Draupnir - 01.05.1905, Page 67
DRAUPNIR.
423
og all hið saraa þeim, sem sýna kirkjunum
'otningu og gefa þeira fé. Slíkl vekur áhuga
hjá niönnum fyrir trú sinni«.
»Nei, nei«, kvað Gottskálk, »það geri ég
aldrei, ég ætti lil dæmis að taka, að gefa
Jón sýslumann Sigmundsson kvittan fyrir
þesskonar smáræði. Nei, það er eiginlega
uin hann og hans málefni, sem ég á eftir að
tala. Mér er sagt að hann ætli, ef liann er
ekki farinn, á fund erkihiskups og konungs,
til að klaga undan dómum mínum, gjörn-
iagum og tjárútlátum, af því að ég dæmdi
Kjónaband hans og Bjargar Þorvaldsdóttur ó-
gilt. Og ég sé í hendi minni hvernig því
idögumáli reiðir af«.
»Hvernig?« spurði Stefán.
»Að þér verður með prestuin þínum
hoðið að gera um málið, og þá ríður á að
andlega stéttin verði samtaka, því dæmi
:'nnar okkar ógilt það sem hinn hefir dæml
gilt, þá kemst kirkju- og kennÚýður í hend-
l,r leikmanna og guð og Guðmundur hinn
g<)(ði náði þá land þetta«, sagði biskup og
stundi við. »Svo bera menn það í munni
Ser. að Jón muni ætla sér að ná lögmanns-
'iæniinu undan Finnboga gamla Jónssyni i
"tanför þessari, svo hafa ýmsir sagt, sem
*'afa komið að vestan i veizluna. Og ef svo
*er, þá verðum við að vera samhentir á