Fálkinn - 19.03.1938, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
./o/i Þorsleinsson stekhur 29,metru.
Slulom-hluupið.
SKÍÐAMÓTIÐ.
I'rumh. uf bls. 3.
Yfir inarkiini blöktu fánar og c>r
kapparnir Ijctu úr liöfn báðu áliorl'-
cndur |)á vcl fara og heila hcini
konia. Fríðar konur hvötlu suiiia
mcð cggjunarorðuin i nafni cinbvers
fjclags cða landshlula því bjcr
var vegúr og virðing œtlborgarinnar
i vcði og vcl jiað! Yiðbúinn! Hlaup!
sagði líniaviirðurinn án |)css að bika
cða láta j)að á sig fá livcr i hlut átti.
Tímaverðir og prófdómarar cru kald-
rifjuðustu mcnn í heimi!
Utan í brautarkantinum rjctt við
markið stóð cllibrumur. fimm maunn
bíll, cinkar yfirlætislaus hið ytra
en öllu innibahlsmciri cn gerist og
gengur um fimm manna drossiu á
förnum vcgi ])ví i j)cssum bíl
hafði ríkisútvarpið aðsctur sitt og
jiaðan mátti öll j)jóðin hcyra livcrju
frain valt á Mcllishciði um j)cssar
mundir, og hversu lcið fcrðum
skíðakappanna j)Cgar til j)cirra sást.
Kn nokkrum metrum austan við
úl varpsbílinn lá mikill bjarnskafl
yfir ])vcran veginn. Nokkrir atvinnu-
bótamcnn úr lvöfuðborginni streytt-
ust við að moka skaflinn af vegim
um og svcittust. í liópi þessara braul
ryðjcnda var síðskcggur cinn ahlr-
aður, scm ckki virtist' allskostar á-
nægður með lilveruna. Hafði hann
orð á j)ví, að ckki væri öll villeysan
cins. Hjcr væru jjcir fjelagar látn-
ir moka snjóinn ctf vcginum og ann-
arsstaðar væru mcnn önnum kafnir
að bera snjó 'á vcginn. Og karlinn
hafði rjett fyrir sjcr, j)\í á nokkr-
um stöðum varð að bcra snjó i fisk-
körl'um í veg fyrir kappgöngumcnn-
ina, svo þcir skyhlu ckki þurfa að
ganga á auðri jörð! Svo undarlcgir
hlutir gcta átt sjci; stað upp á miðri
Hcllishciði.
lir fýrstu kcppcndurnir nálguðusl
markjð vildu margir áhugasamir á-
borfcndur standa andspænis görpun-
um til að taka af |)cim myndir, fyr-
ir sjálfa sig og aðra og svo lil að
sjá. hað cr eins og suml l'ólk sjc
skapað til að standa fyrir og skyggja
á, og varna j)vi, að aðrir fái að sjá!
Af j)vi cr nú ckki öll vitleysan cins,
og heinnirinn eins og hann cr
Sumir risii árla úr rekkju í Skíða-
skálanum á sunnudngsmorguninn
var aðrir lúrðu „ögn lcngur".
Margir höfðu sofið svcfni hinna
rjettlátu alla nóttina, cn (iðrum vart
komið dúr á nuga. Har margl til alls
l)cssa. En árrisult fólk cr jafnan
dugnaðarl'ólk og j)ctta árrisula
dugnáðarfólk í Skíðaskálanum gekk
befnl til vinnu sinnar og hóf að
leggja síðustu höiul á stökkbrautina,
krókabrautina og gcra annan nauð-
synlcgan undirhúning fyrir kapplciki
dagsins. Veður var bjart og fagurt
á fjöllum.
Ur j)ví að klukkan var liu
strcymdu bílarnir ncðan vcginn, og
smátt og smátl jijettust fylkingar
skíðafólksins í brekkunum austur frá
skálanum. Pað var fólk, scm ckki
kom lil að kcppa, heldur til að sjá
aðra kcppa og klukkan tólf ])ustu
allir upp í Flengingarbrekku, lóku
sjcr sæti upj) i brekkunni, ])ár sem
vel sást yfir. Margir fengu sjcr þar
bita al' ncsti sinu og varalitir, vasa-
spcglar og púðurkvastar háðu þar
sína baráttu við bitage.vma, brauð-
snciðar og sigarcttur.
()g svo ból'sl stölckkcppnin — þó
ckki slundvislega — og áborfcndurn-
ir dáðust jafnl að þeim, scm fjellu og
stóðu, en jtað var citthvcrt undar-
lcgt tómahljóð i fagnaðarópunum og
])á sjerstaklega klappinu — því flesl-
ir voru mcð vctlinga.
Hr stökkunum lauk færðu áborf-
endur sig austur i brckkuna og bjuggu
um sig í námunda við krókahlaupa-
brautina — cn af |)\i a.ð svo margir
fjellu scm raun varð á í krókahlaup-
inu fanst ýmsuni ]>að ckki svara kostn
aði að norpa bjcr lcngur og fóru
heim i skálann til ]>css að fá sjcr
hressingu. En þá voru þar svo marg-
ir fyrir að litlar líkur voru til þess,
að mcnn fengju sig nokkurn tínia
afgreidda, þó þeim cf lil vill tækist
að ná sjcr sæti. Og stöðugl fjölgaði
fólkinti í skálanum, stöðugt var háv-
aðinn mciri og afgrciðslumögulcik-
arnir fóru þverrandi. Hjcr voru kon-
iir á pclsum og pcysufötmn, börn'
og gamalmenni og fólk úr flcstum
atvinnugréinum þjóðfjelagsins — ch'
fátt var þar stjórnmákunanna, og
vcitti þcim ])ó ekki af að viðra sig
um helgar.
A mánudagskvöidið hjcll Skíðafjc-
lag Heykjavikur kaffisamkvæmi að
Hotcl Borg og' voru þar afhent verð-
laun frá skíðaniótihu. 'Margar ræður
voru fluttar og mikill gleðskapur.
Lauk svo Thulc-inólinu 1938.
Sif/urdtir tíenedikfsson.
Mcð grcin þcssari birlasl myndir
af ölhim fjclögunum, scm scm þátt
lóku í ínótinu, að undantcknum í. H.,
K. A. og Skiðafjel. Hcykjavíkur, sem
Fálkanum tóksl því miður ckki að
ná í myndir af.
Ritstj. :
A rmenhingarnir
l\. H.ingarnir.
Skiðnfjel. Siglufjarðar.
Einhvrjar, Isafirði.
Gullfuglarnir i Ameriku.
20 af ríkustu kominum fæddar í
Skotlandi.
Auk allra miljardamæringanna í
Bandaríkjunum, scm hvcrl læsl
mannsbarn kannast við Vandcr-
bilts, Rockcfellers, Morgans, Mcllons.
Astors o s frv. cr fjöhli ríkra
kvcnna i U.. S. A. Af hagskýrslum
sem hagstofa Bandarík janna hcfir
gcfið út má sjá, að þetta ríka kvcn-
fólk á álitlcgan hluta af auðæflim
Handaríkjanna. Það eru einkum 23
konur, sem skýrslurnar minnasl á.
cn cngin þeirra getur talist ncin at-
kvæðamanncskja cða lætur lil sín
taka í opinheru líl'i þar vcstra.
Flestar þeirra láta litið á sjcr bera,
svó að almenningur vcit lítið um
]>ær.
Þcssar konur cru frábrugðnar ýms
um öðrum Evudætrum í því, að
þær virðast ckki langa neilt til að
tckið sjc cftir þcim heldur lifa þær
í kyr])ci. Að vísu ciga margar þeirra
ógrynni skartgripa og sumar ciga
vcðhlaupahesta, scm taka þátt í yeð-
hlaupum, cn að þær hafi I. d. gaman
;if að safna að sjcr listavcrkum cr
hreinasta undantckning. Hinsvegar
vcrja þær miklu fjc til þcss að vcra
óhultar um lif sitt. Ofl hal'a þær
fjölda af leynilögreglumönnum kring-
um sig og sumar þcirra hafa sjeð
þann kosl vænstan að fl.vtja búferl-
um til annara landa til þcss að
losna við fjárþvingara.
Hikiisl af öllum miljarðafrúm cr
scnnilega frú Wilks, sem borgar skalt
af mörg hundruð miljón dollurum.
Ilún cr undantckning annara amcr-
íkanskrá miljarðakvcnna að því
leyti, að hún verslar mikið á hveiti-
kauphöllinni í Hhicago og scgir sag-
an, að hcnni sjc sýnt um að græða
á spákaupmcnsku.
Onnur ríkiskona er l'rú Carnegic,
sem er 78 ára að aldri. Frú Carnegie
sjcsl aldrci gcstkomandi á nokkru
auðmannshcimili. Nú skyldu menn
trúa, að elli licnnar væri ástæðan
lii þessa, cn það cr mesti misskiln-
ingur. Ástæðan lil þcs's að hún l'cr
svo lílið að hciman-er sú, að hún
hcfir svo gaman al' páfagaukum.
Ekkja hins fræga Carncgie á fjöl-
breyttasta páfagaukasafnið i hcimi
og hún rekur sjáll' páfagaukabú eftir
strangvísindaJcgum reglum. Hún er
talin frcmur nísk, en cf hún frjettir
af sjaldgæfnm páfagauk ])á borgar
hún það scm upp cr sett. Hún gift-
ist Carnegie þegar hún var 25 ára,
cn þá var hann sjálfur orðinn scxt-
ugur.
Barbara Hutton, sei'n l'yrir nokkru
giftist dönskum greifa cr í flestu ó-
lík liinum 23 ríkiskonuni. Ilún cr
yngst ])cirra alJra, cn óiík þcim i
lífsháttum sinum. Þvi cins og áður
cr sagt vilja þær lifa í næði. Þær
búa hjer og hvnr þar scm lílið bcr á
þeim, þær cru góðar húsmæður og
cyða l'rístundunum i að fara í kirkju
og spila bridgc og lcsa blöðin.
Það var um cina al' þcssuin konuin,
scm fyndinn amcríkanskur rithof-
undur skrifaði á ])cssa leið: „Það
mætti máske nota hana cnnþá í pcr-
sónu í sjcáklsögu, cn í rauninni cr
hún dauð fyrir langa löngu".
Skotar cru annálaðir fyrir ágirnd'
og nísku og i því sambandi cr það
mjög cftirtcktarvert, að iim 20 af
þessum 23 konum cru fæddar i
Skotlandi, Þar vilja mcnn leita skýr-
ingarinnar á því, hvc óbrotnu og
yfirlætislausu iífi allflcstar af þcss-
um konuin lila og hvc sparsamar
þær eru. Þcgar spurl er um ætterni
þcirra verður það uppi á teningnum.
að llcstar þcirra cru fæddar og upp-
aldar við mjög einfaldan kosl, af
fálæku foreldri, cn getá þakkað gilt-
ingu sinni fyrir auðæfin scm þær
hafa cignast um æfiúa. Þær cru ckkj-
ur cflir ríka menn. En þessir menn
voru ckki heldur fæddir rikir. Þcir
auðguðust á striliuu og upplifðu
fæstir að njóla peninganna. Og nú
hafa cftirlifandi konur þcirra tekið
við þeim og lila á þcim cins Og
ormur á gulli og dcyja engu sælli
cn fólk, sem aðeins hefir látið hverj-
um degi nægja sína þjáningu, án
þcss að „safna auð mcð augu rauð“.