Draupnir - 01.05.1905, Page 95
DRAUPNIR.
451
fyrirskipuðu l'östum og bænagjörðum um til-
tekinn tíma, eins og venjan heimtaði og af-
leystum syndara sómdi, flaug hann út úr
bannfæringarbúrinu eins og fugl, sem slojipið
hefir úr snöru, sýndi hvarvetna þar sem
hann kom sýknuskjal Gottskálks biskups,
og þá var alt til reiðu : matur, gisting, fylgd
og hestar. það var svo sem munur. Leit
svo til bús síns, ráðstafaði leigum og land-
skuldum á þeim jörðum sínum, sem eftir
voru, og að öllu þessu afloknu reið hann að
Ögri á fund Bjarnar vinar sins og l'rænda.
En Gottskálk biskup hafði slitið úr vængjum
hans stærstu llugfjaðrirnar eins og lil var
ætlast. Svo leið fram á veturinn að íátt har
lil tíðinda og Jón Sigmundarson vitjaði aftur
lnis síns.
Rámur þóltisl sneypulega hafa orðið úti
liið siðasta sinn er hann heimsótti biskup,
og hugsaði sér að láta hann verða eins feg-
inn komu sinni, er hann kæmi næst, og hann
sjálfur varð feginn að sleppa frá honum síð-
ast, og það hélt liann. Það var komið fram
á vetur, er liann lét sjá sig þar aftur með
sveina sína, og spurði þá einu sinni ekki
eftir biskupi, sem lét þá kalla hann á fund
sinn með föruneyti sínu.