Fálkinn - 21.03.1947, Blaðsíða 6

c
FÁLKINN
R. L. STEVENSON:
GULIÆYJAN
MYNDAFRAMHALDSSÁGA
37. Sjóferðin gekk vel, og fútt bar
til tíðinda fgrst í stað. Arrow stijri-
maður, sem hr. Trelawny bar mik-
ið traust til, brást samt algjörlega
öllum vonum, því að hann var mesta
fgllisvín og gekk drjúgt á romm-
birgðir skipsins. Að lokum var svo
komið, að hann var fullur dag sem
nótt, og eina nóttina féll hann fgrir
borð, án þess að nokkur sæi til.
Andersen bátsmaður tók við starfi
hans, og Israel Hands, duglegur sjó-
maður, varð hans hægri hönd í öllu.
38. Báðir virtust vera i vinfengi
miklu við Silver, einkum þó Israel
Hand^. Og einhvern veginn var það
þ.annig, að John Silver virtist hafa
mikil óbein völd á skipinu. Háset-
arnir voru honum allir mjög auð-
sveipir. Við mig var hann alltaf
blíður, og stundum bauð haiui mér
niður til sín til þess að líta á
„kaptein Flint“, en það var páfa-
gaukurinn hans, sem bar heiti hins
alrœmda sjórœningja.
Copyright P I, 8. Box 6 Copenhogen
39. Oft var glatt á hjalla um borð,
mikið drukkið étið og $ungið, og
við stórsigluna var eplatunna, sem
hver mátti ganga í cftir vild. En það
stgttist nú öðum til botns í henfii,
því að menn eru þurftarfrekir á sjó
og borða ekki eins og teprulegt kven-
fólk. Ávextirnir voru stýfðir úr hnefa
og rommið drukkið sem öl væri. En
ekki gerði rommdrgkkjan þá samt
slaka til vinnu, heldur vann hver á
við tvo vel hrausta menn.
ðO. Kvöld eitt fór ég út uð epla-
tunnunni til þess að ná mér i epli.
Vegna þ.ess hve lágt var i henni,
fór ég ofan í hana til þess að velja
mér góð epli og þegar ég sat á
tunnubotninum, hegrði ég Silver og
háseta að nafni Dick pískra saman
í hálfum hljóðum rétt hjá. Af orð-
um þeirra skgldi ég strax, að dr.
Liveseg og hr. Trelawng voru laun-
ráð búin, og áhöfn skipsins, eða
hluti hennar var með samblástur
gegn þeim.
hi. Eg sat skelfingu lostinn á
tunnubotninum og mátti mig hvergi
hræra. Mig hrgllti við umhugsun-
ina um fagurgala Silvers við mig
og gfirmennina þegar slíkt bjó urnlir.
Hann sagði við Dick, a.ð hann vildi
ná skipstjórninni í sína hendur og
Co»t*Hq)*' P. I.B. 9ox 6 CopenhoQen
síðar, þegar Israel Hands kom, var
hann fljótur að ánetja þá lil þ.ess
að gerast stuðningsmenn sínir í sam-
særinu. Og eftir pískri þeirra að
dœma voru flestir skipsmenn á
þeirra bandi.
42. Eg fór nú að íhuga, hvernig
ég mgndi eiginlega komast óséður
úr tunnunni til þess að geta varað
dr. Liveseg við hættunni. En sá
Copyrighf P. I. B. Box 6 Copenhogen
vandi legstist brátt því að vaktmað- landsgn væri. Allir þustu iít að borð- sem sást i fjarska með sinum þrem-
urinn hrópaði nú hátl og hvellt, að stokknum og störðu iil egjarinnar, ur ávölu hæðum. Eg notaði tækifær-
Sumarnámskeið
í Stóra-Bretlandi 1947.
Námskeiðum í ýmsum fögum lief-
ir verið komið á í Englandi á sumri
komanda fyrir nemendur frá öðr-
um löndum. Þátttakendur geta að-
eins orðið þeir, sem rita og tala
ensku sæmilega vel. Tilhögun nokk-
urra þessara námskeiða verður mið-
uð við sérstök lönd skv. ósk við-
komandi ríkisstjórna.
Þeir, sem óska eftir að sækja
eitthvað af þessum námskeiðum og
sem viija fá nánari upplýsingar,
skyldu sækja um þegar til British
Council (skrifstofa Laugavcg 34,
sími 1040) milli kl. 2.30 og 4.30 e.
h. og endanlegum umsóknum mun
verða veilt móttaka aðeins um viku
tíma frá birtingií þessarar aug-
lýsingar.
Ástæðan fyrir þvi er sú, að nem-
endur frá öilum löndum Evrópu fá
að taka þátt í námskeiðunum og
aðeins þeir, sem sækja um sem
fyrst, g’eta vonast eftir að fá aðgang.
*****
Ungur og alvariegur Ameríkumað-
ur var á alþjóðafundi i París og
hélt ræðu. Hann talaði móðurmál
sitt. Eftir að liann hafði lokið
ræðunni var klappað nokkuð, en
þó dræmt. Næst stóð upp Frakki
og talaði af mikilli mælsku og sann-
færingarkrafti til áheyrendanna - á
frönsku. Hann fékk dynjandi lófa-
klapp, og Ameríkumaðurinn klapp-
aði líka. Þá livíslaði sessunautur
hans: „Væri ég i yðar sporum mundi
ég ekki klappa. Maðurinn var að
þýða ræðuna yðar á frönsku."
Presturinn spyr Pétur litla: „Ef
þú ættir stórt epli og lítið epli og
ættir að skipta milli þín og bróð-
ur þíns - hvort eplið mundir þú
gefa honum?
Pétur horfir lengi á liann og segir
svo: „Meinið þér hann litla bróður
minn eða stóra bróður minn?
ið til að komast upp úr tunnunni..
43. „Hver hefir komið hér á
/and?“ spurði Smollett kapteinn. -
„Það hefi ég,“ sagði Silver. „Þetta
er Beinagrindareg, og þgr liöfum
við oft tekið vatn, þegar við höfum
siglt hér framhjá." „Það kemur
heim við kortið mitt, að þetta sé
Beinagrindareg“, sagði kapteinninn
um leið og hann rétli Silver kortið.
Silver lók græðgislega við þvi, því
að hann hélt, að þetta væri korlið
úr vaxdúksstranganum, en hann
varð fgrir sárum vonbrigðum, þar
sem þ.etta var venjulegl sjóferðakort,
sem Smollett átti.
44. Silver fór nú að lýsa dásemd-
um egjarinnar, og brátt kom í Ijós,
að hann þ.ekkti þar hverja hunda-
þúfu, svo nákvæmlega lýsli liann
egnni. Smollett svaraði litlu, þegar
Silver vélc nokkum orðum að korl-
inu, og svo hélt hann burt frá okk-
ur. Þá fór Silver aflur að skgra
mé frá undragróðri egjarinnar með
miklum fjálgleik.
45. Þegar ég loksins slapip frá
honum, regndi ég að ná i gfirmenn
skipsins, svo að ég gæti skýrt þeim
frá ráðabruggi Silvers og kumpána
hans. Af tilviljun rakst ég á dr.
Liveseg og ég bað hann um að sjá
nm, að ég grði kallaður niður í
káetu sem fgrst, því að ég hefði
stórar fréttir að færa. Skömmu síð-
ar var ég svo boðaður niður.
V