Fálkinn - 14.10.1949, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
PRJÓÖN.
Frh. af bts. 11.
22 sinnum 2 I. teknar saman, prjón-
aðar 10 1. (48 ].). Prjóna 1 prjón
slétt. og tak rauða garnið.
Úrtakan: Byrja á að fella af 3 ].,
prjóna slétt. A næstu 5 prjónum er
1 1. felld af í handveginn (40 1.).
Litirnir: Hnappa og hnappagata-
listinn er alla leiðina prjónaður með
óbleyjaða garninu, og har sem það
og rauða garnið mætast böndunum
brugðið saman svo ekki komi gat.
Þegar búið er að prjóna 4 prj. með
rauða garninu og 2 prjóna með því
óbleyjaða þá prjónast þannig: X 10
prj. slétl prjón, nema 6 ]. að fram-
an. Tak bláa garnið og prjóna fram
ög aftur 34 ]., lykkjurnar 0 sem
mynda bárminn eru ekki prjónaðar
með X. Hald áfrarn eins og sagt lief-
ir verið milli Xanna, aðeins er næst
prjónuð rauð rönd og svo aftur blá.
Þegar handvegurinn er 10 cm. eru
8 1. felldar af i liálsinn og svo 2 1.
á hverjum röngu prjón þar til 24
]. eru eftir. Þegar handvegurinn er
14 cni. er öxlin felld af í 31agi.
Hœgri barmur: Er prjónaður eins
.bara í öfugri röð og með linappa-
götum á lista (að ofan eins og mynd-
in sýnir) eitt við hvora rönd. Prjóna
3. ]., bregð um prjóninn, tak 2 ).
saman. Prjóna áfram.
F.rmin: Fitja upp af bómullar-
garninu 40 1. á 3 prjóna nr. 10 (10—
20—30). Prjóna 1 umf. slétt, 1 lunf.
brugðið. af rauða garninu, 1 umf.
slétt, aðra brugðna. Endurtak tvisvar
þessar randir. Prjóna svo af bóm-
ullargarninu 1 umf. slétta, 1 umf.
brugðna, 2 umf. slétt og i 3. umf.
auk út á hverri lykkju þannig að 80 1.
verði á prjónunum. Fær á prjóna
nr. 14 og prjóna slétt þar til ermin
er 27 cm. Þá er hætt að prjóna í
hólk heldur fra mog til baka. Fær á
prjóna nr. 10. fell (i 1. af og einnig
(i ]. á næsta prjón sem cr sléttur.
Svo er .l 1. felld af í byrjun hvers
prjóns. Prjóna af rauða garninu
fjóra prjóna slétt, af bómullar-
garninu 2 prjóna. -j- Prjóna 10
prjóna slétt. Tak bláa garnið og
prjóna 2 prj. slétt, endurtak frá -f-.
Næst ein rauð og ein hlá rönd. Þeg-
ar 20 1. eru eftir er fellt af.
Uppsetning: Legg öll stykkin milli
blautra dagblaða. Þegar jirjónið er
jafnt þá sauma saman axlirnar og
prjóna kragann: Snú réttunni út og
prjóna frá miðjum hnappalista
70 I. á prjóna nr. 2(4, prjóna af ó-
bleyjaða garninu, slétt prjón, og slétt
til baka. Tak rauða garnið og prjóna
4 prjóna slétt, þá óbleyjaða garnið
3 prj. og fell af á 4. prjóni. Sauma
saman og fest tölur. Þegar ermin er
saumuð i skal gæta þess að láta
randirnar stemma við bolinn, að þær
verði franilenging af röndunum fram
an á bolnum.
SAMGÖNGUTÆKI
Frh. af bls. 5.
við úl í geimiun til að kæla sig.
Til þess að draga frekar úr
iiraðanum í lendingunni verður
að nota „lofthemla“, sem eru
svipaðir fallhlífum. I3ær fyrstu
hrenna kannske upp til agna
vegna hraðans, en við hverja
fallhlíf dregur nokkuð úr hrað-
anum, uns hann er orðinn við-
ráðanlegur.
Svona eru hollaleggingar
sumra vísindamanna núna. Fá-
ránlegar að vísu, en mannkynið
á svo mörgu óvæntu að venjast
nú á tímum, að það er ekki
vert að fortaka neitt.
MAÐURINN SEM HEYRIR . . .
Frh. af bls. 6'.
70 ára að aldri, sem með svipuðum
liæfileikum hefir getað gert sér hug-
mynd um þennan heim.
En Hatton, í mótsetningu við frú
Keller, átti fátæka foreldra og erf-
iðara uppdráttar i lífinu og það,
sem er ennþá þýðingarmeira, þá
hefir liann ekki átt stöðugan lífs-
förunaut eins og liún hafði allt frá
bernsku.
En þeir, sem séð hafa þau bæði,
segja að nú þegar sé vara-lestur
Hattons fullkomnari en frú Kellers.
Hingað til liafa læknavísindin
ekkert vitað um Hatton. Það verður
ekki fyrr en í næsta mánuði þegar
hr. Scliofield ætlar að kynna hann
fyrir ráðstefnu daufra í Bolton, að
þau fá tækifæri ti lað kynnast hæfi-
leikum og leikni hans.
Þá er búist við, að fulltrúar „Dauf-
dumbrahjálparinnar“ og þeir, sem
eytt hafa ævi sinni i það að kenna
blindum, muni nota tækifærið og
rannsaka hann.
Eg er fyrsti hlaðamaðurinn, sern
fæ tækifæri að tala við liann og
lieyra sögu lians, sögu þess manns,
sem frægur mun verða um allan
liéim og sem fæddist i glerblásturs-
borginni St. Helens i Lancashire á
nýjársdag 1928.
Faðir Joe Hattons er málari, sem
vinnur fyrir fyrirtæki í heimaborg
sinni, og þegar Hatton hefir lokið
iðnnámi, þá flytur liann aflur til for-
eldra sinna, en fer með strætisvagni
til vinnustaðarins.
Hann var fjögurra ára, þegar hann
fékk lieilahimnubólgu og upp frá
þvi æxli, sem olli því, að liann varð
blindur og heyrnarlaus.
Næstum þvi í eitt ár var ekkert
liægt að gera fyrir hann og liann
var algerlega liáður móður sinni og
föður.
Síðan fékk liann inngöngu í Hens-
hawstofunina. Hann var fullur kviða
og örvæntingar yfir ])ví að þurfa að
skilja við foreldra sína, og þeir,
sem voru þar, muna ennþá eftir hin-
um aumkunarverða litla dreng, sem
grét i tvo daga og tvær nætur, áður
en hann varð örmagna og sofnaði.
Kennarar Iians álitu, að nauðsyn-
legt væri að skilja hann frá for-
eldrum sínum, til þcss að liann lærði
að treysta á sjálfan sig. Og þannig
byrjaði vinnan í sandgryfjum, leik-
völlum og skólastofum.
Til allrar óliamingju þá fáum við
líklega aldrei að vita, hvernig þjálf-
un Hattons var framkvæmd. Jafnvel
þeir sem kenna við Henshawstofn-
unina, hafa aðcis litla hugmynd um
það, vega þess að konan sem ann-
aðist Hatton dó fyrir nokkrum ár-
um.
Frk. Agnes Laycock frá York-
sliire tataði aldrei um þau 10 ár,
sem hún eyddi í það að breyta hin-
um blinda, heyrnarlausa og næst-
um því mállausa snáða i æskumann,
sem gat talað, lesið Braille og jafn-
vel skrifað með ritvél.
Þið skuluð ekki hugsa um hann
með meðaumkvun. Allir, sem vinna
með lionum, segja að hann sé ávallt
i góðu skapi og á þeim stutta tíma
FÍLAR JARDA.
Það hefir oft vakið furðu live
sjaldan finnast dauðir fílar á þeim
slóðum sem þeir halda sig, og þess
vegna hafa menn getið sér þess til
að þeir græfu þá dauðu. Nýlega lief-
ir fengist sönnun fyrir þcssu suður
sem ég talaði við hann, þá var hann
stöðugt að hlæja a gamansemi, scm
field gerði að honum sjálfum.
Það má vera að Joe Hatton sé
bæði blindur og lieyrnarlaus, en
liann er hamingjusamur maður.
i Sudan. Enski majórinn Jack Cum-
minngs skaut fíl þar en þegar liann
kom daginn eftir lil að vitja um
fílinn var liann kominn i jörðina.
Aðrir fílar í liópnum höfðu ausið
þykku moldarlagi ofan á liann.
/V/VíV(V/V
•Jí Allt meö íslenskum skipum!
Flugfélag Islands h.l'.
Ijoftleiðir h.f.
Reglur um farangur
í millilandaflugi
Frá og með 1. október varð sú breyting á, að hver
farþegi, sem ferðast með flugvélum vorum milli lanoa
má liafa með sér farangur, er vegur alll að 30 kg. (í
stað 25 kg. áður), án aukagreiðslu.
Fyrir hvert kg., sein fram yfir er, greiðist 1% af
fargjaldi viðkomandi flugleiðar.
Jafnframt verður tekin upp sú regla að greiða verður
fyrir allan aukaflulning við brottför. ]i. e. a. s. farangur
l'æsl ekki fluttur gegn eftirkröfu.
Flugfélag íslands h.f. Lofleiðir h.f.

FINNLAND
Eins og viðskiptavinum vorum er kunnugt höf
um vér og munuin framvegis, annast flutning
á vörum frá Finnlandi lil íslands með um-
hleðslu um Kaupmannahöfn.
Jafnframt niunum vér, cf nægilegur flutning-
ur fæst atlmga möguleika á að senda skip til
fermingar í Finnlandi.
| H.f. Eimskipafélag íslands