Draupnir - 01.05.1905, Page 57
DRAUPNIR.
413
og gleði inni í Auðunnarstofunni, búið að
setja hlera fyrir gluggana og ljósin lirunnu í
niargálmuðuin kertastikum. Stofan var, því
nær, alskipuð tignargestum, seni sátu við öl-
teiti. Sjálfur Gottskálk liiskup sat fyrir miðju
borði í tignarskrúða sínum mikilúðugur á
svipinn, og þeir séra Jón og Þorleifur heyrðu
hann segja þegar þeir gengu inn: »Tyrkjar
og Tartarar hafa aldrei liygt dal þennan og
þykir mér miður góðgjarniega talað til presta
vorra að sekjulausu.«
Það voru sunnanmenn, sveinar Steíans
biskups sem höfðu komið þessu tali til leið-
ar. Þeir hölðu riðið út um morguninn með
Ögmundi Pálssyni lil að sjá sig um, en þeg-
ar þeir höfðu gerl það nægilega, ætluðu þeir að
balda til Hofstaða, hugðu þangað ekki svo
langt, en mættu ])á Teiti Þorleil'ssyni með
flokk sinn, sem bauð séra Ögmundi heim
nieð sér og sagði þeim að ekki væri Ivsilegt
að halda að Hofsstöðum í kvöld því þar
hefðu verið »Tyrkjar og Tartarar« og mundu
þeir bráðum láta sjá sig. Biskup heyrði á
mál þeirra og vissi að það voru mestmegnis
klerkar, sem l'óru í þessa för og lók þetta
fjandsamlega upp fyrir Teiti og sömuleiðis
það að hann tók séra Ögmund með sér
sinn gesl að sér fornspurðum. En Stelán
liiskup var genginn lil hvílu og vissi ekki