverksmiðja ríkisins III (Dr. Paul) ........ 2.100 1913: Síldarverksmiðja ríkisins, Sólbakka ............. 1.100 1926: Síldarverksmiðja ríkisins Raufarhöfn .............. 500 1934: Fóðurmjölsverksmiðjan h.f. Neskaupstað ............ 300 1935: H. F. Djúpavík ................................ 5.000 1923: H. F. Kveldúlfur, Hesteyri ...................... 1.300 1912: Sigurður Kristjánsson, Siglufirði ................. 400 1912: Steindór Hjaltalín, Siglufirði .................. 1.000 1934: Síldaroliuverksmiðjan, Dagvei’ðareyri ........... 1.000 1912: H. F. Ægir, Krossanesi .......................... 3.000 1937: II. F. Kveldúlfur, Hjalteyri .................... 5.000 1937: Sildarverksmiðjan á Eyri í Ingólfsfirði ........... 400

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.