Draupnir - 01.05.1905, Page 56
412
DRAUPNIR.
við þann búpening, sem þeim er fórn-
að. En spurðu annars Gottskálk biskup
um það í kvöld, því hann ráðstafar því fé
öllu, sem Hofstaða Maríu og öðrum dýrling-
um híotnast.«
»Ég þarf þess ekki, Jón minn. Ábótinn
á Þverá og jafnvel bann í'aðir minn geta
lrætt mig um það, því af athugaleysi beíi ég
aldrei grenslast eftir því.«
Menn gengu nú í röð og reglu fram kirkju-
gólfið og út undir bert loft, fóru þá að skyggn-
ast um, hverjir síðar gengju og' þeir Teitur
og Jón Arason borfast í augu og Teitur sagði
við konu sína með háðshreimi í rómnum:
wl’að hefir þá verið Helgastaðadiásnið,
sem hamlaði oss Irá að standa upp.« Svo
fór hann á stað með silt föruneyti og reið
mikið, en þeir Þorleifur og Jón fóru síðar og
miklu liægar og fóru eins og leiðir lágu upp
með Hjaltadalsánni fram hjá Hringveri og yflr
Hrísbálsinn. Þá sáu þeir til ferða þeirra
Teits, rétt í þvi að nokkrir menn, sem koniu
úr annari átt riðu fram á þá, stöldruðu við og
skiftu sér þannig að nokkrir slógust í för
Teits, en hinir héldu í áttina heim að Hólum.
og riðu það sem hestarnir gátu komist eins
og þeir væru að flýja undan einhverju illþýði,
svo þeir lélagar sáu varla á eftir þeim.
Heima á Hólum var hinn mesti glaumur