Draupnir - 01.05.1905, Page 109
DRAUPNIH.
405
en páfinn er breyzkur og brotlegur inaður,
eins og aðrir menn«.
»Þetta lieíir Jón Sigmundsson nuinið í
seinni utanför sinni úr lúthersku villukenn-
ingunni«, sagði biskup meira við sjálfan sig
enn hana, og hún tók heldur ckki eftir því,
en hélt áfram:
»Hve háir verða vextir þeir og vaxta-
vextir, sem við Jón minn urðum að gjalda
þér og kirkjunni fyrir þínar upplognu sakar-
giftir ?«
Biskup liristi höfuðið yfir því, sem hann
var að hugsa um. þessi orðatiltæki voru
ekki algeng. Var konan viti sínu fjær?
»En hve háir munu þeir vextir og vaxta-
vextir verða fyrir guðs dómi á síðasta degi.
af þvi lé, sem þú hefir með rangindum kúg-
að af okkur í fjöldamörg ár — og af öllum
þeim óverðskulduðu grimdarverkum, sem
aðrir hafa framið á okkur í þínu umboði og
af vináttu við þig?« Trúðu mér, Gottskálk
biskup, að hið liimneska rétllæli mun íinna
hinn sanna og rétta upphafsmann að því
öllu saman. Ætli prestarnir þínir geíi þér
avísun upp á þá summu, sem þú verður
þar sltyldur að greiða, eins og þegar Kristín
dóttir þín giftist í fyrra skiftið«.
Biskup vissi hvorki i þennan heim né
annan, svo gekk þetta alt saman vfir hann.