Fálkinn - 15.03.1957, Side 5
FÁLKINN
5
Mynd úr „Birthday Offoring“, en sá ballett er sýndur í London á hverju vori. í sumar var hann einnig sýnd-
ur á hátíðavikunni í Edinborg.
œttarnafnið Hookham. Hún var ekki
nema sex ára þegar hún byrjaði að
dansa og listferil sinn allan hefir
hún fetað undir nafninu Margot
Fonteyn. Frá föður sínum, sem er
enskur, hefir hún erft þolið og hag-
sýnina, en frá móður sinni, sem er
brasilísk, listgáfuna, suðrænt útlit —
dökk augu og gullinn hörundslit. For-
eldrar hennar voru sí og æ á ferða-
lagi, komust til Bandaríkjanna og
þaðan til Kína, en þar kynntust þau
Gontsjarov, sem var sólódansari í
Leníngrad-ballettinum. Hann kenndi
Margot fyrstu danssporin. Og það
kom brátt á daginn að hún hafði ó-
venjulega hæfileika. Hún var orðin
fimmtán ára þegar liún kom til Lon-
don aftur og komst til Ninette de
Valois. Hún fékk aukalilutverk í
„Svanavatninu" — balletlinum sem
Anna Pavlova varð frægust fyrir, og
dansaði þar i siðasta þætti á móti
AIiciu Markova, hinni rússnesku
primaballerinu. Þegar Markova fór
frá Sadler’s Wells árið eftir, var eng-
inn vafi á þvi að Margot Fonteyn
mundi erfa öndvegið eftir hana.
Og frægð hennar óx ár frá ári. Hún
dansaði livert stórhlutverkið eftir
annað á móti Robert Helpmann —
„Coppelia", „Gisele“, „Dauði svans-
ins“ og „Eldfuglinn".
Er hún dansaði í fyrsta sinn sem
gestur í New York, árið 1949 í
Metropolitanóperunni, ætluðu fagnað-
arlætin engan endi að taka, tjaldið
var dregið upp og látið falla 21 sinni
og loks varð ekki þverfótað á leik-
sviðinu fyrir blómurn. í veislunni
sem 300 broddborgarar héldu henni
á Waldorf Astoria daginn eftir, gerð-
ist það sem sjaldgæft kvað vera þar
um slóðir, að allir risu úr sætum sín-
um þegar Margot Fontey kom inn
— eins og verið væri að taka á móti
þjóðhöfðingja. Og þarna stóð liún í
látlausum svörtum kjól, án nokkurs
skartgrips — eina skartið var orki-
dea — innan um allar frúrnar, sem
hlaðnar voru gulli og gimsteinum.
Margot Fonteyn er ekki aðeins fræg
fyrir dansinn —■ sumir lialda því
fram að hún sé mesta dansdís verald-
arinnar síðan Pavlova leið — liún er
lika fræg fyrir klæðaburð sinn. Það
er fullyrt að telja megi liana í úrvali
þeirra kvenna, sem smekklegast eru
klæddar, en í þeim hópi eru Soraya
Persadrottning og Margaret prins-
essa. Það er tiskukóngurinn Christian
Dior í París, sem saumar á hana
kjólana, og liann telur hana meðal
allra bestu viðskiptavina sinna, og
segir að enginn vandi sé að búa til
á hana kjóla, því að hún hafi svo
mikinn yndisþokka til að bera. Það
var hún, sem varð fyrst til að kynna
hið svokallaða „New Look“ Diors í
Lcndon árið 1947. Þennan fatnað —
sluttan svartan jakka með siðu og
viðu pilsi — gaf hún síðar tískusafn-
inu breska og verður klæðnaðurinn
þar líklega til sýnis um ókomnar
aldir.
Margot Fonteyn er nákunnug ensku
konungsfjölskyldunni og var gerð
dame eftir fyrrnefnda Ameríkuför
sina, sem eins konar sendiherra list-
arinnar. En hún er nákomin sendi-
ráðum á annan liátt líka, þvi að hún
er gift sendiherra Panama við ensku
hirðina, Roberto Arias, sem er sagð-
ur mikilsvirtur stjórnmálamaður og
er því jafnvel spáð um liann, að hann
muni verða forseti Panama er fram
líða stundir. Og þegar þau giftust var
það vitanlega Dior, sem saumaði
brúðarkjólinn — auk margra annarra
kjólal
Breta langar ekkert til að Roberto
Arias verði forseti í Panama, því að
þá yrði Margot Fonteyn að hætta að
dansa. Og þeim er ekki láandi þó að
þeir vilji ekki missa hana. Því að út
á við stafar meiri ljómi af henni um
Jjessar mundir en nokkrum öðruin
listiðkanda innan breska heimsveld-
isins, og Bretum er áliugamál að eiga
hana sem sendiherra í listarinnar
ríki sem flest ókomin ár. Sadler’s
Wells ballettinn á að svo stöddu enga
dansandi dís, sem líkleg er til að geta
farið í föt Margot Fonteyn, sem auk
þess að vera dame er heiðursdoktor
Lundúnaháskóla. *
Krúnugripirnir í
Engra dýrgripa í heimi er jafn
vandlega gætt og krúnugripa ensku
konungsættarinnar í kjallaranum í
Rower-kastala í London. Um J)á er
haldinn vörður dag og nótt. En þó
skrítið megi virðast á óbreyttur ensk-
ur borgari alla gripina heima hjá sér
og hefir raðað þeim kyrfilega í svefn-
herberginu sinu.
Maðurinn er forngripasali og heitir
Oharles Elston. Og liann hefir smiðað
alla lcrúnugripina sjálfur. Einu sinni
á unga aldri kom hann í Tower til
þess að skoða hina fágætu gripi.
Hann var þá orðinn vélfræðingur og
hafði mikið gaman af allri nákvæmni-
smiði og einkar hagur sjálfur. En svo
barnalegur var hann að hann sneri
sér til eins varðmannsins og spurði
hann hvort hann mætti ekki fá eina
kórónuna léða með sér heim, því að
hann langaði til að gera eftirlíkingu
af hcnni. Varðmaðurinn hélt vitan-
lega að maðurinn væri vitlaus og ætl-
aði að reka hann út. En þá fór Elston
svefnherberginu
að gera honum nánari grein fyrir
áformi sínu, og svo fóru leikar að
liann fékk ítarlegar lýsingar og teikn-
ingar af krúnugripunum.
Næst lærði hann að slípa gimsteina
og að öðru leyti varð hann öllum
frístundum sínum til að smíða, og
lcsa allt sem hann komst yfir um
krúnugimsteinana. Og eftir tuttugu
ár hafði hann smíðað eftirlikingar af
hverjum einum og einasta. Þessar
eftirlikingar eru nákvæmar í hverju
smáatriði og steinarnir slipaðir ná-
kvæmlega eins og eru jafn Jmngir og
fyrirmyndirnar. Gela má nærri hvílik
vinna liggur í þessu, þvi að krúnu-
gripunum eru alls kringum 60.000
gimsteinar! En vitanlega eru steinar
Elstons ekki jafn dýrir og liinir upp-
runalegu, einkum hinir stærri. Þó
hefir Elston ekki notað gler i neinn
þeirra.
Mörg lilboð hafa Elston borist í
þetta safn, einkum frá Ameríkumönn-
um, sem gjarnan vilja eiga svona ná-
kvæmar eftirlíkingar af hinum l'rægu
krúnugripum. En Elston vill ekki
selja. Hins vegar hefir liann farið sýn-
ingarfcrð um England og Kanada
með gripi sína og er jafnan húsfyllir
hjá lionum, svo að hann hefir að lok-
um fengið mikið fé í aðra hönd fyrir
tuttugu ára starf sitt.
CAUNEGIE GIFTUIt DÓTTUR
VISKÍKÓNGSINS.
Einn af umsetnustu ungum mönn-
um Bretlands, Carnegie lávarður
hefir fengið náðarsamlegt leyfi Eliza-
bethar drottningar til að giftast
„viskí-erfingjanum“ Caroline Cicerly'
Dewar. Hún er 22 ára en hann 26.
Astæðan til þess að hann þurfti
að l'á drottningarleyfi til að giftast
er sú, að liann er barnabarnabarn
Játvarðar sjöunda og þremenningur
við drottninguna og 9. í röðinni
þeirra, er standa til rikis i Bretlandi.
En samkvæmt konungslegri fyrirskip-
un frá 1772, sem enn er i gildi, má
fólk af konungsættinni ekki giftast
nema með leyfi ættarhöfðingjans.
Fortevion barón, faðir ungfrú
— Snati! ViRu koma strax með
beinið aftur!
— Þú mátt gjarnan lána hana ef
þú lot’ar að koma með hana aftur.
Það er sú síðasta sem eftir er ...
Dewar, er margfaldur milljónamrer-
ingur og forseti og aðaleigandi viskí-
brugghússins John Dewar & Sons
Ltd. í Skotlandi. En Carnegie lá-
varður, eða Jamie, sem kunningj-
arnir kalla liann, stundar útflutn-
ingsverslun. í fyrra sást hann oft með
dansmærinni Mariu Drage og var
fullyrt að þau væru trúlofuð. En hún
bar það til baka og sagðist ekki geta
gifst honum af trúmálaástæðum, þvi
að Carnegie er mótmælendatrúar en
luin kaþólsk.
En Caroline, sem er undurfríð, hef-
ir verið orðuð við ýmsa pilta áður,
þar á meðal Juan Carlos Spánarprins.
Hins vegar voru þau orðuð saman
Jamie Carnegie og Margaret prins-
essa, cn ]>að er vitanlega ekkert að
marka, Jjví að hún hefir verið orðuð
við svo marga. *