Draupnir - 01.05.1905, Page 16
372
DRAUPNIK,
og á sem stendur í arfamálunum við Möðru-
vellinga?«
»Jú, öldungis rétt, hann er sami mað-
urinn.«
))Þá á ég bágt með að trúa því, ábóti
sæll! Því el’ mig minnir rétt, þá lagði Gotl-
skálk biskup samþykt sína á dóm Finnboga
lögmanns, sem svií'li þá Þorvarð erfðatilkall-
inu.«
»Þú heldur þá, Elín mín, að Þorvarður
lögmaður sé ekki ineiri byggnismaður en svo
að liann erfi slíkt við biskup, en mér þykir
öllu líklegra að bann reyni að ná honum á
sitt mál með mægðunum.«
»Það gengur annars miltið á með þessa
arfa«, sagði Elín. »Og séra Eiríkur minn
Sumarliðason í Saurbæ er líka sigldur sakir
þessara arfamála. Ætli hann verði lengi í
burtu?«
»Það er óvíst«, bann gctur komið þegar
minst vonum varir, og líka dvalið lengi«,
sagði ábóti, »því bann gefur sjaldan uppskátt
um fyrirætlanir sínar.«
»En bvernig spáið þér fyrir bonum í
þeim málum, lierra Ábóti?« »Illa«, kvað
liann, »ef íslenzku lögin fá að gilda, annars
vel, ef réttarbót Hákonar konungs báleggs,
sem er eiginlega, fyrír Noreg nær bérna lög-
gildi. Það er ekki að vita hvernig það geng-