Fálkinn - 06.09.1961, Page 21

andvarp hennar kafnaði í skothríðinni. Það var eins og hún
gengi í svefni, er hún kom þarna fram í birtuna .....
En í sama vetfangi gerðist nokkuð, sem olli því að lög-
reglumennirnir fleygðu sér kylliflötum þar sem þeir stóðu.
Grænn, skerandi blossi gaus upp úr kassanum, sem bófarnir
höfðu gleymt undir aurhlífinni á bifreið sinni. Hann óx
hraðfara og á nokkrum sekúndum varð alelda kringum bif-
reið þeirra.
Þegar aftur sást gegnum eldinn var lítið eftir af bif-
reiðinni. Stálið í henni hafði runnið eins og vax og lög-
reglumennirnir vissu að bófarnir hlutu að vera orðnir að
ösku.
,,Hver fjárinn hefir verið í þessum kassa?“ tautaði lög-
reglufulltrúinn við aðstoðarmann sinn. „Ég vildi gjarnan
eiga uppskrift að þessu eldsneyti“.
En sama efnið var undir stólnum, sem þau sátu á, hin tvö
dauðadæmdu, er horfðu á logann á kertisskardnu, sem ávallt
var að styttast.
Helen og Cornell heyrðu allt sem gerðist úti. Og hjálpar-
hróp þeirra köfnuðu í brakinu og brestunum frá vélbyssun-
um. Enginn heyrði til þeirra. Helen lagði aftur augun og
beið dauða síns . .
En ekkert gerðist, Hún opnaði augun varlega aftur. í sama
augnabliki og fyrstu púðurkornin fóru að fuðra færðist eitt-
hvað dökkt yfir kertisskarið og púðurrákina. Hún þóttist
sjá tá á skó, en svo leið yfir hana. Það var Dave Dott sem
bjargaði föngunum tveimur í græna bjarmanum sem bloss-
aði upp kringum brynvörðu bifreiðina í húsagarðinum. Hann
bar Helen meðvitundarlausa út úr húsinu, en Cornell elti,
eins og í leiðslu.
Dave Dott, sem þekkti ikveikjuaðferðir Eldflugunnar, hafði
undir eins hlaupið inn í húsið. Lock Meredith tók nú Cornell
að sér. Og lögreglan kom nú til þeirra líka.
„Hvað var að gerast þarna?“ sagði Dave forviða og benti
á bifreiðina.
„Bófamir hafa gleymt einhverjum íkveikjuefnum í kass-
anum“, sagði Meredith. „Þeir hafa séð rækilega fyrir sjálf-
um sér“.
„Það var rák af hvítu dufti, sem líkist kalki, undir stól-
unum þarna inni“, sagði Dave og hnyklaði brúnirnar. „Seg-
ið lögreglumönnunum, sem fóru tnn, að þeir verði að gæta
vel að .... Hvar er Jessica?“
Meredith benti á börur, sem verið var að bera á burt.
„Hún kom út þegar skothríðin stóð sem hæst. Það var
eins og brynvarða bifreiðin drægi hana að sér eins og segul-
stál“.
,,Eldflugan“, sagði Dave hugsandi. En hann var ekki að
hugsa um hinn djöfullega brennuvarg. Hann sá í huganum
merkið á öxl stúlkunnar. Það hafði þá verið einskonar álaga-
merki, þrátt fyrir allt.
Það kom fram við í'annsókn á bifreiðinni að í henn,i voru
leifar af þremur líkum. En einn maðurinn hafði orðið fyrir
kúlu frá lögreglunni.
Dave Dott ók heim til sín til New York daginn eftir. Hann
hafði Lock Meredith og Helen Truby með sér í bifreiðinni.
Eins og venjulega birti „Morning Star“ — blað Helenar —
langýtarlegustu fréttirnar af íkveikjumálinu.
ENDIR.
í NÆSTA BLAÐI HEFST MÝ
OC SPENNANDI FRAMHALDS-
SAGA EFTIR AGÖTHU CHRISTIE

- Það var leitt að þú skyldir kvefast einmitt í dag.
*
\ t ^ %'(■ 7/,
67M&/S
Ljómandi er þetta fallegt. Hefurðu saumað það
FÁLKINN 21