Draupnir - 01.05.1905, Page 60
410
DRAUPNIR.
á Þorleifi Grímssyni, sem nöldraði niður í
bringuna:
»Þarl' hann J)á, bölvaður, að kyssa Krist-
ínu á strætum og gatnamótum?«
Rétt í ]>essu kom séra Jón Arason með
stóran silfurbakka, sem tíu logagylt silfur-
stéttarstaup voru liringsett á, og í miðjunni
stóð feiknastór kristallsflaska full af hinu
kostulegasta víni. Biskupi var mikið i hug
og kallaði nokkuð byrstur:
»Sæktu ellefta bikarinn«. Hann kom,
en liver átti að drekká úr honum, þvi J>eir
voru að eins tíu, sem sátu við ]>orðið. A
móti allri siðvenju hins ríkiláta biskups stóð
hann sjálfur upp og skenkti á bikarana, hóf
sinn eiginn á loft og hrópaði með drvnjandi
röddu:
»Tæmum nú vora síðustu hikara í kvöld
og árnum heilla og heiðurs hinum tilvonandi
presti og prófasti á Hrafnagili«. Um leið
og hann sagði þetta, hringdi hann fyrst hikar
sínum við séra Jón Arason, sem að hans
boði tók ellefta hikarinn, og hans dæmi fylgdu
allir hinir, sem við borðið sátu, nauðugir
viljugir. Jón prestur vissi ekki hvaðan á sig
stóð veðrið, því hann hafði ekki sótt um
kallið, og sömuleiðis vissu fæstir hinna, hver
]>essi Hrafnagils-prófastur eiginlega var. Þegar
þessi skál var tæmd, rauf biskup samsætið