Draupnir - 01.05.1905, Page 114
470
DRAUPNIR.
hringja npp mimkana, þegar einhverjir þurltu
að fá sér far yfir sundið og veðurstaðan
liamlaði ekki hljóðinu að herasl lil eyrna
þeirra. En nú hafði einhver þorpari brotið
stöngina niður, svo þeir urðu að kalla, og
þeir gerðu það svo gíl'urlega, að hlustir þeirra,
sem nærri voru, þoldu það ekki; einn al'
þeim hrópaði þó hæst, og sá sem næstur
honum stóð hrökk við og rak honum löðrung.
»Hvað er að?« lirópuðu þeir biskup og
ábóti samtímis.
»EkkerL Erlendur Þorvarðarson rétti bara
iöðrung að mági sínum, Ormi Einarssyni í
Saurbæ«, svöruðu sveinarnir hlægjandi. Bisk-
upi þótti það ekkert hlátursefni. Erlendur
var systurson hans og sveinn, og Ormur vai'
giftur Ragnheiði systur Erlendar. Svo gekk
allur skarinn niður að lendingarstaðnum og
niður i skipin, sem komu á flugferð eftir þeini,
og að iáeinum augnablikum liðnum iiossnðu
öldurnar þeim á brjóstum sínum ofur stilli-
lega og lleyttu þeim svo með heilu og höldnii
inn í vörina fyrir neðan klaustrið, þar sem
munkarnir stóðu berböfðaðir uppi yíir lil að
lágna þeim.
Á klaustrinu var slegið upp hinni dýrð-
legustu veizlu og Stefán biskup tók þátt •
henni með stórum fögnuði, honum Jialði
gengið svo margt eftir óskum. Hann neytti