Fálkinn - 30.01.1963, Síða 13

Flöskubrot, bréfarusl, spýtukubbar, einn
skór o. fl. Veggskreyting var þarna all-
gjölbreytt. Ljóslaust var þarna en
greinilegt að gert hafði verið ráð fyrir
lýsingu því rafmagnsrörbútar komu
niður úr loftinu. Það lýsti fyrir upp-
ganginum í hinum endanum. Þar mun
gert ráð fyrir almenningssalerni, en
dyggilega er neglt fyrir þá hugmynd
með mótatimbri. En þetta er mjög góð
hugmynd.
Það heyrðist hlaupið niður tröpp-
urnar. f birtunni fyrir enda gangsins
sáust þrír strákar koma hlaupandi.
Þegar þeir sáu okkur hægðu þeir hlaup-
in og gengu rólega til okkar og horfðu
spyrjandi augum.
— Hæ, sögðum við.
— Hæ, sagði þá stærsti þeirra.
— Hvert eruð þið að fara?
— Upp.
— Og hvað svo?
— Ég er að fara til ömmu.
— Hvar á amma heima?
— í Vesturbænum.
— Þið eruð ekkert hræddir að fara
hér í göngin?
— Nei, ekki á daginn. En stundum
á kvöldin. Einu sinni var fullur kall
hér.
— Og hvað gerði fulli kallinn?
— Hann sat þarna á pallinum og
söng.
— Hvað söng hann?
—Hann söng enga vísu. Hann bara
söng svona, aaa haha og svoleiðis.
Þeir horfðu á okkur nokkra stund
og fóru svo upp. Þeir fóru í kapp hver
yrði fyrstur og sá minnsti varð að styðja
sig við vegginn til að missa ekki jafn-
vægið þegar hann klofaði þrepin.
Við lögðum í göngin og ósjálfrátt
var tipplað á tánum. Þetta var stuttur
gangur og þegar yfir kom gægðumst
við inn um rifur á mótatimbrinu. Það
var ekkert að sjá. Aftur á móti var
þarna upp við vegginn allstór kassi,
en ekki þyngri en svo að við réðum
við hann. Greinilega hafði hann aldrei
verið opnaður. Á einni hliðinni var
hann merktur IR 4019/1 REYKJAVIK
ISLAND. Kannske þetta séu ljósin,
hugsuðum við. En það er merkilegt
að kassinn skuli hafa verið skilinn
þarna eftir, því ekki væri erfitt að hirða
hann með sér upp. Menn hirða svo
margt nú á dögum. Það er sagt dýrt
að byggja.
Við gengum upp, og það var minni
sóðaskapur í þessum tröppum en hin-
um og daunninn minni. Bíll kom ak-
Framh. á bls. 36.
Þar sem Lönguhlíðin og Miklubrautin mætast eru jarðgöng
fyrir gangandi fólk, hin einu sinnar tegundar hérlendis. Um-
gengm um þessi göng er mjög ábótavant, þau eru daunill og
engu er líkara en hellt hafi verið úr nokkrum sorptunnum
þarna mðn.
FÁLKINN
13