Fálkinn - 13.08.1938, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
VMfi/fll
b&S&NbURMIR
Frjettaleikur.
Amerískur útileikur.
Nú ætla jeg að segja ykkur frá
útileik, sem getur orðið til skemtun-
ar þegar þið farið í gönguferð. Þið
kjósið einn leiðtoga og svo halda
allir aðrir en hann áfram leiðina
og fela sig meðfram henni á ákveðnu
svæði, þannig að þeir sjáist ekki, en
geti hinsvegar sjeð hvað gerisl á
veginum. Nú kemur leiðtoginn og
labbar leiðina fram og aftur og ger-
ir sitt hvað á leiðinni, stendur kyr
og horfir á eitthvað, þurkar sjer um
ennið með vasaklútnum sínuni, snýt-
ir sjer, hoppar á öðrum fæti, sest
á stein og stendur svo upp og gengur
áfram, blístrar eða syngur ákveðið
lag og þessháttar. Nú eiga þeir sem
cru í felum að taka nákvæmlega
eftir iivað leiðtoginn hefst að, en
gæta þess jafnframt að láta ekki sjá
sig. Ef leiðtoginn finnur einhvern þá
er sá undir eins úr leik. Þegar ieið-
toginn hefir farið alla leiðina, sem
tiltekin var, er leiknum liætt og nú
á hver þátttakandi um sig, að segja
hvað hann hafi sjeð og heyrt til
leiðtogans. Sá, sem hefir tekið best
eftir verður leiðtogi í næsta leik.
Hentngur kælipoki.
Þio húið tii úr pappír stórt snið
af flösku, eins og þið sjáið á mynd-
inni og sníðið svo eftir því tvö-
fafda pjötlu úr þykkum handklæða-
dregli. Leggið svo stykkin saman og
saumið þau saman á jöðrunum, svo
að úr verði poki (mynd 2.)
Hjerna er knattsptyrniumjuðurinn
mikli, sem er búinn til úr eintóm-
um tölum, en summan af tölunum
segir til um, hve mörg mörk hann
liefir gert um æfina. Hver er fljót-
astur að telja það saman?
‘OH
Á Grænlandi hafa tvívegis fund-
ist afar stórir ishellar. Fyrir nær
tuttugu árum fanst 800 metra langur
íshellir á Austur-Grænlandi norðan-
verðu, og var hann nefndur Gnipa-
hellir. Hann er nú týndur. Árið 1934
fanst íshellir á Canning Land á
Austur-Grænlandi, 0—7 metra breið-
ur, 5—6 metra hár og um 250 metra
langur. Báðir voru hellar þessir afar
einkennilegir og fagrir.
Etiopia er ríkari af nytjajurtum
en nokkurt annað land i heiminum.
Þar eru til dæmis um 250 tegundir
af þeim 650 tegundum hveitis, sem
til eru í heiminum, og sama er að
segja um byggið. Og þaðan er kaffið
talið sprottið.
Fangar lamafólksins,
framhaldssaga með myndum.
7. kafli: Nýi lamainn.
19. John var smámsaman orðið
ijóst, að það hlaut að vera Tzo-
Lin, sem liafði að staðaldri látið
Titra Lama vita hvað ferðaiagi leið-
angursins leið, frá ])ví að hann kom
til Asíu. En ef lamainn vissi, hvenær
leiðangurinn fór frá Englandi, þá
hafði hann sannarlega betri frjetta-
sambönd en John gat skilið.
Gamli maðurinn brosti til Jolins:
„Þú ert forviða, ungi vinur!“ sagði
hann vingjarnlega, „en þú ska!t
muna, að við hjerna í okkar þjóð-
fjeiagi höfuin öldum saman bygt upp
sjálfstæða menningu og vísindi okk-
ar eru á svo háu stigi, að ekkert
sem gerist á jarðriki fer framhjá
okkur.“
20. „Þegar að því kemur um síðir“,
hjelt hann áfram, „að aðrar þjóðir
lieimsins hafa eytt menningu sinni
með tilgangslausum styrjöldum, þá
leggjum við lieiminum til nýtt og
heilbrigt fólk, sem endurreisir hann
á ný. Það er kenning okkar. Þess-
vegna verðum við sífelt að fylgjast
með i því, sem gerist í heiminum.“
John varð forviða •— honum hafði
aldrei getað dottið þetta í lmg. —
Gamli maðurinn hjelt áfram að segja
frá. „Þó að stærstu herir heimsins
reyndu að vinna Musterisborgina,
væri efasamt livort þeir findu hana,
hvað þá meira. En þó þeir findu
borgina gæti einn einasti maður
veitt viðnám hversu stórum her sem
vera skyldi." John liugsaði til klif-
ursins upp l)jörgin, og fann að
gamli maðurinn hafði rjett að mæla.
21. „Enginn getur hindrað það, að
við tökum yfirráð heimsins i okkar
hendur, þegar fylling tímans er kom-
in,“ sagði gamli maðurinn lirærður,
„því að vald okkar byggist ekki á
stáli eða orku þjösnans — lieldur á
alsigrandi mætti mannsandans.“
Titra Lama þagnaði snöggvast,
eins og til þess að jafna geðslirær-
ingu sína; síðan hjelt hann áfram:
„Þú skalt ekki undrast, ungi vin-
ur, að jeg segi þjer svo greinilega
frá skipun og tilgangi þjóðfjelags
okkar. Jeg er gamall maður — eldri
en þú kanske heldur að nokkur mað-
ur geti orðið — og jeg er orðinn
þreyttur. Mjer þykir vænt um, að
hinn allsvaldi hefir nú hent mjer
á nýjan Titra Lama, svo að jeg geti
fengið hvild. Og mjer þykir vænt
um, að hinn nýi Titra Lama skuli
MÆLING TRJÁUAKANS.
Áður þurfti að fara til rannsókna-
stofnana til þess að fá ákveðið hve
mikið vatn væri í viðartegundunum
en nú getur snikkarinn mælt þetta
sjálfur, með áhaldi, sem nýlega hef-
ir verið smíðað í Þýskalandi.
GAMBETTA-FRIMERKI.
I tilefni af 100 ára afmæli franska
stjórnmálamannsins l.eon Gambetta
liefir franska póststjórnin gefið úl
frímerki með mynd hans. Gambettu
var öðrum fremur frumkvöðull lýð-
veldisins 1870.
í Heidelberg er einkennilegúr minn
isvarði. Það er steinker með fugla-
fræum í. Sá sem undir því hvílir
liafði látið eftir sig svolítinn sjóð,
og fyrir renturnar af honum er jafn-
an keyptur fuglamatur í kerið.
Tinna og raf voru mest eftirsóttu
vörurnar á steinöld. Tinnuna notuðu
menn til vopna og áhalda á líkan
hátt og járnið nú, og vegna tinnunn-
ar var uppgangur Dana svo mikill
á yngri steinöldinni — þeir höfðu
svo mikið af lienni. Raf var aðeins
notað lil skartgripa og þessvegna
eftirsótt á sama hátt og gull og gim-
steinar eru nú.
vera ungur maður, eins og þú, og
vera kominn af lieilbrigðri þjóð.“
Hvað á lamainn við með
þessu? Á hann við það, að
John eigi að taka við tign-
inni og verða æðsti maður
þjóðarinnar? Lestu um það
næst.
Töia frænka.