Fálkinn - 12.09.1947, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
Á UIVDRA8LÓÐIIM
Leikararabb
Fuglar notaðir sem lampar. —
Fram um síðustu aldamót voru
fuglar notaðir sem lampar á
Shetlandseyjum. — Ibúarnir
veiddu mikið af fýlungum, sem
eru lýsisríkir fuglar, stungu
kveik niður um gogginn, festii
þá á leirklump og notuðu þá
svo sem týrur. Gáfu týrur þess-
ar góða birtu Hér sjást tveir
slíkir undragripir.
í Texas byggja menn hús yfir
leðurblökur. — Þessi einkenni-
lega turnbygging er lworki viti
né vængjalaus vindmylla. Þetta
er leðurblökubústaður, gerður
af mannahöndum. Ekki er það
heldur dýraverndunarfélag eða
nein h jartagæskustofnun, sem
hefir reist leðurblökunum þenn
an samastað. Byggingin er gerð
til þess að hafa gagn af skepn-
unum, en ekki til þess að
hjálpa þeim. Leðurblökur eru
nefnilega sólgnar í „mosldtó“-
flugur og þessvegna prýðilegur
meindýraeyðir, þar nem slíkur
ófögnuður gerir óskunda, í
Texas hafa menn líka fært sér
þessa flugnagræðgi leðurblak-
anna í nyt og reist mörg slík
hús sem þetta, er hér birtist
mynd af. Á daginn sofa leður-
blökurnar þar, en stunda veið-
ar á næturnar.
Stærsta höggmynd í heimi. —
Þjóðarminnismerkið á Rush-
more fjalli í Black Hills i Am-
eríku er stærsta höggmynd, sem
gerð hefir verið. Minnismerkið
er samsett af 4 risastórum
höfuðmyndum af forsetunum
Washington, Jefferson, Theo-
dore Roosevelt og Lincoln. Þau
eru höggvin í klettavegg fjalls-
ins. Myndhöggvarinn Gulzon
Borglum, sem er danskur i
föðurætt hafði umsjón með
verkinu. Hér á myndinni sést
hluti af höfði Washington Tveir
steinhöggvarar og Borglum aft-
astur eru á leið upp eftir hinu
tröllaukna nefi. Menn halda að
listaverk þetta geti staðið um
þúsundir ára, án þess að vind-
ur eða regn grandi því.
Illa þokkað kvikindi — en
skaðlaust
Köngurlóartegund nokkur, sem
kölluð er tarantúla“ (kennd við
borgina Taranto á Ítalíu), er
einhver sú skepna, sem Evrópu-
búar hræðast mest, þótt stór
geti hún varla talist. Það er
almennt álitið að bit hennar
valdi flogaveild, dansæði o. fl.
En þessi evrópíska „tarantúla“
er alveg skaðlaus samt. Frænka
hennar í hitabeltislöndunum, á-
þekk útlits, er aftur á móti
mikill vágestur, hvar sem hún
sést, og betra að forðast hana.
Slifrley Teinple
sem nú er 19 ára gömul, er nú
bráðum búin að vera 2 ár í bjóna-
bandi, því að 19. september 1945
giftist liún John George Agar, iið-
þjáfa í ameríska hernum. Þegar
giftingin spurðist meðal kvikmynda-
húsgesta, urðu allir sem steini lostn-
ir, svo hissa voru þeir, þvi að fyr-
ir stuttu liöfðu þeir dáðst að henni
sem indælli lítilli stúlku, sem lék
barnahlutverk svo dæmalaust vel.
En í sannleika sagt hafði Shirley
lagt alla leikstarfsemi á hilluna i
4—5 ár. Hún hætti að leika 12 ára
gömul og byrjaði ekki aftur fyrr
en sama árið og hún giftist — eða
17 ára. Þá spratt hún upp á ný
og var öllum kvikmyndaunnendum
mjög kærkomin. Eftir að hafa leik-
ið í myndinni „Since ijou went
awaij“ („Þeir, sem heima bíða“),
sem sýnd var hér í Tjarnarbíó og
myndinni „Kiss and Tell“ var hún
hún aftur á alira vörum. Þá kvis-
aðist það einnig, að það hefði ver-
ið hún, sem kom fram í útvarps-
dagskránni hjá Eudy Vallee, án þess
að nafns hennar væri getið. En ein-
mitt meðan piltarnir í Hollywood
voru að fara í biðilsbuxurnar vegna
Shirley „ekki lengur litlu“, þá barst
sú fregn út, að hún væri gift. Það
var þá ekki um annað að gera fyrir
þá en fara úr þeim aftur, þvi að
Shirley var þeim alveg töpuð, og
eftir því sem allar likur benda til
eftir tveggja ára hjónaband, þá er
engin von fyrir þá, þvi að hún og
liðþjálfinn hennar, sem nú er ekki
lengur í hernum, lifa í einhve'ju
hamingjusamasta hjónabandi í Holly-
wood. Og við skulum vona fyrir
þeirra hönd, að svo verði áfram.
Lanreen Bacall
hin nýja stjarna, sem er arftaki
Gretu Garbo í Hollywood, því að
hún er henni áþekk í mörgu og af-
ar sérkennilcg, hefir að undanförnu
verið ein mest umtalaða leikkonan í
Hollywood. Hún er fædd í New
York, l(i. september 1924, hefir græn
augu og Ijóst hár. Áður en hún fór
að leika var hún „model“-stúlka, og
reykingar eru hennar líf og yndi,
þannig að án vindlinga getur hún
tæplega lifað lengi. Eins og kunn-
ugt er jókst umtalið um hana um
allan helming, þegar hún giftist
Iliimphrey Bogart — eða Bogey —
eins og hann er kallaður. Þau eru
bæði sömu liörkutólin i öllum sín-
um myndum, enda er það í sam-
ræmi við raúnverulegan „character"
þeirra. Þau eru bæði dularfull, en
þá lika hrein og bein, svo að sum-
um finnst það jafnvel um of.
Þegar þau giftu sig var mjög fátt
Mynd þessi er tekin á rann-
sóknarstofu í Suður-Ameríku.
Einn vísindamaðurinn er ekki
hræddari en svo við hina evróp-
ísku „tarantúlu“ að hann lofar
henni að spóka sig á sloppnum.
fólk viðstatt, enda var það ósk beggja
en meðal gestanna var rithöfundur-
inn frægi, Louis Bromfield, besti
vinur Bogarts. Siðustu myndir Laur-
een Bacall eru „To Have and Have
not“ eftir samnefndri sögu Heming-
ways, „Confidential Agent“, þar sem
liún leikur á móti Charles Boyer, og'
svo „Big Sleep“, þar sem liún leik-
ur á móti Bogart. Nýjasta myndin
er svo „Tomorrow is another day“,
þar sem þau hjónin leika saman enn
einu sinni.
Uppáhalds-„hobby“ nokkra leikara.
Bud Abbot: Segja brandara.
Joan Blondell: Spila á pianó.
Humplirey Bogart: Tefla skák.
Laureen Bacall: Reykja..
Lew Ayres: Hlusta á „músik“
Talluah Bankhead: Leika.
Ralpli Bellamy: Hugsa um búgarð-
inn sinn.
Ingrid Bergman: Tilbreyting í lilut-
verkum.
Barbara Britton: Mála.
James Cagney: Riða á hestum.
James Cardwell: Sitja á yeitinga-
liúsum.
Rod Cameron: Hugsa um dóttur sína.
Charles Boyer: Vera á skíðum.
Noah Beery, jr.: Horfa á hunda.
Lucille Balí: Fljúga.
William Bendix: Spila á grammófón.
Jean Pierre Aumont: Synda.
Jess Barker: Leika „baseball“.
Lynn Bari: Borða súkkulaði.
Nils Asther: Vera einn.
Eddie Albert: Lesa bækur.
'Icaiiiic Crain
Það er sagt um hina ungu ,stjörnu‘,
Jeanne Crain, að hjá henni sam-
einist það, sem prýddi og prýðir
Marlene Dietricli, Clara Bow og
Lana Turner, auk þess sem liún
keppir við Ann Sheridan með
„oompli", en það orð er notað um
þau áhrif, sem karlmennirnir verða
fyrir, þegar þeir sjá stúlkur eins
og Ann Sheridan og nokkrar aðrar.
Jeanne Crain er líka eftirsóttasta
stúlkan í Hollywood nú á dögum.
Errol Flynn gengur með grasið í
skónum á eftir henni, en ]>að er nú
varla ný bóla af hans hendi, enda
segist hann lifa fyrir ævintýri. John
Huston gefur Oliviu de Havilland fri
kvöld og kvöld vegna Jeanne, og
Cary Cooper biður hana oft um
stefnumót, enda þótt slíkt sé ólikt
lionum. Jafnvel harðgiftir menn, eins
og Dana Andrews og Alan Ladd taka
djúpt ofan fyrir henni, þegar þeir
mæta henni, og liöfuðin snúast í
liálfhring á hálsunum, svo að þeir
geti séð „sætustu“ stúlkuna í Holly-
wood.
Jeanne er fædd i nágrenni Los
Angeles. Faðir hennar var kennari
og hafði stundað nám í Frakklandi
og þessvegna fékk Jeanne fljótt ást
á frönskunni, sem hún dáir mjög.
Hugmyndin var hjá henni að gefa
Framh. á bls. Vi.