Draupnir - 01.05.1905, Page 117
DHAUPNIR.
-173
Upp á hverju hrýtur Salan þar?« öskr-
aði Krlendur hamstola.
»Ég brýt upp á því, sem er alnianna-
rómur«, svaraði Ormur, »að þú hafir getið
barn með álfkonu og halir ekki viljað gang-
ast við í’aðerninu —«. Erlendur otaði þá að
honum hnífi, hinn hröklaðist undan honuni
fram í anddyrið og einhverjir fleiri með þeim.
»Segðu þetta aftur, Ormur Einarsson ef
þú heíir þor til þess«, sagði Erlendur i losl-
uin róm.
»Jú, ef þú vilt«, svaraði hinn og tók
oi’ðin upp aftur.
»Og svo átti luin að hai'a lagl það á
að þú skyldir verða manndrápari og liinn
versti maður«, i>ætti hann við. En þeir sem
við voru, skellihlóu, og sögðu:
»Petta er altalað«.
»Þá er bezt ég byrji sem l'yrst á vígun-
um«, sagði Erlendur og stakk um leið hníln-
l|m i brjóstið á Ormi svo hann lell á gólfið
og flaut í hlóði sínn.
Við þetla óvænta atvik sló allri gleðinni
* dúnalogn á klaustrinu og menn hlaupa í
ullar átlir, inn í hvern krók og kima til að
leita að þeim hiskupi og ábóla, því engir
höfðu tekið el’tir livert þeir fóru og stóð á
þessari leil nokkra slund.
»Hér er ekki griðastaður, herra biskup«,