Fálkinn - 14.03.1947, Blaðsíða 6

fi
FÁLKINN
R. L. STEVENSON: CilILLEYJlM MYNDAFRAMHALDSSAGA
28. Ilr. Trelawny fór strax til
Ilristol og festi kanp ú skonnortu til
ferðarinnar. Skonnortan hét „Hisp-
aniola", og ekki tók langan tíma til
þess að fá áhöfn á hana til farar-
innar. Iír. Trelawny hafði hitt
mann, sem nefndist langi John
Silver, og lumn útvegaði honnm
hóp þaulvanra sjóara.
29. Þegar ég kom til Bristol leit-
aði ég lir. Trelawny uppi og hann
31. Silver þóttist verða uppvœgur
út uf því, að sjóræningi hefði set-
ið i veitingahúsi lians, og hann
yfirheyrði gestina hvern á fætur
öðrtim. En enginn kannaðist við,
að hann þelckti þennan þrjót, sem
hefði stokkið út, án þ.ess að hafa
borgað. Sá, sem fór að elta Svarta
hund, kom tómhentur tit baka.
3i. Kapteinn Smollett sagði„Eg
á að sigla skipinu til leynds á-
kvörðunarstaðar, en öll áhöfnin veit,
að við erum að leita að fjársjóðum
sendi mig með bréf til þessa Silvet',
sem liann lýsti fyrir mér. Eg fór
til veitingahússins hans og þekkli
hann strax af lýsingu Trelawnys.
Hann var hár, einfættur og kröft-
uglegur maður, og hækjuna notaði
hann mjög fimlega. Hann opnaði
bréfið, sem ég fœrði honum, og
hann kipptist við.
30. „Svo þú ert nýi káetudreng-
urinn okkar“, sagði hann. í sömu
32. Langi John Silver hló lijart-
anlega að þessu öllu, og hlátur hans
var svo smitandi, að ég mátti til
með að hlæja með honum. Svo
lögðum við tveir af stað heim til
Trelawny, og þá fannst mér sem
Silver vœri einmitt maður að mínu
skapi. Við hittum, bæði dr. Livesey
og hr. Trelawny, sem heilsuðu Sil-
ver og mér mjög vingjarnlega.
á eyju, sem þið hafið kort yfir.
Eg hefi þvi skipað svo fyrir, að öll
vopn verði flutt undir káeluna. Og
ég skil ekki hvers vegna þér, hr.'
andrá hljóp einn geslurinn á veit-
ingahúsinu á dyr. Eg þ.ekkti hann
undir eins sem manninn, er heim-
sótti kapteininn á kránni hans föð-
ur míns. Án þess að ég vissi af
hrópaði ég: „Stöðvið hann, þetta
ar rœninginn Svarti hundur". Silver
létst verða undrandi og gaf einum
manna sinna skipun um að elta
hann.
33. Eftir nokkra stund fórum
við svo að skoða skipið. Fyrst hitt-
um við Arrow stýrimann, sem
Trelawny sagðist treysta mjög vel,
en þegar við komum til Smolletts
kapteins, þá hvislaði Trelawny að
mér, að liann væri alltof kaldur
og vandfýsinn. Smollett var óánægð-
ur með áhöfnina, bæði háseta og
yfirmenn.
Trelawny, viljið að þ.ið 4 sofið með-
al skipshafnarinnar. Þið verðið að
sofa i káetunni lika“.
35. Eftir að hr. Trelawny hafði
Juan Peron
Eftir Argentínuforseti
Philip
Jordan
Juan Domingo Peron heitir hinn
nýkjörni forseti Argentínu, sem tók
við embætti sínu i júní s.l. Óvin-
ir lians kalla liann „nazi-fasista“
en liinn sívaxandi áhangendaskari
lians kallar hann „demokrat“, og
allur fjöldinn af hinum ólæsu þegn-
um hans telur liann einskonar goð.
En hver af þessum skilgreiningum
sem er rétt þá er hlutlaus athugandi
sannfærður um að til að lýsa lionum
sé best að nöta orð Chaucers: , Sá
broshýri með hnifinn“.
Það er auðveldara að segja hvað
hann ekki er en liitt, livað hann
er, þangað til hann fer að sýna í
forsetastarfinu hvað það er sem
hann „ber í liendi styrkri“.
En þó er það víst að hann er
ekki það, sem óvinir lians kalla
hann. Hann er enginn „uazi-fasisti“.
Bæði nasisminn og íasisminn voru
pólitísk tæki, sem voru kostuð og
sköpuð af hinum ríku til þess að
vinna á móti sivaxandi kröfum
verkamanna. Þegar kaþólska kirkjan
er að nokkru leyti undanskilin (hún
studdi báða flokka), neyttu liinir
ríku og voldugu í Argentínu allrar
orku sinnar til þess að afstýra því
að Peron kæmist að. En þeir biðu
herfilegasta ósigur í viðureigninni
við þau öfl, sem nazistar og fasist-
ar eru vanir að loka inni og kvelja
í fangabúðunum.
Það er að vísu rétt að Peron af-
þakkaði hjálp kommúnistaflokksins,
sem er aðeins smáflokkur í Argen-
tínu. Þetta stafaði ekki af þvi að
hann fyririiti kommúnista i hjarta
sínu heldur af hinu, að stuðning-
ur þeirra hefði svift hann fjölda
atkvæða kaþólskra manna. Hann
velti kommúnistum yfir á andstæð-
ing sinn og þar vegnaði þeim álika
vel og nýfæddu barni í lúkunum
á klaufgffnum grjóthleðslumanni.
Á þann hátt safnaði hann fleiri at-
kvæðum fyrir málefni „liinna skyrtu-
lausu“, en liann nokkurntíma fékk
vegna hinnar óheppilegu „blábók-
ar“ Bandaríkjanna, sem sakaði hann
um að hafa verið starfandi sam-
herji öxulveldanna á stríðsárunum.
Hitt er lika jafnvíst að liann hefir
ekki ennþá sannað að hann sé „de-
Framh. á bls. H
maldað nokkuð i móinn, fékk Smol-
lett vilja sinum framgengt. í þessu
bar John Silver að, og liann spurði
hvað állir þessir flutningar œttu að
þýða. „Það cr mín skipun", sagði
kapteinn Smollett, ,,og þar sem þér
eruð kokkur, þá verð ég að biðja
yður að fara niður i káetu og mat-
reiða handa fólkinu".
36. „Og þú, skipsdrengur, hvað
heitir þ.ú?" — „Jim Hawkins'. —
„þú ferð og hjálpar kokknum". Eg
fór í humátt á eftir Silver, hálf
skömmustulegur þó. Undirbúningi
sjóferðarinnar var nú lokið, og brott
fararstundin nálgaðist óðum. Þegar
alckerum var létt, var ágœtt veður,
en byr þó hagstœður, og brátt
hurfu Englandsstrendur sjónum
okkar.