Draupnir - 01.05.1905, Side 106

462
DRAUPNIR.
morgunsólin var að verma Ijaldið að utan
og liann fann ylinn af henni leggja inn á sig.
Þá lieyrði hann eitthvert hark fyrir ul-
an, opnaði augun og sá af skuggunmn, sem
bar á tjaldið að einhver var að strjúka það
að utan og liann sá að skuggann bar að
tjaldskörinni og að einhver yfti henni upp
og gægðist inn. Hann hrópaði þá með drynj-
andi röddu:
»Hver sem er þarna, liann gangi inn —«•
Tjaldskörin hófst upp og inn á gólíið
gekk torkennileg og töturleg kona með poka-
ræíil undir hendinni. Hún hafði vaíið svartri
druslu utan um höfuðið á sér svo að kinn-
arnar og hakan sást en augun ekki nema til
hálfs. Þau biskup hvestu augun hvert á
annað og út úr hennar leiftraði eldur, sein
læsti sig eitthvað svo ónotalega um hann
allan, greip hverja hans taug með einhverjum
kuldahrolli:
»Björg I5orvaldsdóttir!« varð honum að
orði.
»Gottskálk liiskup Nikulásson« svaraði
hún á móti.
»Hvílík ósköp eru nú að sjá þig, Björg!«
og Jiað rann út í lyrir honum.
»HvíIík ósköp ern nú að sjá Jiig, biskup«,
svaraði luin og hló.
»Að sjá þig, andvaraleysingjann, sem að-