Stúdentablaðið - 01.12.1981, Blaðsíða 14

L
14 1. des. blað
STUÐNINGS
YFIRLÝ SINGAR
Að undanf ömu hafa menn viða um heim gert sér æ ljósari
grein fyrir þvi hvert stefnir i vigbúnaðarkapphlaupi stór-
veldanna, fyrir þeirri hættu sem mannkyninu stafar af
framleiðslu kjamorkuvopna og fyrir þvi að tækniframfarir
á þessu sviði hafa sist dregið úr hættunni.
Framleiðsla nifteindasprengju og staðsetning nýrra eld-
flauga i Evrópu hafa vakið upp andstöðu fjölda fólks.
Andstöðu sem orðin er að öflugri fjöldahreyfingu gegn vig-
búnaði i austri og vestri. Á Norðurlöndum hafa risið upp
samtök sem ber jast fyrir lögbindingu kjamorkuvopnalauss
svæðis þar.
íslendingar hljóta að taka undir grundvallarsjónarmið
þessara hreyfinga, kröfuna um kjarnorkuafvopnun. öryggi
íslands og islensku þjóðarinnar teljum við best borgið án
herstöðva, þar sem þær eru i raun segull á árás, komi til
átaka. Barátta fyrir brottför hersins á Miðnesheiði og niður-
lagning hemaðarmannvirkja á landinu er þvi liður i heildar-
baráttunni fyrir afvopnun kjarnorkuvelda.
Verkalýðsfélagið Baldur, ísafirði
Iðja, félag verksmiðjufólks, Akureyri
Trésmíðafélag Reykjavíkur
Starfsmannafélagið Sókn
Verkamannafélagið Dagsbrún
Verkalýðsfélag Norðfirðinga
Verkalýðsfélag Húsavikur
Verkalýðsfélagið Vaka, Siglufirði
Verkalýðsfélag Patreksfjarðar
Ólafur Ragnar
Grimsson
Framhald af bls. 10.
sprengjan er til brúks. Hún er
komin i sama flokk og öll hin
nema áhrifamátturinn er auðvit-
að meiri.
Það tæki Pershing II eldflaug-
arnar aðeins fimm minútur að
flytja helsprengjurnar frá skot-
stað til áfangastaðar og búa um
leið 200 milljónum manna á samri
stundu gröf dauðans. Kjarnorku-
sprengjur i einum kafbát duga til
að drepa ibúa 300 borga. Reikn-
ingsdæmin i striðsáætlun kjarn-
orkuhernaðarins gera á hvers-
dagslegan hátt ráð fyrir tortim-
inguhundruða milljóna saklausra
borgara á fyrstu klukkustundum
striðsátaka~Tiotkun vopnanna er
frumforsenda i vigbúnaðaráætl-
unum risaveldanna.
Þess vegna tryggja þessi vopn
tortiminguna. Aðeins útrýming
þeirra getur varið friðinn. Það er
meginstefna friðarsinna. Það er
krafa þeirra milljóna sem veita
friðarhreyfingunni stuðning.
Afvopnum risaveldin!
Myndum kjarnorkuvopnalaus
svæði!
Bönnum öll ný kjarnorkuvopn!
Þetta eru meginkröfur hinnar
evrópsku friðarhreyfingar.
ólafur Ragnar Grimsson.
Páll Pétursson
Framhald af bls. 11.
halda sjálfum sér i sóttkvi, þess-
vegna á herinn að byggja „getto”
utan um sjálfan sig. Þessvegna á
herinn að kosta byggingu flug-
stöðvar til þess að íslendingar
geti farið ferða sinna án þess að
þurfa að berja augum þessa fár-
ánlegu meinsemd. Her USA er
hér ekki fyrir okkur, heldur fyrir
sitt eigið land. Þess vegna er það
mikill misskilningur að það styrki
stöðu Bandarikjahers á Islandi ef
hann kostar byggingu flugstöðvar
i Keflavik. Það er einungis til
þess að lúsin skriði siður af hern-
um á okkur.
Svo voruð þið að spyrja um
málstað friðarins.
Þið eigiðekki málstað friðarins
ungir Alþýðubandalagsmenn i
Háskóla lslands, ekki Marx-Len-
inistar — Ekki KML eða KFUM
eða hvað þetta heitir allt saman.
Stundum hrindið þið fólki frá góð-
um málstað með asnalátum, ó-
vart hugsa ég. Friðurinn tilheyrir
ekki Alþýðubandalaginu. Friður-
inn skapast ekki með þvi að öskra
á strætum og gatnamótum heldur
með skynsamlegu og hófsömu
starfi. Markvissu einbeittu starfi
hógværra geðprúðra manna. 1
Guðsbænum komið ekki góðir
drengir óorði á friðinn með
kjánaskap, kunnið ykkur hóf, en
reynið að sjá til þess að hálfverk
ykkar verði „handarvik i þágu
lifs og friðar”.
Páll Pétursson
Olafur G. Einarsson
Framhald af bls. 10.
Með endurnýjun vopnabirgða
sinna. A sjöunda áratugnum,
timabili slökunarstefnu, juku
Sovétmenn vigbúnað sinn stór-
kostlega, meðan Evrópuþjóðir &
Bandaríkin drógu úr. Þetta hefur
valdið misvægi. Yfirburðir eins
rikis i hernaðarlegu tilliti, og það
misvægi, sem þannig verður,
hafa I för með sér vantraust, ör-
yggisleysi og óstöðugleika i al-
þjóðasamskiptum. í kjölfarið
fylgir svo gagnkvæmur ótti. Jafn-
vægi verður þvi að nást, með
minnsta mögulegum búnaði, og
með samkomulagi um takmörk-
un vopna. Fyrir stjórn Evrópu-
landa er lamandi á friðartimum
og hættulegt á hættustund að taka
ákvarðanir i þeirri stöðu, sem nú
er, þegar yfirgnæfandi afl sovét-
hersins ógnar þeim öllum. Mis-
vægið stofnarþvifriðinum i hættu
nú i Evrópu, eins og það hefur
allsstaðar gert á öllum timum.
Evrópuþjóðir hafa þvi brugðist
við, eins og að framan segir,
m.ö.o. til þess að tryggja frið, eða
koma i veg fyrir strið, ef menn
vilja orða það svo, hafa Evrópu-
þjóðir neyðst til að endurnýja
vopn sin. Sagan kennir okkur, að
þar sem jafnvægi rikir, helst frið-
ur. Svar mitt er þvi jákvætt, að
þvi er tekur til okkar heimshluta,
að vopnin verji friðinn. Þetta
kennir sagan okkur. Og sá, sem
ekki vill læra af sögunni, er
dæmdur til að reyna það sama og
forfeðumir.
ÓlafurG. Einarsson
Sighvatur
Björgvinsson
Framhald af bls. 11.
ur meðal þeirra ráðamanna
Sovétrikjanna, sem enn haida að
sigur geti unnizt i vigbúnaðar-
kapphlaupi — en i Sovétrikjunum
eru til bæði haukar og dúfur eins
og i Bandankjunum — þá hafa
friðarhreyfingarnar sem tjáning
raunhæfs friöarvilja vestrænna
þjóða snúist i andhverfu si'na.
Slikt má ekki verða. Baráttan er
barátta fyrir friði, krafa um af-
vopnun en ekki tilkynning um
uppgjöf.
Friður er eftirsóknarverðastur
allra li'fsgæða. Kannski er það
þess vegna, sem svo erfitt hefur
reynst að afla hans og svo mikið
þarf fyrir að hafa aö gæta hans.
En þeir erfiðleikar mega ekki
draga úr okkur kjarkinn. Við
megum ekki gefast upp og snúa
frá þótt leiöin framundan virðist
vera torsótt og löng og viðfangs-
efnin hversdagsleg, leiðinleg og
ströng —þvi það erengin auðveld
!leið til út. Þær liggja allar fram á
bjargbrúnina.
Sighvatur B jörgvinsson