Draupnir - 01.05.1905, Page 29
DRAUPNIR.
385
og eg get þá gengið einu feti framar«. »Já,
einu feti framar mun vera ósaknæmt, þegar
ég er orðinn einu ári eldri og reyndari en í
raun réttri ætlaði ég mér að l)iða dálítið
lengur eftir prestsvígslu og komast þá jafn-
framt tröppu hærra, til dæmis eru nú öll
líkindi til, að sum af liinum líetri köllum
fari að losna sökum áfallandi aldurs þeirra,
sem þjóna þeim, segjum Hrafnagil. —«. Um
leið og liann slepti orðinu, brá honum til
kímni, svo henni fanst hún þckkja aftur á
honum glaðværðarsvipinn, sem liún þóttist
ekki fyr hafa orðið vör við. »Síra Ólafur
er þrotinn að lieilsu«, sagði hann, »öi'snauð-
ur og heíir barn að sjá fyrir«. »I3ess vegna
og einmitt þcss vegna vil eg nú að þú farir
þangað«. »Það er þá hin hæsta tegund af
göfuglyndi, móðir mín, sem þú ætlar mér að
framkvæma, og í hvaða sambandi stendur
það við ráðsáætlanir þínar? því þú heíir all-
ol'tast haft augnamið fyrir þér«. »Eg ætla
með því að safna glóðum elds yfir höfuð
sira Ólafs«. Jón þagði og hugsaði: þetta
er þá ástæðan fyrir beiðninni — fyrir komu
hennar hingað að Hólum. — Göfuglyndi —
af trú eða af hefndarlykn — þetta skal tím-
inn sýna mér með sorg eða sigri. •— Hún
skal fá vilja sínurn framgengt — hún skallj