Draupnir - 01.05.1905, Page 87

DRAUPNIR.
44H
biskupi, ef liann skyldi al'tur skila jörðum
þeim, sem hann hefði klóiest. Þessir tveir
menn reikuðu því í þungum hugrenningum
eilt kvöld innan um Almannannagjá hver í
sinu iagi, því þar getur maður verið svo ein-
samall sem maður vill, jafnvel þó margir
séu þar á gangi, með því ef þörf gerist getur
maður fundið samfastar gjár í austri, vestii
og norðri.
Þeir ráku sig þó óvart hver á annan,
þó svæðið væri stórt. Lögmaður hneigði sig
þegjandi, var eitthvað ekki geíinn iyrir fé-
lagsskap og ætlaði svo veg sinn. Biskup
gekk fram fyrir hann og sagði :
»Hvað er nú, herra lögmaður? Hvernig
b’zt yður á aðfarirnar á þinginu?«
»Uppgjafalögmaður, haiið þér ætlað að
Segja, lierra hiskup«, leiðrétti lögmaður smá-
kýmnislega. »()g vel, dável«.
»Getið þér kallað það ,vel‘, að óhæfur
•naður og bannsunginn segir lram lög og rétt
í landinu. Ég er ekki fæddur á landi þessu
°g samt svíður mér óhæfan«.
»Það hefir ekkerl farið aflaga í lög-
mannsstörfum Jóns Sigmundarsonar enn þá«,
svaraði Finnbogi.
»Ekkert!« át biskup eftir honum.
»Það frýjar Jóni enginn vits og harð-
neskju, en réttlætið«. Lögmaður rak upp