Fálkinn - 01.10.1938, Blaðsíða 6

6
F Á L K I N N

/ ?So fiy—\
f v \i 1 —/ xJ Vi

(3) ' i k . uV, ^. c u . as» (n) K ^ s
Nr. 518. Adamson gleymdi úrinu.
S k r f 11 u r.
— Viljið j)jer lofa mjer að ....
jeg er nefnilega vanur að skjóia á
skífur .. .
— Jœja, ekur hann ógætilega?
— Já, það er víst um það. Það er
hrein og bein tilviljun ef vegurin 1
sveigir í sömu áttina og hann sveigir
bifreiðinni.
Herra dómari, leijfið j)jer mjer
flgtja s
ginn felli
lega á hann.
— Eins og })jer sjáið, frú mín
að flgtja skjólstæðing minn — góð, verð jeg að leggja upp tvenn
skugginn fellur nefnilega ekki heppi- spn Maðurinn gðar lifir nefnilega
tveimur tilverum.
Anna hefir fundið bensinstöð,
sem hefir fnllkomna afgreiðslu.
"—foiái}'
— Jeg segi yður alveg satt, lög-
regluþjónn að jeg sló merkinu upp
... svona!
Dómarinn: — Vitið þjer hvaða
refsing liggur við tvíkvæni?
Sakborningur: — Já, tvær tengda-
mæður.
— Heyrðu, Emil. Jeg hefi Ijest
um hvorki meira nje minna en 7
pund.
Rómantiski skipstjórinn.
Stúlka stendur úti og hringiv
dyrabjöllunni þegar lítill strákur
kemur ofan stigann og segir: — Þjer
verðið að hringa miklu betur ef
hann Jöhnsen á að heyra það!
— Jæja, heyrir hann illa, hann
Johnsen?
— Nei, hann fór til Vestmanna-
eyja í gær.
Hann: — Hjónabandið er enginn
leikur, elskan min. Eftir að við er-
um gift þá verður þú að sjóða mat
á hverjum einasta degi.
Hún: — Já, og þú, auminginn,
verður að jeta hann.
Frúin: — Hvernig dettur þjer i
hug að kyssa vinnukonuna fyrsta
daginn sem lnin er í vistinni?
Bóndinn: — Það er vissast sem í
hendinni er. Ekki veit jeg hvað lnin
yerður hjerna lengi.
skugga eða Furan drepur eplatrjeð .... en jeg sje ráð .... nú, svona fór það!