Fálkinn - 27.06.1947, Blaðsíða 13

FÁLKINN
13
KROSSGÁTA NR. 638
Lárétt skýring:
1. Lausnin, 5. samkomulag, 10.
hátíð, 12. þvottur, 13. eldsneyti, 14.
þingmann, 16. mont, 18. hafs, 20.
reið, 22. málfræðingur, 24. verk, 25.
úðað, 26. rekkjuvoðir, 28. eyða, 29.
frumefni, 30. trjáa, 31. greinir, 33.
félag, 34. keyrt, 36. gróður, 38. her,
39. fugl, 40. vera, 42. liola, 45. á-
breiða, 48. ósamstæðir, 50. fönn, 52.
fjail, 53. dýramál, 54. atviksorð, 56.
iægð, 57. land, 58. uppbirta, 59.
merki, 61. flettir, 63. bjargaði, 64.
amboð, 66. þvarg, 67. skenkti, 68.
fé, 70. léttur, 71. alifugla, 72. ógæfu-
samur.
Lúörétt skýring:
1. Fárra vant, 2. birta, 3. vann
eið, 4. á fæti, 6. ósamstæðir, 7. bit,
8. innyfli, 9. piltur, 11. ekki beint
13. dvali, 14. kona, 15. mannsnafn,
17. tal, 19. rifrildi, 20. ólieppilegt,
21. verkfæri, 23. hnöttur, 25. mánuð,
27. ílát, 30. bjarts, 32. uppgötvun,
34. skógardýr, 35. löngun, 37. bor,
41. óðamála, 43. fugl, 44. málæði,
45. betur, 46. meðal, 47. gróður, 49.
hljóða, 51. bönd, 52. áfall, 53. svil',
55. verslunarmál, 58. efni, 60. ætt-
arnafn, 62. op, 63. erfiði, 65. korn,
67. kjaftur, 69. fangamark, 70. hljófa.
LAUSN Á KROSSG. NR. 637
Lárétt ráöning:
1. Seglasaumarar, 12. unna, 13.
tefla, 14. skap, 16. man, 18. tal, 20.
aur, 21. BR, 22. gas, 24. tía, 26. NE,
27. lækka, 29. Ranka, 30. ðd, 32.
stólpanna, 34. ST, 35. sái, 37. af, 38.
Na, 39. ats, 40. vini, 41. at, 42. ól,
43. atom, 44. enn, 45. ST, 47. ÆH,
49. aki, 50. RN, 51. hundaskál, 55.
kð, 56. lamar, 57. ennið, 58. LG,
60. lið, 62. inn, 63. EU, 64. ull, 66.
fal, 68. ern, 69. náin, 71. húnar,
73. afla, 74. smurningsolía.
Lúörétt ráöning:
1. Snar, 2. enn, 3. GA, 4. at, 5. set,
6. afar, 7. ull, 8. MA, 9. RS, 10. aka,
11. raun, 12. umboðsverslun, 15.
prentsmiðjuna, 17. vakta, 19. fínna,
22. gæs, 23. skófatnað, 24. tann-
lækni, 25. aka, 28. al, 29. Ra, 31.
dáinn, 33. Pó, 34. stokk, 36. inn,
39. ata, 45. sumir, 46. óa, 48. hánna,
51. hal, 52. Dr., 53. SE, 54. lin, 59.
glás, 61. bann, 63. Erla, 65. lim, 66.
fúi, 67. lag, 68. efi, 70. NU, 71. HN,
72. RS, 73. al.
húsakynni skuli vera til innan endimaí’ka
New York borgar, sagði hún.
— HeyriS þér, ungfrú Sneed, hversvegna
konmS þér eiginlega hingaS i kvöld? spurSi
hann.
— Eg vildi ganga úr skugga um aS ég
losnaði viS þessa martröð, sem hefir hvilt
á mér undanfarið, svaraði hún. — Og au;
þess, ef ég á að vera hreinskilin, hafði ég
ofurlitla von um að hitta yður hérna. Þér
liafið ef til vill ekki tekið eftir, að þér
misstuð ofurlítið hréf þegar þér komuð til
mín síðast? Það sagði mér að þér munduð
koma hingað um þetta leyti, og þá hug-
kvæmdist mér að ég gæli orðið sjónarvott-
ur að því er Haukurinn væri hremmdur.
Nú heyrðist áköf skothríð frá aðalbygg-
ingunni.
— Nú hefir þeim lent saman, þarna fvrir
handan! sagði hún.
— Eg hugsa að það tákni það að tveir
gamlir kunningjar séu að reyna að ná s'am-
an gegnum læstar stáldyr, sagði Haukur-
inn og brosti út i annað munnvikið.
Lögreglumennirnir, sem Ballard hafði
skilið eftir við dyrnar, hlupu á dyrnar og
reyndu að brjóta þær upp.
— Þeir geta víst sparað sér það, sagði
Sarge, sem stóð bak við hin tvö, við glugg-
ann. — Það er enginn leikur að komast inn
i eða út úr Gray Mansion núna.
Haukurinnn tók lítinn lykil upp úr vas-
íinum og gekk að veggskáp og opnaði
hengilásinn, sem fyrir honum var. I skápn-
var ekki annað en nafsnerill á veggnum.
Löng rafmagnsleiðsla var undin upp á krók
við gluggakistuna. Hann tók leiðsluna og
setli hana í samband við snerilinn. í sama
bili heyrðist ógurlegt brak og brestir frá
Gray Mansion. Eldsúla gaus upp í loftið og
steinn og timburbrak þyrlaðist um allt.
Þegar reykurinn hvarf aftur sást aðeins
rústarhrúgald þar sem Gray Mansion hafði
staðið.
Ungfrú Sneed hrópaði hástöfum og þrýsti
sér að Hauknum.
— Guð minn góður, er Ballard þarna?
Mennirnir tveir þögðu.
Ó, þetta er hræðilegt!
Hún fól andlitið i höndum sér og lcvein-
aði hástöfum.
Haukurinn hafði kveikt sér i vindlingi og
hallaði sér upp að þiiinu. En Sarge stóð
við gluggann og var svo breiður að hann
fyllti að heita mátti upp í hann. Það leið
drykklöng stund þangað til ungfrú Sneed
liafði jafnað sig eftir taugaáfallið.
Haukurinn tók varlega í handlegginn á
henni.
— Ungfrú Sneed, hérna er ég með dálít-
ið til yðar. Eg hafði ætlað mér að senda
yður það, en nú er best að ég afbendi yður
það hérna.
Hún þerraði af augunum og horfði á
lítinn glampandi hlut, sem hann hélt á i
lófanum.
— Það er demanturinn, sem faðir yðar
hafði í skyrtubrjóstinu sínu. Eg hefi leyft
mér að láta búa til hring úr umgerðinni
og skrúfunni. Eg hugsaði mér að þér mund-
uð helst hafa það svona.
Hönd hennar titraði og hún gat ekki
komið upp nokkru orði er hún tók við de-
mantinum og hringnum.
— Annars get ég sagt yður það, hélt
hann áfram, að allir þeir, sem hafa átt sök
á þjáningum yðar, hafa nú fengið endur-
gjald fyrir það, eða orðið að horga fyrir
það.
— Allir?
— Já, og nú getið þér verið alveg örugg.
Vinur minn og ég munum aldrei segja
nokkrum manni frá leyndarmáli yðar.
— Frjáls! hvíslaði hún hugfangin og
greip í handlegginn ó hounm. En þér....
þér...... hver eruð þér?
Eg er bara maður, sem hefir haft
ánægju af að hjálpa vður.
Sarge sneri sér frá giugganúm. Það
er mál til komið að við förum að livpja
okkur héðan, sagði hann.
Haukurinn tók undir handlegg hennar
og leiddi hana til dyra. Þau komu nú út
í löng trjágöng, og þar sem þau mættu göt-
unni, sem lá upp að Gray Mansion, stiið
grái tvísetinn og beið. En þau gátu elcki
komist burt ennþá því að gatan var slil'lúð,
af fjölda lögreglubíla og sjúkrabifreiða,
sem þutu upp að rústunum.
Ungfrú Sneed stóð og horfði á þessa bila-
gangreið. Þegar hún leit við til að tala við
Haukinn sá hún að hann var horfinn. Hún
var ein.
XXXVI. Suður.
Næstkomandi miðvikudag hyllti New
York fallna hetju. Jeremiah Ballard lög-
reglulautinant Iiafði beðið bana er liann
var að gegna embættisskyldu sinni. Við
slík tækifæri þegja allar illar tungur. Göf-
ugur dauðdagi dregur tjaldið fyrir ógöfug-
an lífsferil.
Ballard lautinant fékk virðulega útför.
Öll lögregjuhirðin liafði myndað skrúð-
göngu lil þess að votta honum síðustu virð-
ingu sína og hinir löghlýðnu borgarar bæj-
arins sýndu á ýmsan hátt samúð sína þess-
um manni, sem liafði fórnað lífi sinu til
]>ess að auka réttaröryggi borgarbúanna.
Siðustu dagana liöfðu blöðin ekki talað
um annað en hinn liræðilega atburð í
Gray Mansion. Eleanor Sneed var sú, sem
hefði getað gefið fyllstar upplýsingar um
það, sem skeð hafði. Hún hafði sagt frá
miðanum, sem liún hafði fundið á gólfinu
Iieima hjá sér, pg sem hún liafði afhent
Ballard. Þannig hafði lautinantinn komist
á sporið til Gray Mansion. Frásögn lienn-
ar hafði verið alveg rétt allt til þess að
lautinantinn fór frá henni við aðaldyrnar
og upp á loft. Viðvíkjandi þvi sem síðar
gerðist sagði lnin, að lnin hefði staðið við