Draupnir - 01.05.1905, Page 92
448
DRAUPNIR.
að — og svo heli ég séð í gegnum iingur við
þig fyrir sóun staðarfjárins fyrri, launaðu mér
]>að nii vel.« Svo fór biskup, en Rámur hitti
séra Eirík og bað liann slást í för sína norð-
ur og sagði honum erindi biskupsins.
»Nei, Rámur! I’ið biskup saman«, kvað
séra Eiríkur.
»Pað er ekki bvítt að velkja.«
Pvi að honum þótti að biskup befði slíl-
að sér eiðinn öðrnvísi cn hann bal'ði lofað
að sverja jhann og það varð hann að hafa
svo Iniið. Svo fór sina leiðina hvor þeirra.
Menn tóku nú að ríða af þinginu Jón
lögmaður Sigmundsson reið fyrst með Birni
l’rænda sínum og hans flokki á leið, og Rám-
ur í humátt á el’tir, svo skildu þeir og lög-
maður reið norður til eigna sinna og Rámur
á eftir. Svo kom lögmaður á kotbæi ýmsa
til að fá sér greiða, því þar þektist hann ekki
eins vel og á stórbæjunum, og að síðustu
tók hann sér gistingu á miðlungi stóru lieimili
eða reið þangað heim. Kona ein var að þvo
flikur við læk þar, sem hann reið í'ram hjá.
Lögmaður nam staðar og horl'ði á liana.
»Björg«, hrópaði hann. Hún leit við og
hljóðaði upp yfir sig af fögnuði og þau féll-
ust i faðmlög framan í lækjárbrekkunni. Þau
vorti þarna einsömul, því lögmaður lét menn
sína ríða heim að bænum, er hann sá hver