Fálkinn - 17.01.1941, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
TIL SKÍÐAFERÐA.
Þessi peysa fer ínjög vel innan
undir skíðatreyjunni.
SfÐDEGISKJÓLL
úr svörtu Crépe de Chine, sem er
mjög .blótt áfram og laglegur í snið-
inu. Skúfunum á ermunum er hæg-
jlega hægt að spretta af, þegar mað-
ur er orðinn leið'ur á þeim.
Túrbaninn er prjónaður úr livítu
Angora-garni, sem er mjög lientugt
til þéssa, því að það er svo voðfelt
og fellur vel að. Tveir hnyklar af
garni eru notaðir. Fitjið upp 44 I. á
prjón nr. 3‘/i og prjónið eingöngu
rjett prjón meðan garnið endist. Síð-
an er liægl að setja túrbaninn saman
eftir því sem hverjum þykir falleg-
ast.
HEKLAÐUR BÓNKÚSTUR.
Efni: 80 gr. bómullargarn nr. 2,
heklunál nr. 3.
Aðferð: Fyrst er héklað sporöskju-
lagað stykki, sem er 9 c:n. breitt, en
1() cm. langt. Það er byrjað með 7
lausum lykkjum og heklaðar fastar
1. utan um. Síðan er heklað áfram
og verður stöðugt að gæta þess, að
auka nógu mörgum 1. í., svo að
stykkið lierpist ekki saman. Það er
aðeins heklað í öftustu lykkjuna og
þá verða eftir lykkjur hinum megin
og þar er kögrinu síðan fest í. Þeg-
ar stykkið er orðið nógu stórt, er
ein umferð í viðbót liekluð utan lun
]>að. og skiftast þar á 1 föst 1. og 2
lausar 1., og þessar tvær lausu 1. ná
yfir tvær fastar 1. — Kögrið er nú
klipt 12 cm. langt og fest á neðra
borðið og í brúnirnar. Því er linýtt
mjög þjett og liafðir 3 þræðir í
hverju. 11 cm. löng ræma með tveim
röðum af lausum 1. og einni röð af
föstum 1. myndar tiandfangið.
✓
Keiwarinn: -— Getur þú sagt mjer
hvað kraftaverlc er?
Dem/si: — Nei, jeg veit það ekki.
— Hvað kallar þú það ef þú sæir
sólina liált á lofti um miðnættið?
— Jeg múndi segja að það væri
tunglið.
— En ef einhver sannaði þjer að
það væri sólin en ekki tunglið.
—• Jeg segði að það væri lygi en
hann vitlaus.
— En ef kennarinn þinn segði
þjer það, þú veist að jeg skrökva ekki
að þjer.
— Þá segði jeg að hann væri þreif-
andi fullur.
Drekkið Egils-öi
Prjúnaðup túrhan,
f l';' t— sJSs ■! ...........................................-ibj
Spádómur um heimsviðburði.
Fyrir tæpum tveimur árum stóð
svohljóðandi greinarstúfur um utan-
ríkisviðburði komandi tíma í úllendu
blaði:
„Utanrikisstefna Brela byggist á
voninni um að geta dregið alt á
tanginn þangað til hagsmunir Þjóð-
verja og ífala á Balkan rekast á, og
eins vona Bretar að geta gerst sótta-
semjarar, þegar Þjóðverjar og Rússar
hafa öþreytt hverir aðra í styrjöld.
Bretar þora ekki að gera Rússa að
bandamönnum sínum vegna þess, að
þá verði friðurinn kommúnistiskur.
Og ekki þora þeir að fara í stríð i
bandalagi við U.S.A., því að þá lendi
þeir í vasa Ameríkumanna eftir
stríðið.
Þá er það mjög mikið vafamál,
hvernig breska heimsveldið snýsl við
nýrri styrjöld. Ástralía liefir lítinn
liug á Evrópustríði og Bretar verða.
ef þeir eiga að fá hana með sjer, að
efna loforð sin um, að gera Ástratíu
að höfuðlandi heimsveldisins fyrir
austan Súes. í Suður-Afríku fer and-
staða hinna þýsku ibúa vaxandi. ír-
land er staðráðið í að gæta ítrasta
hlutleysis, Canada mun sennilega
hafa vaðið fyrir neðan sig þangað til
Ameríkumenn hafa sagt já eða nei
og sjálfstjórnarlöndin í Vestur-Indí-
um og New Foundland munu lieimta
að komast i samband við Banda-
ríkin, undir eins og ófriður skellur
á. Þá mun stríðið ennfremur verða
til þess, að Palestína og líklega Ind-
land lika, segja sig úr lögum við
England. Og Malta er ofurseld Itölum
sama daginn og stríðið hefst, livorl
lieldur ítalir verða með Bretum eða
mót. Þá er aðeins Nýja-Sjáland eftir.
Því geta Bretar treyst, því að þeir
láta stjórnast af óltanum við að vakna
einn góðan veðurdag sem þrælar
,Tapana.“
Ekki af baki dottinn.
Hjer á órunum, óður en de Valera
varð forseti írska friríkisins, var
hann eitt sinn að 'cala á stjórnmála-
fundi i Ennis i írlandi. Rjeðust þá
hermenn írskir á liann á fundinum
sem liandtóku hann fyrir æsingar og
sat liann eitt ár í fangelsi. Daginn
sem hann var látinn laus fór liann
beint til Ennis, boðaði lil fundar og
byrjaði framhald ræðu sinnar á þessa
leið: „Eins og jeg var að tala um,
þegar gripið var fram i fyrir mjer.“.
Magnús gamli Stephensen i Viðey
liafði að vanda farið snemma á
fætur og sjer mann vera að hringsóla
kringum húsið og segir við liann:
— Þú ert að leita að einhverju,
Ilrólfur minn!
— Ójá, jeg var að leita að and-
skotanum. Þeir segja að hann liafi
týnst úr sálmabókinni og öllum öðr-
um Viðeyjarbókunum.