Draupnir - 01.05.1905, Qupperneq 88

444
DRAUPNIR.
tvo, þrjá skellihlátra, en enginn vissi livað
þeir táknuðu.
»Þykir yður þá, Finnbogi lögmaður, að
máli okkar Jóns haii lyktað vel?«
wÞað getur lyktað vel«.
»Hvernig þá?«
»Ef Jóni væri leyft nú i norðurleiðinni
að kveðja og heilsa konunni sinni með kossi
um leið og hann fer um, sleppið þér við að
láta jarðirnar af hendi«.
»En«, inti biskup, »hvernig verða reittar
af honum stærstu flugfjaðrirnar áður liann
þenur þær vestur að Ögri ?«
»Það er smáræðisverk, biskup«, sagði
Finnbogi hrosandi og hristi höfuðið {>að
er smáræðisverk að Ieysa liann úr hanni í
nokkra mánuði!« ()g meira en þetta fékst
ekki hinn merki stjórnvitringur hinnar gömlu
14. og ungu 15. aldar til að tala um þetta
málefni, hann vafði að sér kápunni, eins og
hann væri að týgja sig út í byl, lauthiskupi
og skundaði svo niður gjána, heim að búð-
inni sinni.
En hiskupi var ekki rótt eftir þetta. Nú
sá hann ráðið. Hann ætlaði samt að fylgja
dæmi lögmanns og ganga til hvílu, en þá
mætti hann sjálfum Jóni Sigmundarsyni í
eigin persónu, klæddum í spánýja viðhafnar-
hempu og hvítan linkraga um hálsinn, eins