Draupnir - 01.05.1905, Side 33

DRAUPNIR.
389
ar«. »Ætlið þér ekki sjálíir, herra, að slíga
1 stólinn?« spurðu þeir. »Jú, en séra Snjólf-
111' Jónsson byrjar messugerðina«, kvað biskup.
Svo var ekki frekar fengist um það.
Guðsþjónustan byrjaði á vanalegan liátt, og
biskup sat keipréttur í báa, loptskorna og
gylta básætinu sínu öðrumegin við liáaltarið
°g rendi við og við augunum út á inilli rauðu
silkitjaldanna, sem liuldu sætið að framan-
’verðu fyrir augum almennings, til þess að
sjá, hvort alt gangi rétt til við messugerðina.
^ess var stranglega gætt í þá daga og varð-
aði þungum átölum ef út af því bar. »Þarna
iipaðist honum b . . . . asnanum«, muldraði
biskup á milli tannanna, því bann var í versta
skapi. »Það átti ekki að lesast »syndarinn«
i'eldur »syndarans«. Það breytir meining-
Ul'ni. Þessir skýjaglópar læra ablrei fræðin
Sln til blýtar —«. Og í sama bili rauk biskup
r,'am úr sæti sínu til að stjórna messugerð-
lum og um leið og liann vék klerkinum frá
aitarinu, sló liann hendinni, sem hann bafði
k''ept utan um skrúðhússlykilinn á nasirnar
a honum s\o blóðið féll niður um hann all-
atl og niður á bvíta skrúðann lians og sagði
hátt: »Þér var ekki minna ætlandi en lesa
rétt«.
Svona stranglega var binni ytri guðs-
ðýrkun framfylgt.
26