Fálkinn - 23.04.1938, Blaðsíða 10

10
F Á L K 1 N N
Nr. 487. Adamson fær sjer hármeðal.
S k r í 11 u r.
- - Meö þessu móti fer prjónaband-
iö aldrei í flækju hjá mjer.
Stórkaupmaðurinn: — Jæja, svo
af j)jer eruð stjarnfræðingur. Hve
mikið getið þjer grætt á nýfundinni
reikistjörnu?
. . aðeins tiu mínútur eiui, frú
- og þá œtti kakan aö vera < bökuö,
eftir því sem malreiöslnbókin segir.
Kysti hann þig nauðuga?
Já, en bara einu sinni. Jeg sá
fyrir því.
— Hvernig gastu það?
Jeg lofaði honum það i hin
skiftin.
Þaö er alveg eins og þessir
fílar sjeu sokknir i jöröina!
-t— Hvaöa bjeað gjamur er i þjer,
Óskar ekki stendur þetta i nót-
unum.
— Þaö getur vel veriö. En mjer
er ómögulget að sjá hvaö er nótur og
hvaö eru flugur.
Brúöarmærin: —■ Nú man jeg ekk-
ert hvor faldurinn þaö var, sem
jeg átti að halda uppi.
Þegar náttúran veröur náminu
ríkari.
Írsk-Ameríkaninn Patrick kom í
kynnisför til Dublin, því að þaðan
voru foreldrar hans ættaðir. Einu
sinni kom liann inn í ávaxtabúð í
útjaðri bæjarins, benti þar á nokkr-
ar stórar melónur og sagði:
— Skelfing eru þau smá, eplin
hjá ykkur hjerna í gamla andinu.
í Bandarikjunum eru þau helmingi
stærri.
Kaupmaðurinn leil vorkunnsam-
lega til hans og sagði: — Þjer haf-
ið víst elcki verið lengi í írlandi
ntaður minn, úr því að þjer þekkið
ekki epli frá stikilberjum.
Dómarinn: Hefir yður nokk-
urntíma verið refsað áður?
Akærði: Nei, altaf eftir á.
Það er þokusúld og póstbáturinn
er á leið um Breiðafjörð. Farþegi
einn stendur við hlliðina á skip-
stjóranum lafhræddur og spyr:
—Jeg liefi heyrt að það sje svodd-
an ósköp af blindskerjum á þessari
siglingaleið. Vitið þjer hvar þau eru
öll, skipstjóri?
— Nei, það veit jeg ekki, en jeg
veit hvar þau eru ekki, og það gerir
alveg sama gagnið, lasm, svaraði
skipstjórinn.
Leikstjórinn spurði alkunna leik-
konu, hvort hún byggist við að géta
orðið eðlileg sem Júlia — fjórtán
ára gömul.
— Jeg á auðvelt með það, hvað
haldið þjer Jeg sem hefi le'ikið hlut-
Verkið að minsta kosti hundrað sinri
um í síðustu fjörutíu árin.
Fyrirlesarinn: Sigaunar eru
svo örgeðja, að í því keinsl enginn
til jafns við þá. Þeir geta eina stund-
ina orðið svo ofsareiðir liver við
annan að þeir taka upp hnífana og
drepa hver annan, en á næsta augna-
bliki eru þeir orðnir bestu vinir.
Copyrlghf P. I. B. Bo* 6 Copenhngen 0
Fundinn, pabbi!
ann
$
F-rroi
NAND
Litli Ferdi njósnari
eða
Þú telur til 100. —
Jeg fel mig á meöan.