Eintak - 01.04.1969, Síða 15

NOKKUR ATRIÐI VIÐVÍKJANDI KENNSLUFYRIRKOMULAGI SKÓLANS:
Að skipta námstímanum í mánaðarannir finnst mér gott, en nokkuð
skortir á að þær séu innbyrðis tengdar, eða leiði hver af annari.
Hvimleitt finnst mér þegar einni önn er skipt í tvennt, þannig að
eitt fag er fyrir hádegi alla önnina og annað eftir hádegi. Tvennt
væri betra, að skipta önninni í tvær hálfsmánaðar annir, eða,
sennilega bezt,þa.ð að hafa fögin sinn hvorn daginn.
Béklegu fögin tæta vikuna um of. Af hverju ekki að setja þau á
einn dag vikunnar,t. d„ laugardaga eða í hæsta lagi tvo?
í framhaldi af þessu langar mig að minnast á að fram hefur
komið sú hugmynd, hvort ekki ætti að auka stafsetningar- og mál-
fræðikennslu í skólanum. Eg dreg í efa að þessi skóli geti bætt
verulega þar um sem hinum ekki tókst á níu eða tíu árum.
Islenzkutímunum er betur varið í kynningu á bókmenntum og mætti
hlutur nútímabókmennta og leikhúss gjarnan vera meiri. Værit. d.
ekki hægt að tengja hópferðir I leikhús íslenzkukennslunni ? Loks
I þessu sambandi vil ég ítreka áðurkomna tillögu, hvort ekki eigi
að tengja skoðun listaverkasýninga íslenzkukennslunni, þaimig að
nemendur væru látnir skrifa um þær og ritgerðirnar síðan yfir-
farnar af kennara,
Um þýðingu modelteiknimar efast víst enginn. Því finnst mér
það öfugþróun að fella niður kvöldmodelteiknun fjóra mánuði úr
vetri eins og gert hefur verið I vetur. Það má vera af pen-
ingaskorti, en væri þá ekki ráð að nemendur skiptust á að sitja
fyrir og hjálpuðu skólanum þannig I auraleysinu.
Rætt hefur verið um að skipta framhaldsdeild I tvennt (þriðja
og fjórða ár hefur verið saman fram að þessu) og finnst mér
það ekkert álitamál. Veit engin dæmi þess að þeir sem lengra
eru komnir í námi hafi nokkurn hag af þvf að vera með hinum.
Og þriðja árs nemendur hefðu gott af að spjara sig án þeirra,
Að sjálfsögðu ætti sú skipting einnig að ná til listasögunnar.
Ég vil ljúka þessu með ósk um að þetta blað verði meðal annars
vettvangur skrifa um eitt og annað viðvíkjandi skólanum. Það
finnst mér skólablað ætti að vera.
Jón Þ. Kristjánsson.