Draupnir - 01.05.1905, Síða 50
406
DHAUPNIR.
lilhlýðilega raettað augu sín á skaglirzkri
auðsæld og náttúrufegurð, og á sjálfu biskups-
setrinu íneð útibúum þess og auðlegð var
margt girnilegt að sjá.
Porvarður lögraaður hal'ði á alþingi þetta
sama sumar dæml með tólf dómsmönnura í
heyranda hljóði hið nýlega innkomna kon-
ungsbréf gott og gilt, sem bauð, að ein rétt-
arhót' Hákonar konungs háleggs, um arfa-
tökur og ileira, skyldi gilda á lslandi eins
og í Noregi, og eftir því varð Grímur gainli
Pálsson og hans samarfar að láta af liönd-
um allar Möðruvallaeignirnar, sem svo mik-
ið og langvarandi þjark hafði verið um, en
nú sá hann, sem varð, að mægðir þessar
mundu reka þar á endahnútinn, en sanit
sem áður var hann einn meðal þeirra ötul-
uslu í veizlu þessari, sem mælti fyrir skál
Gottskálks biskups, hins mikla »yíirburða-
manns og andlega herra«, komsl hann að
orði, en margir sáu þó Grím gamla í gegn-
um grímuna. Þegar hin mesta gleði veizl-
unnar rénaði, notuðu hinir yngri menn, sein
enginn hraði var á höndum, timann til að
ríða stuttar skemtiferðir víðsvegar um Skaga-
fjörðinn, en komu all oftast heim að HóluiH
að kveldi, og sátu þar þá stundarkorn við
gleði og glaum, áður en þeir gengu til hvílu.
þessar skemtiferðir voru mismunandi, eftir