Fálkinn - 01.06.1945, Qupperneq 11
F Á L K I N N
11
Prófessor, dómari og tónsnillingur
í hergagnaframieiðsln.
Þaö eru ekki aðeins þúsundir af
iðnfræðingum og vélfræðingum, sem
á undanförnum styrjaldarárum liafa
horfið frá borgaralegu starfi sinu
til þess að vinna að hergagnafram-
leiðslunni í Bandaríkjunum, heldur
og aðrir, sem áður gegndu fjarskyld-
ari störfum. Kaupsýslumenn víðs-
vegar um Bandaríkin unnu að
noklcru leyti, eða i aukavinnu hjá
liergagnasmiðjunum, — starfsmenn
ríkis og hæja störfuðu einnig í tóm-
stundum sínum að hergagnafram-
leiðslu og öðru, í þágu ófriðarins,
og unnu í ársleyfum sínum i verk-
smiðjum sem framleiða flugvélar,
fallbyssur og skriðdreka.
Á Kyrrahafsströndinni, þar sem
mest kvað að skipasmíðum og flug-
vélaframíeiðslu réðust fjölmargir
Dr. Van Nostrand prófessor i vintia
fötum sinum ú skipasmiðastöðinn:.
embættismenn og listamenn í verk-
smiðjurnar. Skamt frá San Franc-
isco vann einn af prófessorum
Californiaháskóla í skipasmiðastöð
þrjá daga vikunnar, en kenndi í
háskólanum liina þrjá. En í tóm-
stundunum vann liann í kálgarði
sínum að ræktun grænmetis handa
heimilinu. Þessi maður er Jolin J.
Van Nostrand og er prófessor í
fornaldarsögu. „Mér virðist kennsla
í fornaldarsögu gera svo litið gagn
fyrir styrjaldarstarf .Bandaríkjaþjóð-
arinnar, svo að ég afréð að fara
að vinna þar, sem starf mitt kæmi
að meira gagni,“ sagði hann.
Van Nostrand er sextugur og hefir
ekki komið nærri iðnaði síðan hann
byrjaði kennslu, árið 1913. En nú
liefir hann unnið við skipasmíðar
liátt á annað ár, og vinnur þar alla
daga yfir sumarið þegar kennslu-
leyfi er í háskólanum. Hann er log-
suðumaður.
„Eg hefði ekki viljað sitja af mér
þetta tækifæri,“ segir hann. „Karl-
mennirnir og konurnar, sem ég vinn
með, eru öll lærð í iðninni og ganga
af alhug að þvi að smíða skip ti!
að sigra óvinina. Mér þykir sómi
að því að hafa byrjað þarna sem
lærlingur og nú er ég orðinn út-
lærður logsuðumaður. í starfi mínu
hefi ég rekið mig á fjölda mennta-
fólks, sem stundar sömu vinnu og
ég-“
Dr. Van Nostrand er fæddur i
Bandaríkjunumi af liollenskum for-
eldrum. Hann hefir tekið lærdóms-
próf við þrjá háskóla. Nokkur kvöld
í viku var hann á námskeiði í skipa-
smiðum. En kálgarðurinn hans er
hluti af garðaliverfi, sem kennara-
lið Californiuliáskóla hefir tekið að
sér að rækta.
Hæstaréttardómari og trésmiður.
Á öðrum stað á vesturströndinni
er stundum liægt að liitta William
J. Millard hæstaréttardómara frá
Wasliington-ríki. Undir eins og rétt-
arfríið byrjar gerist liann trésmiður
í einni skipasmíðastöðinni. Þessi
frægi lögfræðingur gengur þá bara
undir nafninu Bill Millard og er
hjálpartrésmiður og meðlimur tré-
smíðafélagsins. Hann þykist hafa
fullkomnar ástæður til að lijálpa
til við styrjaldarframleiðsluna.
„Sonur minn er í herflota .Banda-
ríkjanna, og um liálf tylft af frænd-
iim mínum er í Bandaríkjahernum
í öðrum heimsálfum. Þetta er það
minnsta sem ég get gert þann tíma
ársins, sem ég á sjálfur.“
Millard hæstaréttardómari er
fæddur í Miðríkjunum og tók laga-
próf frá háskólanum í Georgetoxvn
i Wasliington. Meðan hann var að
námi vann hann meðal annars fyrir
sér við járnbrautarlagningar, við
vélahreinsun og sem skrifari. Hann
er tvöfaldur heiðursdoktor í lögum.
„Þegar ég gerðist aðstoðartré-
smiður fann ég liverskonar andi
það er, sem knýr fólk til að starfa
að sigrinum og sá livernig á hinum
undraverðu afrekuin þjóðarinnar
stendur. Eg skil að enginn óvinur
getur staðist hinn óvinnandi sigur-
vilja þjóðarinnar.
Þegar „fríið“ er búið sest Millard
dómari í dómarasætið aftur. „En
ef skipasmiðastöðin þarf á mér að
halda get ég unnið á trésmíðaverk-
stæðinu á kvöldin. Það er nauð-
synlegt að halda uppi lögum i Wash-
ington fylki, en hitt er þó líka nauð-
synlegt, að Bandaríkin geti komið á
lögum og reglu í heiminum.“
Hljómsveitarstjóri við vélabandið.
Sunnarlega á Kyrrahafsströndinni,
eigi langt frá kvikmyndahöfuðborg-
inni Hollywood liefir stjórnandi
symfoniusveitar gerst starfsmaður í
flugvélasmiðju. Þetta er Werner
Janssen, sem hefir grætt þúsundir
dollara fyrir að stjórna hljómsveit-
um á tónleikum, í útvarpi og í kvik-
myndum, og hefir mjög skiljanlega
ástæðu til þess að vilja láta i ljósi
persónulega skoðun sína á styrjöld-
inni. Fyrir níu árum stjórnaði hann
Filharmonisku hljómsveitinni i Ber-
lin, sem gestur, en var neitað um
að halda því áfram, vegna þess að
hann skoraðist uridan að strika III.
symfoniu Felixar Mendelsohns út
af skránni, en Adolf Hitler krafðist
þessa. Nú liefnir hann þess með
því að setja saman flugvélar i smiðj-
um Douglas Aircraft Co„ fyrir lágt
tímakaup. Hann vinnur frá kl. 4.
síðdegis og fram yfir miðnætti. „Eg
ætla að starfa að þessu þangað til
stríðið er búið, til þess að leggja
ofurlítinn skerf í sprenguflugvélarn-
ar, sem hjálpa sameinuðu þjóðunum
til að sigra óvinina," segir hann.
Sonur Janssens er orustuflugmað-
ur.
A. J. Wingood er einhver frægasla flughetja heimsins. Hann hefir hlot-
ið heiðursmerki í tugatati frá stórmennum ýmsum og háttsettum hers-
höfðingjum, Mgndin sýnir litlu dottur hans, Katrinu, og er hún að
bragða og jafnframt að styrkja tenmirnar á heiðursmerki, sem Georg
VI. sæmdi föður hennar fyrir stuttii.
Einföld ráö, sem spara yöur
Sunlight sápuna
Hjerna sjáið þjer hvernig á að
fara að spara Sunlight sáp'una
og fá þó sama fallega, hvita
þvottinn, f yrirhaf narlitiö: —
Sunlight er einkar löðurdrjúg,
þessvegna þurfið þjer ekki að
sápunúa nema óhreinustu blett-
ina,' er þvotturinn hefir verið
gegnumvættur. Með þessu moti
þarf minna af sápu; vegna þess
hve Sunlight er drjúg gefur
jictta nóg löður til að'þvo all
an þvottinn.
X-S 1371-Slí