Draupnir - 01.05.1905, Page 110
DHAUPNIR.
4(i(i
Hann lá þarna einsaniall í tjaldinn, hai’ði
komið á þennan stað tii þess að skaprauna
Jóni Sigmundssyni, en í þess stað æðir hálf-
vitlaus kerling — því það hlaut Björg að
vera inn á hann, biskupinn, i sænginni,
og eys yfir hann þvílíkum dómadags skömm-
um.
Þau heyrðu nú hófaspark nálgast, og
við það bjó Hjörg sig til að fara.
»Nei«, sagði biskup, »bíddu nú þar til
sveinar mínir koma. Þú ert nú búin að
skemta mér góða stund, og skall l'á þín
laun —«.
Hún vatt sér þá við, skjótt eins og snæ-
ljós, og sagði:
»Getir þú svifl mig nokkru framar, þá
gerðu það þú djöfull í mannsmynd — þú
Satan í biskupsskrúða.— Áttu nokkrar hæðnis-
eða fyrirlitningarörfar lengur lil í eigu þinni
að senda á mig — þá sendu þær hiklaust
þær bíta ekki lengur. Attu nokkurn el'tir af
þínum augnaþjónum, sem í hjarta sínu hata
og fyrirlíta þig ckki þó þeir óttist víg-
tennur þínar — ef þú átt þá, þá sigaðu þeim
öllurn á eftir mér! Eg á ekkert eltir að
missa. Og trúðu því sem ég segi, biskup!
að ég vil heldur vera það sem ég er, Björg
Porvaldsdóttir, hrakin, svívirt og hrjáð, og