Eintak - 01.04.1969, Síða 24

klæöi sem hún rétti honum um leið og hún struns-
aöi aftur fram í eldhúsið með þeim rassaköstum sem sífellt
fylgdu öllum hennar hreyfingum. Jón Jónsson þurrkaði sér ná-
kvæmnislega framan í og um hendurnar.
- Helvízkar, sagði hann eins og niðurstöðu hugsana sinna.
- Hvað ertu að segja, kallaði frúin framan úr eldhúsinu.
- O-ekkert svaraði bóndinn með hægð og lallaði sér fram
til konu sinnar að drekka kaffisopann sinn.
- Komstu ekki með mjólkina úr fjósinu? spurði konan.
- Æi-nei ég gleymdi henni, svaraði maðurinn.
- Það er engin mjólk inni, sagði konan.
- Nei, sagði maðurinn.
- Ætlarðu ekki að sækja hana? spurði konan.
Maðurinn drattaðist þegjandi á fætur og gekk út. Konan tautaði
eitthvað á eftir honum en hann heyrði ekki hvað hún sagði
og hugsaði ekki um það frekar. Heldur gekk í rólegheitunum
út í fjósið og sótti mjólkina.
hallmundur.
JÁTNING
Æ Æ
0
ég elska þig
ég elska þig
elskar þú mig
ég skal gefa þér blóm
ég skal gefa þér blóm
fyrir tíkall
ef þú lánar mér fimmkall

s.