Draupnir - 01.05.1905, Page 20
376
DRAUPNIR.
Haldið þér þá að það sé ábyrgðarlaust að
selja nafn sitt undir skjöl?«
»Ja, hver skyldi endast lil að lesa öll
þau skjöl, sem gefin eru éit á Hólum —?
Stundum, á hverjum einasta degi, eru hrað-
boðar sendir í allar áttir til presta, prófasta
og maktarmanna mcð bannsetningabréf fyrir
ýmsar sakir, eða þá hótunarbréf upp á þær
sem svo ganga frá einum klerki til annars
um alt stiftið og erii lesnar upp við kirkjurn-
ar í röð og reglu. Hvað kemur slíkt mér
við? Sjái biskup þar fyrir«. Ábóti hætli að
spyrja en fór að reika um gólliið í eigin
hugrenningum.
Elín var fyrir löngu komin heim til sín
en lienni varð ekki sveínsamt, lnin álli svo
fátt til af fögrum endurminningum úr liðna
lífinu, svo sárfátt, sem hún gat tínt fram sér
til skemtunar úr þeirri lind, sem svo margir
ausa upp úr löngu liðin unaðarrík atvik,
vinaleg orð, góðgjörn tillit, holl ráð hjartfólg-
in vinskap og fornt töfrandi ástamál. Pví
gleðiríkar endurminningar stytta mörgum and-
vökunætur og leiftra eins og dagstjarnan í
sálum þcirra, sem eiga þær og þó allra skær-
ast á himni næturinnar. Jú, hún álli á bak
að sjá góðum æskuárum, en þar lilönduðust
þær sorgir saman við, sem myrkvuðu þau.